دانلودمقاله گزارش کار اموزی ( رایانه کار درجه 1)

 
پارتیشن بندی دیسک سخت
آشنایی با مفهوم و کاربرد پارتیشن بندی
دیسک سخت (Hard Disk) که در کارخانه تولید می شود در ابتدا اصطلاحاً خام است و هیچگونه تقسیم بندی بر روی آن انجام نشده است . برای اینکه بتوان از یک هارددیسک خام استفاده نمود و بر روی آن اطلاعات را ذخیره نمود ، باید عملیات زیر را بر روی آن انجام دد :
1- پارتیشن بندی هارددیسک
2- تعیین درایو فعال
3- فرمت کردن درایوها
4- نصب سیستم عامل بر روی هارددیسک
معمولاً جهت بهره گیری بهینه و سازماندهی بهتر اطلاعات دیسک فیزیکی را از لحاظ منطقی به چند قسمت با اندازه های دلخواه تقسیم می کنند که هر قسمت آن با یک حرف بزرگ انگلیسی نامگذاری شده و درایور (Drive) نامیده می شود. به این عملیات پارتیشن بندی گفته می شود.
پس از آنکه پارتیشن بندی بر روی هارددیسک انچام شد و سیستم عامل و نرم افزارهای مورد نظر بر روی آن نصب گردید، امکان تغییر اندازه پارتیشن ها وجود ندارد ، پس از ابتدا باید تقسیم بندی مناسبی را انجام داد. زیرا با پارتیشن بندی مجدد هارددیسک ، کلیه اطلاعات هارددیسک از بین می رود و باید دوباره سیستم عامل و نرم افزارها بر روی هارددیسک نصب شوند.
برای درایوی که می خواهید سیستم عامل ویندوز XP را بر روی آن نصب کنید، باید به اندازه کافی فضا در نظر بگیرید پیشنهاد می شود حداقل 4 گیگابایت برای این درایور در نظر گرفته شود.
پارتیشن بندی با نرم افزار FDISK
FDISK یک فرمان خارجی سیستم عامل DOS است و همانطور که می دانیم فرمانهای خارجی سیستم عامل DOS برنامه های اجرایی با پسوند EXE یا COM هستند. برای اجرای فرمان خارجی FDISK باید فایل FDISK.EXE را بر روی دیسک خود داشته باشیم. باید توجه داشته باشیم که FDISK.EXE که به همراه سیستم عامل DOS نسخه 6 ارائه می شود. هارددیسک های بزرگتر از 8 گیگابایت را پشتیبانی نمی کند و ما نیاز به FDISK.EXE که به همراه سیستم عامل ویندوز 98 ارائه می شود، داریم.
هنگامی که می خواهیم یک هارددیسک خام را پارتیشن بندی کنیم، نه سیستم عاملی بر روی هاردیدسک وجود دارد که کامپیوتر را بوت کند و نه فایل FDISK.EXE بر روی آن قرار دارد که بتوانیم هارددیسک را پارتیشن بندی نماییم.
برای رفع این مشکل راه حل های متعددی وجود دارد که ما یکی از دو راه حل زیر را پیشنهاد می‏کنیم:
• استفاده از CD نصب ویندوز 98 (که حتماً راه انداز Bootable باشد)
• استفاده از دیسک Startup ویندوز 98
اجرای نرم افزار FDISK.EXE
نرم افزار FDISK.EXE را از روی دیسک (یا CD یا هارددیسک در صورت وجود) اجرا می‏کنیم. در صورتیکه هارددیسکی که به کامپیوتر شما متصل است ، بزرگتر از 512 مگابایت باشد، پیغامی نمایش داده می شود.
در این پیغام سوال می شود که آیا می خواهید نرم افزار FDISK هارددیسک های بزرگ را پشتیبانی کند؟ با انتخاب گزینه Yes ، می توانیم پارتیشن بندی هایی ایجاد کنیم که بعداً سیستم فایل آنها را FAT32 تعریف کنیم. باید توجه کرد که در صورت انتخاب گزینه Yes پارتیشن بندی های ایجاد شده توسط سیستم عامل DOS و سیستم عامل ویندوز 95 قابل شناسایی نخواهند بود. (امروزه این سیستم عامل ها به ندرت استفاده می شوند)
در صورتیکه ظرفیت هارددیسک بزرگتر از 8 گیگابایت است یا اگر بخواهیم پارتیشن بندی های بزرگتر از 2 گیگابایت ایجاد کنیم، حرف Y را تایپ کرده و کلید Enter را فشار می‏دهیم.
در صورتیکه بیشتر از یک هارددیسک به کامپیوتر متصل باشد، مطابق شکل زیر ، گزینه 5 نیز مشاهده می شود.
1- ایجاد پارتیشن اولیه ، گسترش یافته و درایوهای منطقه
2- انتخاب پارتیشن فعال جهت بوت شدن کامپیوتر
3- حذف پارتیشن اولیه ، گسترش یافته و درایوهای منطقه
4- نمایش اطلاعات همه پارتیشن های موجود
5- تغییر هارددیسک فعلی در صورتیکه بیش از یک هارد دیسک به کامپیوتر متصل باشد.

شکل : منوی اصلی نرم افزار FDISK در حالتی که بیش از یک هارد دیسک به کامپیوتر متصل باشد.
ایجاد پارتیشن
به طور کلی دو نوع پارتیشن در سیستم عامل DOS وجود دارد :
پارتیشن اولیه (Primary Partition)
پارتیشن اولیه در واقع همان درایو C: است کل فضای هاردیدسک را می توان فقط به پارتیشن اولیه اختصاص داد. در این صورت فقط یک درایو به نام C: خواهیم داشت که کل فضای هخارددیسک را شامل می شود. به دلیالی که قبلاً نیز ذکر کردیم معمولاً اینکار را انجام نمی دهند و فقط بخشی از هارددیسک را به پارتیشن اولیه اختصاص می دهند که این بخش به عنوان درایو C: شناخته می شود.
پارتیشن گسترش یافته (Extended Partition)
بعد از اینکه پارتیشن اولیه را ایجاد کردیم، فضای باقیمانده هارددیسک را به پارتیشن گسترش یافته اختصاص می دهیم. پارتیشن گسترش یافته شامل همه درایوهای منطقی از D: به بعد خواهد بود. یعنی پارتیشن گسترش یافته را می توانیم به چند درایو منطقی تقسیم کنیم. اگر کل پارتیشن گسترش یافته را به یک درایو منطقی اختصاص دهیم فقط یک درایو D: خواهیم داشت. پارتیشن گسترش یافته را می توان به تعداد زیادی درایو منطقی تقسیم نمود.
تعیین پارتیشن فعال (Active)
هنگامی که کامپیوتر می خواهد بوت شود، هارددیسک را بررسی کین دو پارتیشنی از هارددیسک را که پارتیشن فعال است پیدا کرده و سپس از سکتور صفر این پارتیشن فایل ها بوت را به حافظه فراخوانده و دستورات آن را اجرا می کند.
در سیستم عامل DOS فقط پارتیشن اولیه (Primary Partition) می‏تواند پارتیشن فعال باشد. در نرم افزار FDISK پس از ایجاد پارتیشن ها و درایوهای منطقی، باید پارتیشن فعال را مشخص کنیم.
برای تعیین پارتیشن فعال ، عملیت زیر را انجام می دهیم:
 اگر نرم افزار FDISK اجرا نشده است، آن را اجرا می‏کنیم.
 در منوی اصلی نرم افزار FDISK ، گزینه دوم (2. Set Acitve Partition) را انتخاب می‏کنیم. برای اینکار عدد 2 را تایپ کرده و کلید Enter را می زنیم.
 پارتیشن های موجود نمایش داده شده است . برای انتخاب پارتیشن ، شماره پارتیشن را تایپ کرده و کلید Enter را می‏زنیم. همانطور که گفته شد در سیستم عامل DOS فقط پارتیشن اولیه را می‏توان به عنوان پارتیشن فعال انتخاب نمود، پس عدد 1 را به معنی پارتیشن اول تایپ کرده و Enter می زنیم. پیغام Partition 1 Mak eActive (پارتیشن 1 فعال شد) در پایین صفحه ظاهر می شود و در قسمت Status پارتیشن C: حرف A به معنی Active نمایش داده می‏شود.
مشاهده اطلاعات پارتیشن ها
هر گاه بخواهیم وضعیت پارتیشن های موجود بر روی هارددیسک را مشاهده کنیم، عملیات زیر را انجام می‏دهیم:
 در منوی اصلی نرم افزار FDISK گزینه چهارم (4. Display Partition Information) را انتخاب می‏کنیم، برای اینکار عدد 4 را تایپ کرده و کلید Enter را می‏زنیم.
صفحه ای مطابق شکل زیر نمایش داده می شود.

در این صفحه اطلاعات پارتیشن ها لیست شده است. اطلاعاتی که در مورد هر پارتیشن نمایش داده می شود عبارت است از :
• وضعیت (Status)
اگر پارتیشن فعال باشد ، در این قسمت حرف A مخفف Active نمایش داده می شود.
• نوع (Type)
نوع پارتیشن (اولیه، گسترش یافته) در این قسمت نمایش داده می شود. اگر پارتیشن اولیه DOS باشد عبارت PRI DOS (مخفف (Primary DOS Partition ) و اگر پارتیشن گسترش یافته DOS باشد، عبارت EXT DOS (مخفف (Extended DOS Patrition نمایش داده می‏شود.
• برچسب درایو (Volume Label)
همانطور که می‏دانیم در هنگام فرصت کردن درایوها می توان برای آنها برچسب تعیین نموده اگر پارتیشنی فرمت شده باشد و برچسب داشته باشد، در این قسمت نمایش داده می‏شوند در شکل فوق چون هنوز پارتیشن ها فرمت نشده اند، برچسبی نمایش داده نشده است.
• ظرفیت (Mbyte)
ظرفیت پارتیشن به مگابایت در این قسمت نمایش داده می‏شود.
• سیستم فایل (System)
اگر پارتیشنی فرمت شده باشد ، نام سیستم عامل (File System) در این قسمت نمایش داده می شود. به عنوان مثال عبارت FAT16 ، FAT32 و NTFS نمایش داده می شود اگر پارتیشن فرمت نشده باشد یا یک پیک سیستم فایل ناشناخته فرمت شده باشد عبارت ناشناخته (UNKNOWN) نمایش داده می‏شود.
• درصد استفاده از ظرفیت هارددیسک (Usage)
در این قسمت ظرفیت هر پارتیشن به صورت درصدی از کل فضای هارددیسک نمایش داده می‏شود.
حذف پارتیشن ها
برای حذف کردن پارتیشن های یک هاردیدسک مراحل زیر را به ترتیب انجام می‏دهیم:
• حذف کلیه درایوهای منطقی پارتیشن گسترش یافته
• حذف پارتیشن گسترش یافته
• حذف پارتیشن اولیه
برای حذف پارتیشن های هارددیسک ، عملیات زیر را انجام می‏دهیم:
در منوی اصلی نرم افزار FDISK گزینه سوم (3. Delete Partition or Logical DOS Drive) را انتخاب می کنیم . برای اینکار عدد 3 را تایپ کرده و کلید Enter را می‏زنیم.
همانطور که اشاره کردیم ابتدا باید درایوهای منطقی پارتیشن گسترش یافته را حذف کنیم. پس عدد 3 را تایپ کرده و کلید Enter را می‏زنیم.
در پایین صفحه نام درایوی که می‏خواهیم حذف کنیم پرسیده شده است. سپس نام برچسب درایو (Volume label) پرسیده می‏شود.
برای حذف پارتیشن گسترش یافته در منوی اصلی نرم افزار FDISK ، گزینه سوم (3. Delete Partition or Logical Drive) و سپس در منوی شکل .. گزینه دوم (2. Delete Extended Dos ) را اجرا می کنیم. صفحه ای مطابق شکل زیر ظاهر می شود و از ما برای حذف پارتیشن گسترش یافته سوال می شو د، حرف Y را به معنی تایید تایپ کرده و کلید Enter را می زنیم . پارتیشن گسترش یافته حذف می‏گردد.

فرمت کردن درایوها
اگر پارتیشن یا درایو منطقی جدیدی تعریف کرده باشیم، این درایو یا پارتیشن تا قبل از اینکه فرمت شوند، قابل استفاده نخواهند بود. پس از خروج از نرم افزار FDISK و Restart کردن کامپیوتر ، باید درایوهای ایجاد شده را فرمت نمود. (با فرمان Format در رایانه کار درجه 2 به طور کامل آشنا شدیم. )
برای فرمت کردن درایوها، دستورات زیر را انجام می دهیم :
برای درایو C: دستور زیر را اجرا می‏کنیم:
A:\> Format C:\S
با اینکار درایو C: فرمت شده و فایلهای سیستمی لازم بر روی آن کپی می‏شوند. اگر درایو C: را در نرم افزار FDISK ، فعال (Active) کرده باشیم، از این به بعد کامپیوتر می تواند از روی درایو C: بوت شود.
برای درایوهای دیگر دستور زیر را اجرا می‏کنیم:
A:\>Format D:

نصب ویندوز XP
روش های نصب ویندوز XP
برای نصب ویندوز XP باید CD نصب ویندوز XP را که راه انداز (Bootable) است، داشته باشیم. قبل از نصب ویندوز XP باید وضعیت کامپیوتر خود را بررسی کنیم. دو حالت مختلف ممکن است وجود داشته باشد.
الف) در صورتیکه بر روی هارددیسک هیچ سیستم عاملی نصب نشده است و یا هارددیسک خالی است، کافیست CD نصب ویندوز XP را در درایو قرار داده و عملیات نصب را شروع کنیم. به این روش نصب ، نصب تمیز (Clean Installation) می گویند.
ب) اگر بر روی کامپیوتر ما ، سیستم عامل قدیمی ویندوز نصب باشد و بخواهیم ویندوز XP را نصب کنیم دو نوع نصب می‏توانیم انجام دهیم :
• ارتقاء سیستم عامل فعلی به ویندوز (Upgrade)XP‌
در این روش سیستم عامل Windows 98 ، Windows Me ، و یا Windows 2000 را به Windows XP ارتقاء می دهیم.
• نصب جدید (New Installation)
در این روش یک نسخه کاملاً مستقل از ویندوز XP نصب می شود و ویندوز قبلی نیز پابرجا است و در هنگام روشن شدن کامپیوتر از ما پرسیده می شود که با کدام سیستم عامل کار می کنید.
نصب تمیز (Clean Installation)
قبل از شروع عملیات نصب ، باید کامپیوتر را به صورتی تنظیم نماییم که از روی CD راه اندازی شود برای اینکه یک کامپیوتر از روی CD راه اندازی شود.
برنامه نصب فایل ها و درایورهای مورد نیاز را از روی CD می خواند و آنها را در حافظه RAM قرار می دهد. در نوار پایین صفحه عملیات خواندن فایل ها نشان داده می شود.
صفحه خوش آمدگویی به برنامه نصب ویندوز ظاهر می شود.
در صفحه بعد ، توافقنامه مجوز استفاده از ویندوز XP نمایش داده می شود.
در صفحه بعد لیست درایوهای هارددیسک به همراه فضای آزاد و مشخصات آنها نمایش داده می شود.
برای نصب ویندوز XP بر روی درایو C: این درایو را انتخاب کرده و کلید Enter را می‏زنیم.
در صفحه بعد از ما خواسته می شود تا پارتیشن ایجاد شده را فرمت کنیم. پارتیشن ایجاد شده را می توانیم با سیستم فایل NTFS یا FAT فرمت کنیم. ویندوز XP را روی هر دو سیستم فایل FAT و NTFS می توان نصب کرد.
پس از اتمام فرمت کردن درایو ، برنامه نصب شروع به کپی کردن فایل ها از روی CD به هارددیسک می کند. این عملیات ممکن است چند دقیقه طول بکشد.
برنامه نصب شروع به شناسایی سخت افزارهای کامپیوتر نموده و درایورهای آنها را نصب خواهد کرد.

سپس پنجره Regional and :anguage Options ظاهر می‏شود. در این قسمت می‏توانیم تنظیمات منطقه‏ای و زبان را انجام دهیم.
در پنجره بعد، نام و نام خانوادگی و نام شرکت پرسیده می شود.
در پنجره بعدی ، شماره سریال ویندوز XP ، پرسیده می‏شود.
در پنجره بعدی باید نام کامپیوتر و کلمه عبور مدیر کامپیوتر را تعیین کنیم.
در پنجره بعدی تاریخ و ساعت کامپیوتر را تنظیم کرده و منطقه زمانی که در آن زندگی می‏کنیم را مشخص می‏نماییم.
اگر کامپیوتر ما به شبکه محلی متصل است، در این قسمت می‏توانیم تنظیمات اتصال به شبکه را انجام دهیم. با انتخاب گزینه Typical settings تنظیمات پیش فرض شبکه در نظر گرفته می شود. اگر گزینه Custome settings را انتخاب کنیم در پنجره های بعدی می توانیم تنظیمات دقیق شبکه را انجام دهیم. گزینه Typical settings را انتخاب کرده پس از این مرحله ، برنامه نصب ویندوز فایل های باقیمانده را بر روی کامپیوتر کپی کرده و سپس کامپیوتر را مجدداً راه اندازی می کند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   96 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید