واسازی یا دیکانستراکتیویسم «Deconstruction» که در فارسی
علاوه بر واسازی به ساختارشکنی، بنیان فکنی، ساختار زدایی و شالوده
زدایی نیز ترجمه شده است، برای اولین بار در دهه های 60 و 70
میلادی توسط فیلسوف فرانسوی ژاک دریدا در عرصه فلسفه و ادبیات مطرح
شد. درایدا که در 1930 در الجزایر بدنیا آمد ودراکول نرمال سوپریور پاریس
درس خوانده اندیشه خود را با نقد پدیدار شناسی ( هوسرل ) ، زبان شناسی
( سوسور) ، روان کاوی ( لاکان ) ، و ساختارگرایی ( لوی ـ اشتراوس )
سازمان داد .