دانلود مقاله اهداف وب با تجارت الکترونیکی

مقاله اهداف وب

با تجارت الکترونیکی

مقاله ای مفید با قیمت مناسب

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:15

چکیده :

اهداف وب با تجارت الکترونیکی :اهمیت و تعیین شغل مورد نظر- jermy Markum , و Busyandfit.com و Richard H.Hall و دانشگاه Missouri-Rolla

خلاصه :این مطالعه دو هدف را در بردارد: 1- تعیین کردن اهمیت اهداف وب با تجارت الکترونیکی برای کاربرانی که به صورت درون خطی خرید میکنند. 2- شناسایی کردن انتظارات کاربران در جاییکه آنها غالباً انتظار دارند که این اهداف در سایت تجارتی تجارت الکترونیکی کاملاً طراحی شده قرار بگیرند. 99 شرکت کننده در دانشگاه میسوری –رولا از کلاس های زیر لیسانس استخدام شده اند و 103 شرکت کننده ای که اعضای یک سایت تجارت الکترونیکی برازش درون خطی بودند (busyandfit.com) داوطلب بودند. ابتدا شرکت کنندگان دردرجه ای که هر کدام در تصمیمات خرید اهمیت دارند 10 هدف وب باتجارت الکترونیکی را رتبه بندی میکنند. سپس آنها یکی از 9 محل 4 گوش را در یک صفحه وب انتخاب کردند ، جایی که آنها انتظار دارند که یک هدف وب معین دریک سایت تجارت الکترونیکی کاملاً طراحی شده قرار بگیرند . نتایج نشان میدهد که مهمترین اهداف مهم برای خریداران آن اهدافی هستند که به آنها اجازه میدهند که در چندین مرحله به سرعت خرید بکنند در حالیکه آنهایی که اکتشاف و فراهم آوردن کمک را تشویق میکنند خیلی پایینتر رتبه بندی میشوند. برای محل های مورد نظر شماهای محل کاربر به طور وسیعی برای محل های هدف وب با تجارت الکترونیکی همسان هستند. و این انتظارات با تحقیق قبلی همسان میباشند. ازاینرو تعیین اهداف در طراحی یک سایت تجارت الکترونیکی همسان با توقعات کاربر باید نسبتاً وظیفه ای نسبتاً ساده باشد.
مقدمه: طراحی سایت تجارت الکترونیکی:تجارت الکترونیکی ،خرید تهاتری و مصرف کننده درون خطی بخش بزرگی از اقتصاد شده اند.Wired News(2003) گزارش میکند که فروش از طریق اینترنت در چهارمین بخش سال 2002 ، 2/28 % در مقایسه با چهارمین بخش در سال 2001 برای یک مجموع 14.33 بیلیون دلاری افزایش پیدا کرده است. جهت معروفیت زیاد تجارت الکترونیکی با مصرف کنندگان دلیل های بسیاری وجود دارد. 1- به آسانی سفارش دادن2- انتخاب بزرگ محصولات 3- قیمتهای ارزانتر 4- خدمات و تحویل سریعتر 5- اطلاعات جزئی و واضح درمورد آنچه ارائه شده است.6- فشار فروشی وجود ندارد. 7- روشهای پرداخت آسان یک گزارش ثابت میکند که رضایت بازدید کننده از تجارت الکترونیکی تا بالای 64% میباشد.هرچند بر طبق همان گزارش . تنها دو درصد از خریداران درون خطی گزارش میکنند که تجربه خرید درون خطیشان بدون شکست میباشد و بعلاوه مهم است که نوجه کنیم که در صد خیلی کمی از خریداران در واقع درون خطی خرید میکنند .به طور مثال برطبق نظر برنارد تنها در صد کمی از افراد در واقع به صورت درون خطی کالا را خریداری میکنند.در واقع ،اگر درصد افرادی که در واقع به صورت درون خطی خریداری میکنند تقریباً 3 تا 5 درصد است. این شکست احتمالاً فروش تجارت الکنرونیکی را محدود میکنند و توسط اکثر مصرف کنندگان پذیرش کلی مرحله خرید درون خطی را کند میکنند. ضمناً این رقم 3 تا 5 درصد ارائه شده به وسیله برنارد میزان تبدیل را نشان میدهند.میزان تبدیل برای سایت تجارت الکترونیکی به سادگی تعداد ویزیتور های منحصربه فرد سایت است که با تعداد کلی فروش تقسیم میشود. جهت انبار های آجر و ملات اضافی تبدیل به 70 درصد یا بیشتر میرسد. چندین محقق و web gurus جهت کارایی مبهم تجارت الکترونیکی دلایلی را در تبدیل ویزیتور ها به مشتریان پیشنهاد کردند. به طور مثال copas(2001) پیشنهاد میکند که یک دلیل برای فقدان مشتریان عدم درک شخصیتهای خریداران اینترنت میباشد. 

و...

NikoFile

دانلود مقاله اصول VPN در لینوکس‌

اصول VPN در لینوکس‌

مقاله ای مفید و کامل

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:26

 چکیده :

VPN یا Virtual Private Network شبکه‌هایی خصوصی هستند که در محیط اینترنت ساخته می‌شوند. فرض کنید که شرکت یا سازمانی دارای شعب گوناگونی در سطح یک کشور باشد. اگر این سازمانی بخواهد که شبکه‌های داخلی شعب خود را به‌یکدیگر متصل کند، چه گزینه‌هایی پیش‌رو خواهد داشت؟ به‌طور معمول یکی از ساده‌ترین راه‌حل‌ها، استفاده از اینترنت خواهد بود. اما چگونه چنین سازمانی می‌تواند منابع شبکه‌های LAN درون سازمانی خود را در محیط نا امن اینترنت بین شعب خود به اشتراک بگذارد؟ از طرف دیگر استفاده از ارتباطات تلفنی راه‌دور و یا خطوط استیجاری (leased line) نیز هزینه‌های بسیار سنگینی دارند. در نتیجه نمی‌توان از چنین روش‌هایی به‌طور دائم برای اتصال مثلاً چاپگر دفتر مرکزی به سیستم‌های شعب راه‌دور استفاده کرد. VPNها راه‌حلی هستند که سازمان‌ها و مراکز دیگر می‌توانند به‌کمک آن شبکه‌های LAN شعب گوناگون خود را از طریق شبکه اینترنت ( البته با حفظ امنیت) به یکدیگر متصل سازند. در طراحی شبکه‌های VPN، مسائل متنوعی مطرح هستند که هر یک از آنها تاثیر زیادی بر پارامترهای اساسی شبکه‌های VPN بر جای می‌گذارند. فاکتورهایی همچون مقیاس‌پذیری و Interoperability یا سازگاری علاوه بر کارایی و امنیت شبکه‌ها، ویژگی‌هایی هستند که طرح‌های گوناگون VPNها را از یکدیگر متمایز می‌سازند. طراحان شبکه‌های VPN باید به مواردی از قبیل وجود دیواره‌های آتش، مسیریاب‌ها و Netmask و بسیاری از عوامل دیگر توجه کافی داشته باشند. شناخت کافی و صحیح از توپولوژی شبکه منجر به تشخیص صحیح نقل و انتقالات بسته‌های اطلاعاتی و در نتیجه درک نقاط ضعف و آسیب‌پذیر شبکه‌ها و مسائل دیگری از این دست خواهد شد. در این نوشته سعی شده است که علاوه بر موارد فوق، به موضوعاتی مانند نگهداری از شبکه و کارایی آن نیز پرداخته شود .

و...

NikoFile

دانلود مقاله NET

مقاله درمورد NET

مقاله ای مفید و کامل

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:26

چکیده :

4- چه کسی آنرا ایجاد کرد؟ چطور آن ایجاد شد ؟ DHCP به وسیله گروه کاری پیکربندی دینامیک میزبان نیروی کاری مهندسی اینترنت ایجاد شد. ( IETF ، یک سازمان داوطلب که پروتوکل هایی را برای استقاده دراینترنت تعیین میکند. ) اینچنین ، تعریفش در یک RFC ثبت شده است و هیئت فعالیتهای اینترنتی جایگاهش را با استانداردسازی اینترنت تصدیق میکند. با این نوشته DHCP یک قرارداد استاندارد با پیش نوسی اینترنتی است و انتخابی است . BOOTP یک پروتوکول استاندارد با پیش نویش اینترنتی است و توصیه شده است . جهت کسب کردن اطلاعات بیشتر درمورد استاندارد سازی اینترنت RFC2300 را مشاهده کنی . 5- آن چگونه با BOOTP یا RARP متفاوت است . DHCP براساس BOOTP است و بعضی از سازگاری های پسرو را حفظ وبرقرار میکند. اختلاف اصلی این است که BOOTP جهت پیکربندی قبلی دستی اطلاعات میزبان در یک پایگاه داده سرویس دهنده طراحی شده بود. درحالیکه DHCP اجازه تخصیص دینامیک آدرس های شبکه و پیکربندی ها را با میزبانهای جدیدا ضمیمه شده میدهد. به علاوه DHCP اجازه بازیابی و تخصیص دوباره آدرس های شبکه ازطریق یک مکانیسم اجاره دهنده را میدهد. RARP یک پروتوکولی است که توسط sun و دیگر فروشندگان مورد استفاده قرار میگیرد که اجازه میدهد یک کامپیوتر شماره پروتوکول اینترنتی خودش را پیدا کند که یکی از پارامترهای پروتوکول است که به طور نمونه به وسیله DHCP یا BOOTP به سیستم ایستگاه پردازشگر منتقل میشود. RARP دیگر پارمترها مورد پشتیبانی قرار نمیدهد وبا استفاده کردن از آن یک سرویس دهنده میتواند تنها به یک شبکه محلی لن سرویس دهد .DHCP و BOOTP طراحی شده اند ازاینرو آنها میتوانند مسیر یابی شوند. 6- آن چگونه با vLANs متفاوت است ؟ DHCP و VLANs مفهوم متفاوتی دارند و بعضی اوقات برای همان مرحله به عنوان راه حل های مختلف درنظر گرفته شده اند. درحالیکه آنها هدفی مشترک دارند ( آسان کردن حرکات کامپیوترهای شبکه سازی شده ) VLANs یک تغییر تحولی ر ابه یک شبکه محلی لن نسبت به DHCP ارائه میدهد. یک سرویس دهنده DHCP و نماینده های پیشرو میتوانند به شما اجازه دهند تا چیزهایی را نصب کنید طوری که شما میتوانید یک کامپیوتر ایستگاه پردازشگر را ازیک شبکه یا زیر شبکه قطع کنید و آنرا به دیگری وصل کنید و فورا آنرا فعال کنید و آن به طور خودکار پیکر بندی شده است . در ارتباط با دینامیک DNS آن به طور خودکار همان نام را به مکان جدیدش میدهد . تجهیزات شبکه محلی لن قدر به VLAN با تعیین VLAN دینامیک به شما اجازه میدهند تا چیزها را پیکربندی کنیم ازاینرو یک کامپیوتر سرویس دهنده میتواند به هر درگاهی وصل شود و همان شماره پروتوکول اینترنتی را داشته باشد و درهمان زیر شبکه باشد . شبکه فعال VLAN یا پیکر بندی خودش را دارد که فهرست بندی میکند که آدرس های MAC به هر VLAN متعلق میباشد یا آدرس پروتوکول اینترنتی منبع بسته های کوچک پروتوکول اینترنت را تعیین میکنند که کامپیوتر سرویس دهنده میفرستد. بعضی از اختلافات در دوروش است : 1- DHCP با پیکر بندی دوباره ایستگاه پردازشگر تغییرات را جابه جا میکنند. درحالیکه یک شبکه توانای VLAN آنرا با پیکربندی دوباره درگاه شبکه که ایستگاه پردازشگر به طرف آن حرکت میکند جابه جا میکند. 2- پیکربندی دوباره دینامیک DHCP نیاز به یک سرویس دهنده DHCP و نماینده پیشرو در هر مسیر یاب و قابلیت DHCP در هر پشتیبانی پروتوکول اینترنتی هر ایستگاه پردازشگر دارد. قابلیت مشابه در VLAN نیاز به این دارد که کلیه هابها درسرتاسر شبکه با پشتیبانی کردن از همان طرح VLAN ، VLAN را فعال و توانا میسازد. درارتباط با این موضوع پشتیبانی VLAN بدون توانایی استفاده مفید اختصاصی است اما استانداردها توسعه یافته اند. 3- پروتوکل پیکربندی دینامیک میزبان میتواند یک کامپیوترایستگاه پردازشگر را برای شما پیکر بندی کند درحالیکه یک شبکه توانای VLAN نمیتواند پیکربندی کند. 4- پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان به طور کلی هدفش ارائه کردن قابیلت حرکات آسان به شبکه ها است که بر یک اساس جغرافیایی یا براساس شبکه های جداگانه به زیر شبکه ها تقسیم میشوند. VLAN به طور کلی هدفش به شما اجازه میدهد که بر بعضی از اساسها نسبت به اساس جغرافیایی زیر شبکه ها را را برقرار کند به جای اینکه درهمان زیر شبکه هرکسی را در یک دفتر میگذارد و هر فرد را دریک زیر شبکه میگذارد که به سرویس دهنده هایی دسترسی دارند که آن شخص نیاز دارد. یک موضوعی وجود دارد که سعی میکند از پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا BOOTP و LAN درهمان زمان به خصوص با طرحی که شبکه توانای VLAN براساس آدرس پروتوکول اینترنت منبع کامپیوتر ایسستگاه پردازشگر VLAN ایستگاه پردازشگر را تعیین میکند. با انجام دادن این کار فرض براین است که کامپیوتر سرویس دهنده قبلاً پیکربندی شده است که مانع استفاده از شبکه جهت به دست آوردن اطلاعات پیکربندی از یک سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا BOOTP میگردد. 7- پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان از چه پروتوکول و درگاهی استفاده میکند ؟ پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان مانند BOOTP با به کارگیری درگاه های 67و 68 بالای UDP اجرا میشود. 8- یک آدرس پروتوکول اینترنتی چیست؟ یک آدرس پروتوکول اینترنت ( که همچنین یک شماره پروتوکول اینترنتی نامیده شده است ) یک عددی است ( به طور نمونه به عنوان 4 عدد جدا شده با نقطه ها یعنی 107.4.1.3 یا 84.2.1.111 ) که به طور یکسانی یک کامپیوتر را شناسایی میکند که ازاینترنت استفاده میکند. آن مشابه با شماره تلفنتان است که شماره تلفن به وسیله شبکه تلفن استفاده میشود که مکالمه هایی را برای شما جهت دهی میکند. آدرس پروتوکول اینترنت جهت هدایت کردن اطلاعات به کامپیوترتان توسط اینترنت مورد استفاده قرار میگیرد مثال اطلاعاتی که جستجوگر وبتان بازیابی میکند و زمانی که شما درحال جستجو کردن دراینترنت هستید نمایش داده میشوند. یک وظیفه پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان کمک کردن به مسئله به دست آوردن یک شماره پروتوکول اینترنتی کارکردی و منحصر به فرد به وسیله کامپیوترهایی است که ازاینرتنت استفاده میکنند. 9- یک آدرس MAC چیست ؟ یک آدرس MAC ( که همچنین یک آدرس اترنت یا یک آدرس MAC .IEEE نامیده شده است . ) یک شماره است ( به طور نمونه به عنوان 12رقم برمبنای شانزده صفر تا 9 و A تا F یا به عنوان 6 شماره برمبنای شانزده که با نقطه ها یا کولونها جدا میشوند ) که به طور منحصر به فردی یک کامپیوتر را شناسایی میکند که یک رابط اترنت دارد. مانند شماره پروتوکول اینترنت آن شامل هیچ نشانه ای از جایی که کامپیوتر تعیین محل شده است نمیشود. در کاربرد نمونه روتوکول پیکربندی دینامیک میزبان سروسی دهنده از یک آدرس MAC کامپیوتر مورد نیاز جهت شناسایی کردن آن به طور منحصر به فرد استفاده میکند. 10- یک اجاره پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان چیست ؟ یک اجاره پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان مقدار زمانی است که سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان جهت استفاده کردن از یک آدرس پروتوکول اینترنتی خاص به ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان اجازه میدهد. یک سرویس دهنده نمونه به مدیرش اجازه میدهد تا زمان اجاره را تعیین کند. 11- یک شناسایی ایستگاه پردازشگر چیست ؟ آنچه که جهت هدف پروتوکول پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان شناسایی ایستگاه پردازشگر جهت شناسایی کامپیوتر ایستگاه پردازشگر مورد استفاده قرار میگیرد. به طور پیشفرض پیاده سازی های پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان با این منظور آدرس MAC ایستگاه پردازشگر را به کار میگیرد. اما پروتوکول پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان اجازه دیگر انتخابات را میدهد. بعضی از پیاده سازیهای پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یک انتخاب نصب دارند تا هویت ایستگاه پردازشگری را که میخواهید مشخص کنند. یک راه چاره برای آدرس MAC به سادگی یک رشته کاراکتری از انتخاب شما است.درهر مورد به منظور کارکرد پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان شما باید مطمئن شوید که هیچ ایستگاه پردازشگر دیگری از هویت ایستگاه پردازشگری که شما انتخاب میکنید استفاده نمیکند و شماباید مطمئن شوید که سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان آنرا قبول خواهد کرد. 12- چرا نباید ایستگاههای پردازشگر بدون استفاده کردن از یک سرویس دهنده عددهای پروتوکول اینترنت را تعیین کنند. ؟ توسعه دادن نرم افزار برای دستگاه های ایستگاه پردازشگر که یک آدرس استفاده نشده را با انتخاب کردن غیر منتظره آنها به طور نظری اماکن پذیر است و درخواستی از کلیه دستگاه های دیگر ایستگاه پردازشگر را پخش میکنند تا ببینند آیا آنها از انها استفاده میکنند . اپل تاک درمورد این ایده طراحی شده است و MacTCP اپل میتواند برای انجام دادن این مورد برای پروتوکول اینترنت پیکربندی شود. هرچند این روش تعیین آدرس پروتوکول اینترنت معایبی دارد. 1- یک کامپیوتری که به یک عدد پروتوکول اینترنت دائما تعیین شده نیاز دارد ممکن است خاموش شود و با دستگاهی که بالا می آید عددش را ازدست بدهد. این مسائلی را برای پیداکردن سرویس ها و امنیت به همراه دارد. 2- یک شبکه ممکن است به طور موقتی به دو شبکه غیر ارتباطی تقسیم شود درحالیکه یک جزء شبکه کارکردی ندارد. درطی این زمان دو دستگاه مختلف ایستگاه پردازشگر ممکن است ادعا کردن همان عدد پروتوکول اینترنتی را به پایان برساند. زمانی که شبکه برمیگردد آنها شروع به بدکارکردن میکنند. 3- اگر چنین تعیین دینامیکی محدود به دامنه هایی از آدرس های پروتوکول اینترنت شود ، ازاینرو دامنه ها در هر دستگاه رومیزی پیکر بندی میشوند تا اینکه به طور مرکزی مدیریت شوند. این میتواند منجر به خطاهای مخفی پیکر بندی شود و تغییر دادن دامنه مشکل میباشد. مسئله دیگر در استفاده کردن از چنین دامنه هایی آسان حرکت دادن یک کامپیوتر از یک زیر شبکه به دیگری است. 13- آیا پرتوکول پیکربندی دینامیک میزبان میتواند به لحاظ آماری از آدرس های تعیین شده پشتیبانب به عمل آورد ؟ بله . حد اقل هیچ چیزی در پروتوکول وجود ندارد که مانع این امر شود و یک نفر توقع دارد که آن یک ویژگی از هر سرویس دهنده پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان باشد. این درواقع یک موضوع سرویس دهنده است و ایستگاه پردازشگر باید به هردوروش کار کند. RFC به تخصیص دستی اشاره میکند. 14- پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان و BOOTP چگونه زیرشبکه های دستی را کنترل میکنند ؟ برای موقعیتهایی که بیش از یک شبکه محلی لن وجود دارد که هر کدام با عدد زیرشبکه خودش میباشد دو روش وجود دارد. اولین روش این است که شما میتوانید یک سرور جداگانه راروی هر زیر شبکه برقرار کنید . دوم اینکه یک ویژگی از بعضی از مسیر یابها که پیشرو BOOTP نام دارد برروی زیر شبکه دیگر درخواستهای پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان و BOOTP را به یک سرور انتقال میدهد و پاسخها را به ایستگاه پردازشگر برمیگرداند. بخشی از چنین مسیر یابی ( یا سروری که به عنوان یک مسیر یاب عمل میکند ) که این کاررا انجام میدهد یک عامل پیشرو BOOTP نام دارد. به طور نمونه شما مجبورید که آنرا دررابط با زیر شبکه سرویس گیرنده قعال کنید و مجبورید که آنرا با آدرس پروتوکول اینترنت سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا BOOTP پیکربندی کنید. در یک مسیر یاب Cisco آدرس به عنوان آدرس کمک کننده UDP شناخته شده است. 15- آیا یک ایستگاه پردازشگر BOOTP میتواند از یک سرور BOOTP راه اندازی شود. ؟ تنها درصورتیکه سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان به طور خاصی نوشته شده است نیز پرس و جوهای BOOTP را انجام دهد. 16- آیا یک ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان میتواند ازیک سرور BOOTP راه اندازی شود؟ تنها درصورتیکه ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان که به طور خاصی نوشته شده است از پاسخ یک سرور BOOTP استفاده کند. آن فرضاً به عنوان یک اجاره بی پایان در آدرس های پروتوکول اینترنت یک پاسخ BOOTP را میدهد. به خصوص ، پشته پروتوکول اینترنت TCP که شامل ویندوز 95 میشود این قابلیت را ندارد. 17- آیا یک سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان فرضاً میتواند از یک ایستگاه پردازشگر BOOTP پشتیبانی کند ؟ RFC با چنین توانایی استفاده مفیدی واضح است . به طور خلاصه یک سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان ممکن است ایستگاه های پردازشگر BOOTP را پشتیبانی کند. لغت MAY چنین پشتیبانی را نشان میدهد هرچند مفید است به عنوان یک انتخاب درنظر گرفته میشود. یک منبع اغتشاش دراین مورد عبارت زیر در بخش 1.5 RFC 1541 است . پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان باید برای ایستگاه های پردازشگر فعلی BOOTP سرویسی را فراهم کند. هرچند این عبارت یکی از لیست های اهداف طرح کلی برای پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان است یعنی آنچه که طراحان پروتوکول پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان رابه عنوان اهداف خودشان تعیین کرده اند . آن در لیست نیازمندیها برای سرورهای پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان نیست. 18- آیا یک ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان فرضا میتواند ازیک سرور BOOTP استفاده کند ؟ RFC با چنین توانایی استفاده مفیدی واضح است . یک ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان ممکن است از یک پاسخ سرور BOOTP استفاده کند درصورتیکه پیکربندی برگشته از سرور BOOTP برای ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان قابل قبول باشد. لغت MAY چنین پشتیبانی را نشان میدهد و هرچند مفید است به عنوان یک انتخاب درنظر گرفته شده است . 19- آیا یک ایستگاه پردازشگر پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان یا سرور میتوانند جهت جور کردن آدرس دینامیکی تعیید شده ایستگاه پردازشگر باعث شود که یک سرور سیستم نامگذاری حوزه اطلاعات سیستم نامگذاری حوزه ایستگاه پردازشگر را به روز درآورد ؟ RFC 2136, 2137 یک راهی را نشان میدهد که اطلاعات سیستم نامگذاری حوزه میتوانند به طور دینامیک به روز درآورده شوند. استفاده از این به یک سرور سیستم نامگذاری حوزه نیاز دارد که این ویژگی را پشتیبانی میکند و یک سرور پروتوکول پیکربندی دینامیک میزبان که از آن استفاده میکند.

و...

NikoFile

دانلود مقاله شبکه کنترل کننده CAN

شبکه کنترل کننده CAN

مقاله ای مفید و کامل

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:32

فهرست مطالب :

شبکه کنترل کننده CAN:

کاربردهایCAN

مفاهیم سخت افزار و نرم افزاری CAN:

ویژگیهایی با گذرگاه CAN:

کدنیگ فریم

انتخاب

تشخیص خطا

مدیریت خطا

چکیده:

تاریخچه: پروتکل ارتباطی شبکه کنترل کننده CAN ابتدا در اروپا برای استفاده در ماشینهای حمل و نقل طراحی شد. بدنبال استفاده موفقیت آمیز از این روش در صنایع اتوماسیون مانند وسایل کنترل کننده ، سنسورها و تحریک کننده ها ، استفاده از روش CAN در نقاط دیگر دنیا رواج پیدا کرد. در نهایت این روش تحت عنوان ISO 11898 به صورت استاندارد شده مدون گردید.

کاربردهای CAN:

در اتومبیل ها: با توجه به نیاز روز افزون صنعت اتومبیل سازی به امنیت بیشتر ، راحتی و پیروی از قراردادهای جهانی پیرامون مسئله آلودگی محیط زیست ،‌هم چنین نیاز به کاهش مفرد سوخت ، در صنایع خودروسازی سیستم های متنوع الکترونیکی طراحی شده و مورد استفاده قرار گرفته است. از جمله این سیستم ها به عنون مثال می توان به سیستم کنترل ترمز هوشمند (ABS) ، کنترل اصطکاک ، کیسه های هوایی ، سیستم کنترل قفل مرکزی ، کمربندهای ایمنی هوشمند و … اشاره کرد.

پیچیدگی این سیستم های الکترونیکی به همراه نیاز به تبادل اطلاعات بین این سیستم ها نیاز به خطوط انتقال سیمی اطلاعات را بیش از پیش افزون کرد. روش CAN پاسخ کامل به این نیاز بود. با به کارگیری این روش ، کنترل کننده ها ،‌ سنتورها و تحریک کننده ها با یکدیگر اولاً به وسیله تنها دو سیم و ثانیاً به صورت همزمان و تا سرعت حداکثر 1MB/S ارتباط برقرار می کنند.

در مصارف صنعتی: مزایای استفاده از پروتکل CAN مانند کاهش هزینه ها و بالاتر رفتن اطمینان به سیستم که با بکارگیری این روش در صنایع خودروسازی بدست آمد ، سازندگی محصولات متنوع دیگر را به استفاده بیش از پیش این روش ترغیب و تشویق نمود. مثالهایی از مصارف صنعتی این پروتکل عبارتند از: کنترل در صنایع وابسته به کشتیرانی و راهبری دریایی سیستم های کنترل آسانسورها ، ماشین های متنوع کشاورزی ، اتوماسیون کارخانجات ، دستگاههای فتوکپی ، سیستم های پزشکی ، صنایع نساجی و بافندگی.

مزایای شبکه CAN: به طور خلاصه می تون مزایای این روش را به صورت زیر بر شمرد.

در جهت طراحی و پیاده سازی مقرون به صرفه هستند.قابل اطمینان در محیط های پر نویزو اغتشاش می باشند.به سادگی قابل پیاده سازی و پیکر بندی هستند.به طور اتوماتیک خطاهای احتمالی در ارتباط اطلاعات را مشخص می کنند.یک محیط مرکزی جهت تشخیص و خطاها در هنگام طراحی و یا زمان بهره برداری از آنها فراهم می شود. به عبارت دیگر در زمان طراحی یا بکارگیری از این شبکه می توان در یک مرکز مشخص خطاهای احتمالی کارکرد آنها را پیگیری کرد.

به دنبال استفاده روزافزون از این روش ، در جهت توسعه و تکمیل آن پروتکلهای دیگری مانند based CAL سیستم باز CAN ، شبکه وسیله , Oerice Net پادشاهی CAN J1939 , SDS , و … از بطن روش اصلی ، طراحی و پیشنهاد شده است.

مفاهیم سخت افزار و نرم افزاری CAN:

یک سیستم شبکه شده نمونه با کنترل کننده های مجزا در شکل(1) نمایش داده شده است. در این مورد از یک میکروکنترلر برای کنترل محل سیستم که جزئی از کل پروسه مورد نظر را کنترل می کند استفاده گردیده است. آلگوریتم مشخصی نیز جهت بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات دریافتی از سنسورها – مثلاً سنسورهای نوری – تعبیه شده است. هم چنین از تحریک کننده های مشخصی نیز برای اعمال فرامین و دستورات لازم – مثلاً چرخش شیء کنترل شونده به اندازه زاویه مورد نظر استفاده می گردد.

تصویر 1

رگولاتور محلی نیز با هر کدام از رگولاتورهای دیگر تعبیه شده در سیستم و با کنترل کننده مرکزی ارتباط برقرار می کند. کنترل کننده مرکزی نیز که در رتبه بالاتری قرار دارد برای تنظیم کل سیستم و یا دستیابی به اطلاعات اجزاء آن و اطلاعات آماری از کل پروسه ها با اجزاء کنترل کننده مرتبط است. این ارتباط بین سیستم ها با استفاده از گذرگاه (باس) CAN برقرار می گردد. اینگونه ارتباط سریال برای مواردی که ارتباط بین اجزاء سیستم به طور تقریباً همیشگی زیست توصیه می شود. در این حالت دیگر نیازی به سیم کشی مخصوص بسیار قابل انعطاف یا گران قیمت نخواهد بود. بنابراین می توان سیستم را به صورت گره هایی از شبکه بدون نیاز به اعمال تغییرات در سیم کشی توسعه داد. از مزایای دیگر استفاده از شبکه هایی با قابلیت آدرس دهی منطقی یا ساختار آدرس پذیری بر اساس ظرفیت می توان به مورد زیر اشاره کرد: اطلاعات گرفته شده از واحد کاری مرتبط به کنترل کننده شماره 1 در شبکه می تواند در اختیار کنترل کنده شماره 2 یا کنترل کننده مرتبه بالاتر به طور همزمان قرار گیرد بنابراین دیگر نیازی نیست که این اطلاعات دو مرتبه برای رسیدن به کنترل کننده مرکزی آدرس دهی شوند. این الگوریتم به صورت زیر است: پیامی که حاوی اطلاعات واحد کاری است با یک معرفی کننده (Iden tifier) مخصوص بر روی گذرگاه (باس) منتقل می شود. این معرفی کننده ، کلیدی است که هرکدام از گره های موجود در شبکه را جهت دسترسی به اطلاعات این واحد کاری مقدور می سازد. در نتیجه هرکدام از واحدهای موجود در شبکه که علاقه مند به این اطلاعات باشد می توانند نتایج آنرا بدست آورد و مورد استفاده قرار دهند.

ویژگیهایی با گذرگاه CAN:

لایه های 1و2 انتقال اطلاعات در استاندارد بین الملی ISO 1159 – 2 جهت ارتباطات با سرعت کم و در استاندارد و ISO 11898 برای ارتباط با سرعت بالا بیان شده اند. علاوه بر آن ، مشخصات گذرگاه CAN نیز برای استفادة سازنده ها به طور جدا گانه ای بیان شده وتشریح گردیده است . در این استاندارد مشخصات CANبه دو قسمت CAN.2.OAوCAN Z.OBتقسیم شده است. مهمترین تفاوت بین این دو روش در فرمت ابتدایی یک پیام بخصوص تحت تعیین هویت (Identifier) آنست . در استاندارد CAN 2.0 A قسمت تعیین هویت هر پیام از 11 بیت استاندارد تعیین شده در صورتیکه استاندارد CAN 2.0A که به CAN توسعه یافته نیز معروف است. تحت تعیین پیام 36 بیت را تشکیل می دهد . در بخشهای آینده انواع مختلف پیامها و خصوصیات آنها توضیح داده شده است .

هر پیام سیستم CAN در بردارنده تعداد مشخصی از بیتهای اطلاعاتی است که به قسمتها و میدانهای مختلف تقسیم می شوند. این قسمتها دارای مبانی مختلفی مانند : انتهای فریم ، که تصحیح و تشخیص خطای ارتباط ، قسمت اطلاعات و قسمت داوری می باشد . معنی قسمت داوری از یک طرف تعیین اولویت پیام و از طرف دیگر آدرس منطقی اطلاعات است . این آدرس منطقی در پیامهای CAN 2.0 n شامل 11 بیت و در CAN 2.0B شامل 29 بیت است . همانگونه که در استاندارد های 11898 و 2- 11519 ISO آمده است ، در استاندارد CAN 2.0A تعداد 2032 آدرس منطقی مجاز وجود دارد . این موضوع بدان معنی است که تعداد 2032 موضوع مخابراتی مختلف (پیام ) در این استاندارد CAN تعریف شده است .این تعداد پیام در استاندارد CAN توسعه یافته معادل 536 , 870 , 912 عدد می باشد ( 229) چگونگی ترکیب پیامها در سیستم CAN در شکل 1 نمایش داده شده است.

و...

NikoFile