166 اسلاید
ادب به همة افعال پسندیدهای گفته میشود که از نفس صادر میگردد و فرق آن با اخلاق در این است که اخلاق، هم به افعال پسندیده و هم به افعال ناپسند اطلاق میگردد.از دیرباز فنون مربوط به ادب را فنون ادبیه یا علوم ادبیه گفتهاند و مجموع فنون ادبیه را ادبیات نام دادهاند. قدما در تعداد فنون ادبی اختلاف دارند. بعضی آن را هشت فن و برخی بیشتر دانستهاند.ادبیات در اصل جمع ادبیه است. با حذف موصوف آن (فنون یا علوم)، ولی عادةً در فارسی آن را جمع .ادب به کار بردهاند.ادیب در آن روزگار به کسانی گفته میشد که از همة دانشهای ادبی یا بیشتر آنها کمابیش آگاهی داشت.
به تعبیر عام ادبیات معنای وسیعی دارد و بسیاری از آثار علمی و فکری را شامل میشود. اما به تعبیر خاص، ادبیات به معانی گوناگون به کار میرود.ادیب در آن روزگار به کسانی گفته میشد که از همة دانشهای ادبی یا بیشتر آنها کمابیش آگاهی داشت.
اما به تعبیر خاص، ادبیات به معانی گوناگون به کار میرود.اثر ادبی سخنی است که اندیشه و احساس و تجربة گوینده یا نویسنده را آمیخته با تخیّل هنرمندانه بیان کند. وسیلة آفرینش اثر ادبی کلمهها و جملهها، یعنی زبان است.
دانلود تحقیق در مورد “شعر زبان سعدى و زبان شعر حافظ”
تعداد صفحات: ۱۶
فرمت: Word
موضوع:علائم سجاوندی یا نقطه گذاری
تعداد اسلاید: 18
حجم فایل: 69KB
فرمت فایل: ppt
کسانی که تاریخ ادبیات فارسی را مطالعه نموده اند می دانند که ادبیات ما به دو بخش اصلی قبل از اسلام و بعد از اسلام تقسیم می شود.
از دوره قبل از اسلام جز تعدادی کتاب دینی به زبان و رسم الخط اوستایی و زبان و رسم الخط پهلوی از قبیل اوستا کتاب دینی زرتشیان و تفسیرهای آن و مقداری سنگ نبشته به خط میخی و بعضی کتب داستانی و نمونه هایی از اشعار هجائی چیزی نمانده است ؛ به همین دلیل وقتی سخن از ادبیات فارسی می رود ، بیشتر منظور ادبیات چهارده قرن بعد از اسلام است که از قرن دوم و سوم هجری آثاری از ایرانیان به زبان عربی و از اوایل قرن چهارهم به زبان فارسی کنونی به جا مانده است .
در واقع از اواخر قرن سوم هجری کم کم به شاعران پارسی گوی بر می خوریم که معروف ترین آنها ابوحفص سعدی ، حنظله بادغیسی ، فیروز مشرقی ، ابوسلیک گرگانی و محمد بن وصیف سیستانی هستند.
«نماد گرایی» نه فقط در «ادبیات» بلکه در هنرهای دیگر نیز اهمیت فراوان دارد، تا جایی که می توان گفت، بدون آشنایی و شناخت «نمادهایی» (Symbols) که در بسیاری ا ز آثار هنری، کار ویژه هایی حیاتی دارند، فرایافت آن آثار ناقص و شاید ناممکن باشد. برخی از منتقدین اصولاً هنر و ادبیات را بافته ای می دانند که رشتن آن بدون کاربرد تارها و پودهایی از «نمادها» اگرهم ممکن باشد، کاری ضعیف، نارسا، و کم حاصل است.
باری، برای ادبیان ایرانی، آشنایی با نمادگرایی و نماد اهمیت فراوان دارد، زیرا در ادبیات غنی و عمیق زبان فارسی، استادان بی مانندی بوده اند بنابراین آنها باید به نمادهای فراوانی بدهند : به شرط آن که فراموش نکنند «کشف و پروراندن نماد» کاری بسیار خطیر و ظریف بوده و مستلزم پژوهشی ژرف و گسترده در فرهنگ و ادب و نیز وابسته تخیلی نیرومند و دقتی فراوان است......
این مقاله به صورت ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 45 صفحه آماده پرینت می باشد
چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد
مقالات را با ورژن office2010 به بالا بازکنید .