چگونه چربی خود را بسوزانیم
9 ص
چگونه چربی خود را بسوزانیم؟
شاید هر ماه مطالب بسیاری را در ارتباط با انواع روشهای کم کردن چربی بدن یا مبارزه با آن در مجلات و سایر منابع مربوط بخوانید. ولی چیزی که مهم است،داشتن یک برنامه مناسب تغذیه ورزش توام با یکدیگر می باشد
در اینجا قصد داریم شما را از شیوه مذکور با خبر سازیم. با رعایت نکته به نکته موارد آن زودتر از آنچه فکر می کنید، بدنی سالم و ساخته شده را خواهید یافت. چنانچه برخی از موارد را فراموش کردید، نگران نباشید. تنها کار هر روزتان را به پایان برسانید در انجام موارد مذکور در این روش که در اختیارتان گذاشته می شود، از خود پشتکار نشان دهید. مطمئن باشید فردا نیز می توانید کوتاهی امروز را در مورد یک یادو نکته از موارد روش مذکور را تلافی بکنید. برنامه طرح شده شامل یک برنامه ریزی مشخص ۲۴ ساعته مربوط به روش آب کردن چربی و داشتن سلامت می باشد.
● ۷ صبح : پس از یک خواب نیرو بخش در سراسر شب، از جا برخیزید. صبح خود را با نوشیدن ۱۲ اونس (هر ۸ اونس یک لیوان) آب آغاز کنید.
نوشیدن آب در طول روز علاوه بر داشتن مزایای فوق العاده در بدن و حفظ سلامت آن، از بروز گرسنگی و به اصلاح ضعف رفتن دل در بین وعده های غذایی جلوگیری می کند. نیز مصرف H۲O موجب افزایش تمرکز شما در فکر کردن و بهبود و روش عملکرد شما می شود. بنابراین زود بلند شده و آب فراوان بنوشید.
فعالیت بدن
21 ص
مزیت های تمرین (فعالیت فیزیکی )
انجام فعالیت های بدنی یک جزء لازم در مداوای اشخاصی می باشد که دیابت دارند .این فعالیت ها به تمام کسانی که قند دارند کمک می کند وزنشان را کنترل می کند .حساسیت انسولین را بهبود می بخشد و یک دید و بینش سالمتر روحی را برای آنها به ارمغان می آورد و عوامل خطر زای قلبی – عروقی را کاهش می دهد .با ارائه رهنمود های مناسب ,مردمی که دیابت دارند می توانند با ایمنی فعالیت های بدنی را انجام دهند .طرح فعالیت بدنی با توجه به علاقه ,سن سلامتی عمومی و سطح تناسب و شایستگی فیزیکی متفاوت می باشد .وقتی شخصی بدون دیابت فعالیت می کند سطوح انسولین کاهش می یابد در حالی که هورمونهای تعدیل کننده (به ویژه گلو کاگون ) را افزایش می دهد .بنابر این استفاده از گلوکز زیاد شده توسط ماهیچه فعال دقیقاً منطبق بر تولید گلوکز زیاد شده توسط کبد می باشد .در اشخاصی که دارای بیماری دیابت و البته به انسولین می باشند گلیسمیک حاصل از فعالیت بدنی با توجه به کنترل همه جانبه دیابت ,گلوکز پلاسما و سطوح انسولین در شروع تمرین ,شدت فعالیت تمرین ,مقدار غذای قبلی و شرایط قبلی متفاوت می باشد .یک متغیر مهم سطح انسولین پلاسما در طی تمرین و بعد از آن می باشد .سطوح بالای انسولین هیپو گلیسم را فعال می کند که این به علت این مساٌله است که گلوکز ماهیچه ای دارای انسولین زیاد توسط ماهیچه فعال جذب می شود ، بر عکس به علت وجود سطح پایین انسولین در بدن یک فردی که از تزریق انسولین استفاده می کند تولید گلوکز اسید های چرب ادامه می یابد ,در حالی که ,جذب آنها کم می شود. این امر منجر به افزایش زیاد در گلوکز پلاسما و سطوح کتون می شود .در اشخاصی که دیابت بدون تزریق انسولین دارند ,کنترل گلوکز خون با تمرین های بدنی افزایش می یابد .این به علت تحریک و حساسیت انسولین افزایش یافته می باشد که منجر به استفاده جانبی گلوکز نه تنها در زمان تمرین بلکه بعد از آن می شود .از آنجا که حساسیت انسولین بوجود آمده در 48 ساعت بعد از تمرین از بین می رود ,تکرار زمان تمرین در فواصل معین به منظور کاهش قدرت و تحمل گلوکز که در ارتباط با دیابت غیر وابسته به انسولین می باشد ,ضروری است .این تمرین که انسولین را افزایش می دهد ,بدون ایجاد تغییر در وزن بدن صورت می گیرد .تمرین همچنین تاثیر هورمونهای تعدیل کننده را کاهش می دهد که در عوض تولید گلوکز هپاتیک را نیز کاهش داده و همچنین منجر به افزایش کنترل گاوکز می شود سریع شود .
انجام فعالیت بعد از خوردن غذا مفید می باشد و پست پرندیل و هیپر گلیسمیا را کاهش داده که در بیماری دیابت بدون انسولین رایج می باشد .
ساختار چشم
8 ص
ساختار چشم
اشعه نور از مردمک و قرنیه مى‌گذرد و به عدسى چشم برخورد مى‌کند و به‌وسیلهٔ عدسى شکسته مى‌شود. انبساط و انقباض ماهیچه‌هایى که به عنبیه متصل هستند مردمک چشم را کوچک و بزرگ تنگ و گشاد مى‌کنند و به این ترتیب مقدار نورى که به چشم وارد مى‌شود تنظیم مى‌گردد. هر گاه نور شدید باشد مردمک تنگ مى‌شود. در مواقعى که نگاه خود را از شیئى که در نزدیکى ما قرار دارد متوجه چیزى که دورتر است کنیم مردمک گشاد مى‌شود، این عمل را تطابق گویند. عدسى چشم به کمک انقباض و انبساط جسم مژگانى تغییر شکل مى‌دهد و تحدب خود را به میزان مورد نیاز کم و زیاد مى‌کند. تغییر شکل عدسى باعث مى‌شود که تصویر اجسام علیرغم حرکت آنها دور شدن از چشم یا نزدیک شدن به آن آن‌چنان که واقعاً هستند روى شبکیه بیافتد. این تصویر موجب تحریک یاخته‌هاى بینایى مى‌شود و موج عصبى از طریق عصب بینایى به مغز مى‌رسد و در آنجا درک مى‌شود.
ایدز چیست
15 ص
ایدز چیست ؟
ایدز (سندروم ناکارایی دستگاه دفاعی بدن) مرحله پایانی بیماری HIV است فرآیند بیماری که مدت ها قبل از اینکه فرد از نظر فیزیکی بیمار شود شروع می شود.وقتی که HIVبطور جدی سیستم ایمنی بدن افراد را دچار آسیب می کند این طور مطرح می شود که فرد دارای ایدز است . در آمریکا شخصی که به HIV مبتلا شده است به دنبال آغاز تشخیص عفونت ها یا وقتی که تعداد لنفوسیت (نوعی از گویچه هایسفید که از بافت شبکه ای گره های لنفی منشا می گیرند و معمولا بدون دانه بوده و شامل انواع بزرک و کوچک می باشد ) CD4+ اش کمتر از 200 سلول می باشد یک آزمایش تشخیص ایدز را دریافت می کند( میانگین تعدادلنفوسیت CD4+ یک فرد سالم تقریبا 1000 سلول است ) .
اولین بار در ژوئن 1981 ایدز به عنوان یک بیمار ی غیر عادی که باعث می شود افراد- اصولا مردان همجنس باز جوان- توانایی شان را برای مبارزه با عفونت های تهدید اموز معمول و بدون مدت از دست بدهند شناخته شد . GRID (نقص ایمنی مربوط به همجنس خواهی) که در ابتدا نامیده شد بزودی سندروم نقص دستگاه ایمنی یا ایدز نام گرفت . افرادی که به بیشترین وجه در معرض خطر گرفتن این بیماری بودند مردان دوجنسی یا همجنس خواه، تزریق کنندگان مواد مخدر، دریافت کنندگان تزریق خون و هموفیلی ها بودند.
عاملی که باعث این بیماری می شود یک ویروس است که در یک زمان توسط یک دکتر آمریکایی به نام روبرت گالو و دکتری فرانسوی به نام لوک مونتاگنیر کشف شد . این ویروس که توسط هر کدام از این افراد بطور جداگانه وصف شده بود سرانجام به عنوان گونه هایی از ویروسی مشابه تعیین شد که بعدا ویروس نارسائی دستگاه ایمنی بدن انسان یا HIV نامیده شد . مدت طولانی از کشف این ویروس نگذشته بود که یک آزمایش پادتن پیشرفت کرد که می توانست وجود این ویروس را در خون یا مایعات بدن تشخیص دهد . در سال 1985 مجوز این تست داده شد .