پروپوزال ارزیابی توانایی گیاهپالایی گونه عسلی در پالایش خاکهای آلوده به سرب

دانلود پروپوزال ارزیابی توانایی گیاهپالایی گونه عسلی در پالایش خاکهای آلوده به سرب بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 15

  4-5 مقدمه

، تعریف مسأله و سابقه تحقیق  روند فزاینده آلودگی محیطزیست به فلزات سنگین یکی از مهم ترین مشکلات محیطزیستی است که بشر با آن مواجه شده است (Solgi  و Parmah، 2015). آلودگی خاک به فلزات سنگین ناشی از  فعالیت‌های گوناگون بشر از جمله معدن‌کاوی، صنایع ذوب فلزات، استفاده از لجن فاضلاب و کاربرد کودهای شیمیایی در زمین‌های کشاورزی است (مصلحی، 1390). این فلزات سنگین خطرناک مانندکادمیوم، کروم، مس، جیوه، سرب، آرسنیک، نیکل و روی دارای ویژگی‌هایی از جمله انباشت پذیری، سمیت و تجزیه  ناپذیری زیستی بوده که مشکلات محیطزیستی مرتبط با آنها را چند برابر می نماید. از بین منابع مختلف آلاینده خاک، ذرات سرب خارج شده از اگزوز وسائط نقلیه بنزین سوز اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه و بررسی خاکهای متاثر از آلودگی سرب می تواند در ردیابی این عنصر و عناصر مشابه در زنجیره غذایی رهنمون باشد. (رحمانی و یحیی آبادی، 1380) برای حذف فلزات سنگین از خاک بسیاری از روش‌های فیزیکی و شیمیایی توسعه یافته اند اما این روش‌ها نه تنها به طور کامل ایمن و رضایت بخش نبوده بلکه پرهزینه، وقت گیر و مخرب محیطزیست هستند (Ghori وهمکاران، 2016). از این رو، در سال‌های اخیر دانشمندان و مهندسین درصدد طراحی و توسعه روش های زیستی بر آمدند که بتوانند مکان‌های آلوده به فلزات سنگین را بدون آنکه بر حاصلخیزی و تنوع بیولوژیکی خاک اثرات سوئی داشته باشند پاکسازی و تعدیل نمایند ( نادری و همکاران، 1391). به همین منظور فناوری نو ظهور گیاه پالایی  برای پالایش آلودگی‌های خاکی زیرزمینی و فاضلاب به دلایل کم هزینه بودن و پایین بودن فناوری مورد نیاز در دنیا بسیار مورد توجه قرار گرفته است (تقی زاده و کافی، 1386). گیاه پالایی به عنوان روشی امیدبخش برای اصلاح خاک است که به آسانی می تواند فلزات سنگین را جذب کرده و آلودگی را از را خاک بزداید (Ghori و همکاران، 2016). گیاه پالایی، استفاده از گیاهان برای استخراج، جداکردن و  یا سم زدایی آلاینده‌ها است که روشی موثر، ارزان و فنآوری اجتماعی پذیرفته شده برای زدودن آلودگی خاک است (Alkorta و همکاران، 2004). در واقع استخراج گیاهی انتقال فلز از یک منبع آبی و یا خشکی به زیستتوده گیاهی است که یکی از روش‌های زیستی برای پالایش  خاک آلوده به فلزات است (Singer و همکاران، 2007). برای هر نوع خاص از آلاینده ها، فرایند گیاه پالایی متفاوتی وجود دارد که ممکن است در برگیرنده انواع مختلفی از گیاهان حتی گل‌های تزئینی باشد. به طور کلی گیاهان در تصفیه محیطزیست شش  فرایند اصلی را به کار میبرند که عبارت اند از استخراج گیاهی ، تثبیت گیاهی ، گیاهی تبدیلی، فیتواستیمولیشن  یا تجمع در محیط ریزوسفری گیاه توسط فعالیت میکر ب های خاک، تبخیر گیاهی  و ریزو فیلتراسیون که فیلتر کردن آب از توده ریشه ها توسط گیاه است (فلاحی و همکاران، 1391). روش‌های اصلی گیاه پالایی که برای خاک‌های آلوده به فلزات سنگین به کار میروند شامل تثبیت گیاهی و استخراج گیاهی هستند. تثبیت گیاهی با استفاده از گونه‌های گیاهی ویژه به منظور کاهش تحرک و یا فراهمی زیستی فلزات در خاک از طریق جذب فلزات به درون سلولهای ریشه، جذب سطحی بر روی ریشه و یا رسوب در ناحیه ریزوسفر و تثبیت فیزیکی آلاینده‌های فلزی می باشد. استخراج گیاهی شامل فرآیند جذب آلاینده‌های فلزی موجود در خاک توسط ریشه و سپس انتقال آنها به اندام هوایی گیاه می باشد و به عنوان یک روش اقتصادی امکان پذیر پالایش زمین‌های آلوده است (Chami و همکاران، 2015).  به طور عموم دو گروه از گیاهان برای پالایش زیستی آلودگی خاک مورد استفاده قرار می‌گیرند. گیاهان بیش اندوز یا فراانباشت  فلزات که قدرت جذب بالایی دارند و دیگری گیاهان دارای زیستتوده بالا هستند. اگرچه هر یک از این گیاهان برای استفاده در گیاه پالایی کاستی‌هایی دارند. از جمه این که گیاهان بیش اندوز دوره رشد کوتاه و زیست توده کمی دارند. از طرف دیگر گیاهانی که زیست توده بالا تولید می کنند به طور عموم به غلظت‌های بالای فلز حساس بوده و توانایی کمی در انتقال فلز از ریشه به اندام‌های هوای را دارند. از این رو پژوهش‌ها در راستای شناسایی گیاهان بومی و بیش اندوز گیاهان زراعی، غیرزراعی و زینتی با تولید زیست توده بالا و قدرت انتقال فلز از ریشه به اندام هوایی و جذب بیشتر فلز در حال گسترش هستند (متشرع زاده  و همکاران، 1387). گونه‌های مختلف گیاهی توانایی بیش اندوز کردن  فلزات سنگین را در بافت هایشان دارند. 45 خانواده از گیاهان توانایی تجمع فلزات سنگین را دارند. برخی از خانواده‌های  مهم شامل Brassicaceae،Fabaceae ،Euphorbiaceae  ، Asteraceae،   Lamiaceaeو Scrophulariaceae هستند. حدود 500 گونه‌های گیاهی به  عنوان گونه بیش انباشتگر فلزات سنگین شناخته شده اند ( Ullah و همکاران، 2015). گیاهان اعضای خانواده چلیپائیان  نقش کلیدی در فنآوری گیاه‌پالایی دارند. بسیاری از گونه‌های این خانواده به عنوان بیش انباشتگر فلزات سنگین شناخته شده‌اند و دارای ژنهایی برای مقاومت و یا تحمل اثرات سمی طیف گسترده ای از فلزات هستند (Palmerو همکاران، 2001). جذب، حساسیت و جداسازی فلزات به طور گسترده‌ای در گونه‌های مختلف این خانواده انجام شده است با این   وجود پژوهش‌های کمی در زمینه گونه  Alyssum انجام شده است . در این پژوهش، توانایی گیاه‌پالایی گیاه عسلی (Alyssum maritimum)   از خانواده براسیکاسه در محیط خاک آلوده به سرب بررسی می‌شود و میزان انباشتگی عنصر سرب در دو بخش هوایی و زیر زمینی مطالعه می‌شود.  پیشینه پژوهش الف-پژوهش‌های  انجام شده در ایران -فتاحی کیاسری و همکاران (1387) در مطالعه ای تحت عنوان اثر اسید سولفوریک و  EDTAبر گیاه پالایی سرب در خاک توسط سه گیاه آفتابگردان، ذرت و پنبه به این نتیجه رسیدند که افزایش اسیدسولفوریک در غلظت‌های مختلف با روند نامنظم، تغییراتی را در مقادیر سرب گیاهان ایجاد کرد. مقدار 5/1میلی‌مول EDTA نسبت به سه میلیمول EDTA تاثیربیشتری در انباشت مقدار کل این عنصر دربین گیاهان داشت. به طور کلی، ذرت در بین سه گیاه دارای توان بالاتری در جذب و انتقال سرب بود. مقایسه مقادیر سرب در ریشه واندام هوایی گیاهی بر اثر استفاده از اسید سولفوریک و   EDTAدر غلظت‌های ذکر شده نشانگر اثر بیشتر   EDTAدرافزایش تجمع این عنصر در گیاهان بود. -تقی زاده و همکاران (1390) طی مطالعه ای به بررسی توانایی تحمل بذر سه گونه چمن (رایگرس، بلوگرس و برموداگرس) در دو مرحله‌ی جوانه‌زنی و استقرار گیاه نسبت به غلظت‌های مختلف سرب پرداختند. دراین تحقیق نیترات سرب در مرحله جوانه‌زنی و سپس مرحله‌ی استقرار چمن به کار برده شد. طبق نتایج به دست آمده با افزایش غلظت سرب، درصد جوانه‌زنی و طول ساقه‌چه نسبت به شاهد افزایش یافت ولی بر رشد ریشه‌چه اثر بازدارندگی داشت. فاکتورهای رشدی چمن در مرحله‌ی استقرار تحت تاثیر غلظت‌های سرب قرار نگرفت.  با توجه به نتایج حاصل از اندازه‌گیری غلظت سرب در اندامهای سه جنس مختلف چمن‌، رایگرس به عنوان یک گیاه پوششی و سوپرجاذب در مکان‌های آلوده به سرب شناخته شد. -اکبر پور و همکاران (1391) در مطالعه ای تحت عنوان گیاه پالایی خاک‌های آلوده به برخی فلزات سنگین به وسیله ی چند گیاه بومی منطقه‌ی حفاظت شده ارسباران  پرداختند. بعد از عملیات آماده سازی خاک‌های آلوده بذرهای گیاهان قدومه کوهی، تاج خروس وحشی وگیاه علف مرغ را کشت دادند. پس از برداشت و خشک کردن و هضم و باقی مراحل نتایج به دست امده نشان داد که غلظت سرب و کادمیوم در ریشه بیش از ساقه و برگ بوده وهمچنین غلظت سرب در اندام‌های زیرزمینی و روی در اندام‌های هوایی بالاتر بوده است. نتایج به دست آمده بالاترین غلظت روی را در اندام هوایی گیاه علف مرغ به میزان  mg/Kg 65/262 وبیشترین غلظت سرب را در اندام‌های زیرزمینی گیاه تاج خروس وحشی به میزان  mg/Kg 25/71 از خاک نشان داد. -خادمی و همکاران (1391) به پزوهشی با هدف بررسی میزان جذب سرب در اندام‌های گونه‌ی اقاقیا در شهرستان ملایر پرداختند. برای این منظور در دو رویشگاه آلوده (میدان امام و خیابان ولیعصر) و رویشگاه شاهد (پارک سیفیه) در مقاطع زمانی متفاوت، تعداد 45 نمونه از برگ‌ها، شاخه و ریشه‌های سطحی درختان تهیه گردید و میزان غلظت سرب در آن‌ها اندازه‌گیری شد.نتایج نشان داد که ریشه درختان بیشتر از اندام‌های هوایی سرب جذب کرد. جذب سرب در اندام‌های درختان، در رویشگاه آلوده بیشتر از سایر رویشگاه‌ها بود و بالاترین میزان جذب سرب در شهریور ماه و کمترین مقدار آن در تیرماه مشاهده گردید. -سالاری و مقتدر (1392) به شناسایی گیاهان بیش تجمع دهنده سرب با هدف بیوماس بالا و طول عمر پایین پرداختند. به این منظور، پنج گونه گیاهی دارای بیشترین توزیع از محیط اطراف معدن جهت بررسی میزان سرب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده  Thlaspi rotundifolium و Scariola orientalis دو گونه گیاهی با توزیع بالا مشخص شدند.Scariola orientalis  با 354 میلیگرم در کیلوگرم بر وزن خشک (DW) و Thlaspi rotundifolium با 647 میلیگرم در کیلوگرم بر وزن خشک (DW) دارای بیشترین مقدار سرب بودند. بنابراین Thlaspi rotundifolium بهترین گیاه سالانه برای حذف سرب با توجه به تولید زیست توده بالا و برداشت سریع از محیط آلوده به سرب معرفی شد. -صادقی و همکاران (1392) در طی مطالعه‌ای اثرات فلزات‌سنگین سرب، نیکل و کادمیوم بر جوانه‌زنی و شاخص‌های رشدی دو گیاه Alyssum minus  و sophra sp  در شرایط درون شیشه‌ای را بررسی کردند. با توجه به نتایج این آزمایش در گیاه sophra sp  بیشترین فلز تجمع‌یافته در ریشه، کادمیوم و سرب و در اندام هوایی آن نیکل بیشترین تجمع را داشت. همچنین در گیاه Alyssum minus بیشترین میزان تجمع نیکل در ریشه مشاهده شد و ضریب انتقال از ریشه به اندام هوایی بیشترین میزان را نشان داد. گیاه Alyssum minus به عنوان گیاه بیش اندوز سرب و کادمیوم مطرح شد.  -سلیمانپور مقدم و همکاران (1392) به بررسی اثر سرب بر برخی از خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاهچه‌ی مریم‌گلی (Salvia officinalis) به عنوان گیاهی مفید جهت گیاه‌پالایی پرداختند. این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با4 تکرار و4 تیمار (0، 2، 4 و 6 میلی مولار)کلرید‌سرب انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد کلرید‌سرب باعث افزایش سرعت و درصد جوانه‌زنی و کاهش پارامترهای رشد (طول ریشه چه و ساقه چه) گیاهچه مریم‌گلی در مقایسه با گیاه شاهد شد. -نیسی و همکاران (1393) به بررسی گیاه پالایی فلزات سنگین توسط گیاه آفتابگردان پرداختند. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین غلظت کادمیوم در اندام هوایی و ریشه گیاه آفتابگردان وجود دارد. همچنین تفاوت معنیداری بین فاکتورهای انتقال و تجمع زیستی در گیاه آفتابگردان مشاهده شد. توزیع سرب در اندام‌های مختلف آفتابگردان از غلظت قابل جذب این عناصر در خاک تبعیت می نماید و با افزایش غلظت سرب قابل جذب در خاک، غلظت آن در گیاه نیز افزایش یافت.نتیجه ای که از این مطالعه مروری حاصل گردید این است که گیاه آفتابگردان برای حذف فلزات سنگین بکار رفته و بیشترین جذب در مورد سرب و کادمیم از طریق ریشه ی گیاه بوده است. بنابراین آفتابگردان پتانسیل استخراج گیاهی بالاتری نسبت به بسیاری از گیاهان دارد. - افروشه (1394) در طی مطالعه ای با عنوان بررسی پتانسیل گیاه پالایی خاک‌های آلوده به مس در برخی گیاهان زینتی و نقش اسید سالسیلیک در سنجش پتانسیل گیاهان زینتی جعفری (Tagets erecta)، گل آهار (Zininas elegans)  و گل همیشهبهار (Calendula officinalis) جهت گیاه‌پالایی خاک‌های آلوده به مس پرداخت. با توجه به نتایج حاصل از اندازه گیری غلظت مس در گل همیشه بهار، فاکتور انتقال و زیست انباشتگی بیشتر از یک بود بنابراین این گیاه به عنوان سوپرجاذب مس شناخته شد. بیشترین شاخص مقاومت و راندمان حذف مس، به ترتیب مربوط به گل جعفری، همیشه بهار و آهار بود. در نتیجه، به نظر می‌رسد که گیاهان زینتی جعفری و همیشه بهار جهت پالایش سطوح متوسط فلز سنگین مس و گیاه زینتی آهار در سطوح کم فلز سنگین مس در مناطق آلوده به این عنصر مناسب می‌باشند و افزایش کارایی این روش با فیتوهورمون سالسیلیک اسید می‌تواند موفقیت آمیز باشد.    ب-پژوهش‌های انجام شده در خارج از کشور -.  Robinsonaو همکاران (1997) به بررسی نقش گیاه  Alyssum bertolonii به عنوان یک عامل بالقوه در گیاه پالایی نیکل پرداختند. این پژوهش بر روی خاک های  اولترامافیک(خاک های غنی از مواد معدنی همچون منیزیم و آهن)، در ایتالیا انجام گرفت. این مطالعه نشان داد بین سن گیاه و میزان نیکل انباشت شده توسط آن، رابطه ای وجود ندارد. همچنین با توجه به محدودیت‌های اقتصادی سایر روش‌های حذف فلزات از خاک‌های آلوده، این روش گیاه‌پالایی می‌تواند بهترین روش برای حذف نیکل باشد. یافته‌ها نشان داد گیاه آلیسوم به علت دارا بودن کمترین میزان زیست توده، برای گیاه‌پالایی فلزاتی چون نیکل و کبالت مناسب و کاربردی می‌باشد. - Singer و همکاران (2007) به ارزیابی توانایی گیاه Alyssum  lebiacum برای استخراج نیکل از خاک‌های آلوده به فلزات سنگین پرداختند. در این پژوهش از سوربیتان، هیستیدین و اسید سالسیلیک برای بهبود وضعیت خاک و کاهش اثرات تخریبی ناشی از PAHs و نیز افزایش میزان گیاه پالایی نیکل استفاده شد. نتایج نشان داد PAHs دارای اثرات منفی بر روی رشد گیاه آلیسوم بوده و اثر قابل توجهی جهت استخراج گیاهی نیکل در واحد زیست توده ساقه آلیسوم ندارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که  بین وجود هیستیدین و میزان استخراج گیاهی نیکل رابطه و همبستگی برقرار است. این پژوهش به ارائه شواهدی مبنی بر کاربرد وسیع استفاده از هیستیدین برای گیاه پالایی نیکل به کمک استخراج گیاهی پرداخت. -Memon و همکاران (2008) به مطالعه گیاهان اطراف معدنی در جنوب شرقی کشور ترکیه پرداختند. در این پژوهش 30 نمونه گیاهی از اطراف این معدن به صورت تصادفی برداشته شد و با کمک هضم ریشه و ساقه این گیاهان فلزات سنگین موجود در این اندام‌ها، بررسی شدند. نتایج نشان داد در همه این گیاهان مقادیر بالایی از فلزات سنگین منگنز، آهن، مس، روی، کادمیوم و نیکل تجمع یافته است. همچنین نتایج حاکی از آن است که گونه کلزا جسم سیاه (یک گونه از Brasicassie) دارای مقادیر بالاتری از مس و کادمیوم است. مطالعات زیست شناسی سلولی گیاهی و نیز مطالعه ژن‌های گیاهی در این نمونه نشان داد این گونه دارای توانایی بالا در جذب و تحمل این فلزات در بافت‌های خود بود. -Ang و همکاران (2010) به مطالعه گیاه پالایی در خاک‌های آلوده به فلزات سنگین کادمیوم و سرب، به کمک گونه‌های درختی پرداختند. در این پژوهش چهار گونه Acacia mangium،  Hopea odorata، Intsia palembanica و Swietenia macrophylla  به عنوان گیاهان پالاینده مورد استفاده قرار گرفتند. در این مطالعه شش درخت از هر گونه انتخاب شده و در زمین های 0.25 هکتاری که به صورت تصادفی انتخاب شده اند،  جهت پالایش خاک آلوده به فلزات سنگین مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد غلظت فلزات سنگین در خاک و درختان با توجه به گونه متفادت است. همچنین غلظت فلزات سنگین در ساقه تمامی گونه‌ها بیشتر از ریشه آن‌ها بود. گونه A. Mangium نیز دارای بیشترین میزان تجمع سرب در اندام‌های خود بود. -Ali  و همکاران (2012) به مطالعه اثرات فلزات سنگین در آلودگی محیط‌های شهری پرداختند. این مطالعه با کمک شبیه‌سازی خاک و آلوده کردن آن به کمک فلزات سنگین، نقش گیاه شبدر را در گیاه پالایی خاک‌های آلوده بررسی کردند. نتایج نشان داد مقادیر جذب فلزات سنگین در ریشه گیاه شبدر برای فلزات سنگین روی، سرب، مس و کادمیوم برابر با 242/4، 544/1، 071/1 و 604/0 می‌باشد. -Ghori و همکاران (2016) به بررسی نقش گیاهان زینتی انباشتگر همچون تالاسپیس، آرابیدوپسیس، شب بو، جگن، غلات و بقولات  در گیاه پالایی پرداختند. نتایج مطالعه نشان داد با افزودن آب به خاک آلوده به فلزات سنگین، آب توسط گیاهان مورد نظر جذب شده و میزان فلزات سنگین در خاک کاهش می‌یابد. از آنجا که گیاهان مورد ارزیابی، از گونه های زینتی غیرخوراکی می‌باشند، بنابراین خطر ورود آلاینده ها به زنجیره غذایی کاهش می‌یابد. -Sathya و همکاران (2016) به بررسی کشت ذرت خوشه ای شیرین در خاک‌های آلوده به فلزات سنگین، با هدف گیاه‌پالایی این خاک‌ها و در نهایت تولید بیواتانول، پرداختند. از آنجا که طیف گسترده‌ای از میکروب‌ها مثل ریزوبیوم، سودوموناس و باسیلوس برای افزایش رشد گیاهان و کاهش استرس ناشی از حضور فلزات سنگین در خاک‌ها کاربرد دارند؛ این پژوهش به برسی امکان استفاده از ذرت خوشه‌ای شیرین به همراه میکروب‌های افزایش دهنده رشد گیاهان، به عنوان یک ابزار در جهت ارزیابی میزان کاهش استرس‌های وارد شده به گیاه توسط فلزات سنگین و نیز افزایش امنیت غذایی این گیاه و پتاسیل آن برای تولید اتانول به عنوان سوخت گیاهی پرداخت.   4-6 ضرورت و اهداف تحقیق :  آلودگی خاک خطرات روز افزونی برای سلامتی انسان‌ها و محیط زیست دارد. عناصر سنگین از جمله مهم‌ترین آلاینده‌های محیط‌زیست به شمار می‌آیند که درچند دهه اخیر به شدت مورد توجه تعداد زیادی از پژوهشگران قرار گرفته‌اند. تجمع عناصر سنگین در خاک، به ویزه در زمینهای کشاورزی، امری تدریجی بوده و غلظت عناصر می تواند به سطوحی برسد که امنیت غذایی بشر را تهدید نماید. سرب (Pb) با مقدار معمول 2 تا 300 میلی گرم در کیلوگرم خاک کم تحرک‌ترین عنصر سنگین درخاک محسوب می‌گردد. این عنصر از منابع مختلفی وارد چرخه حیات شده و باعث آلودگی محیط زیست و ایجاد اختلال در زندگی جانداران می‌شود. این عنصر برای کلیه ها، سیستم تولید مثل، گردش خون و اعصاب مضر بوده و مسمومیت از طریق سرب باعث کاهش بهره هوشی، ناباروری، آسیب به کلیه‌ها و ایجاد تنش در انسان می‌گردد. با توجه به توسعه کشور در زمینه صنعت و فناوری و بالطبع افزایش روز افزون ضایعات و تولیدات فرعی کارخانجات و معادن و ورود آن‌ها در زمینهای کشاورزی امکان گسترش آلودگی‌هایی را فراهم می‌سازد، لذا اگاهی از میزان آلودگی خاک‌های ایران به این عناصر و اقدام درجهت رفع آن ضروری به نظر می‌رسد (عباسپور و همکاران، 1384). در این راستا به کارگیری روشهای  اقتصادی، غیر مخرب و  دوستدار محیط زیست مانند گیاه پالایی برای تصفیه آلودگی‌های خاک مهم است. بسیاری از گیاهان زینتی توانایی استخراج فلزات سمی از خاک را داشته و قادرند مقادیر بالایی از فلزات را در اندامهای خود ذخیره کنند و در عین حال بدون ایجاد علائم سمیت به بقای خود ادامه دهند. از طرف دیگر این گیاهان عالی وارد زنجیره غذایی انسان نمی شوند و بنابراین فاقد مشکلات سلامتی برای انسان می باشند. بنابراین براساس آنچه گفته شد در این پژوهش توانایی جذب فلز سرب توسط گیاه Alyssum از خانواده براسیکاسه مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.  اهداف تحقیق: 1- ارزیابی توانایی گیاه پالایی فلز سرب توسط گیاه عسلی (Alyssum maritimum) 2-سنجش غلظت سرب در اندامهای گوناگون گیاه عسلی 3-تعیین عوامل موثر بر جذب سرب توسط گیاه عسلی  فرضیههای تحقیق:  1-گیاه عسلی گونه¬ای فراانباشتگر است.  2-بیشترین انباشت عنصر سرب در برگ گیاه عسلی است. 3-رابطه‌ی مستقیمی بین افزایش غلظت نیترات سرب در خاک و افزایش جذب آن در گیاه عسلی وجود دارد.    4- 7 مواد و روشها: 1-4-7 معرفی گونه مورد مطالعه: گیاه عسلی متعلق به خانواده ی شب بو ( Brassicaceae ) می‌باشد که از نظر اقتصادی خانواده‌ی مهمی به شمار می‌آید.  نام انگلیسی این گیاه Sweet Alyssum بوده و در فارسی به آن عسلی گفته می شود. این گیاه اسامی دیگری نیز دارد که مشهورترین آن لوبولاریا ماریتیما است و از آن‌جا که گل‌های آن عطری شبیه عسل را درهوا پراکنده می‌کنند، با نام آلیسوم شیرین عنوان می‌شود.  گونه‌ی آلیسوم ( (Alyssum maritimum گیاهی علفی و یک‌ساله با گل‌های سفید،‌ معطر و بسیارزیبا است و از این جهت گیاه زینتی محبوبی شمرده می‌شود (ابراهمیان چاوشلو، 1391). آلیسوم گیاهی سریع الرشد، دارای طول عمرکوتاه و بومی جنوب اروپا و غرب آسیا می‌باشد. از گل آن برای درمان بیماری‌های آسم، هاری و اختلالات عصبی استفاده می‌شود (مقصودلو و همکاران، 1393). 2-4-7 تهیه‌ی نمونههای خاک: در این مطالعه مقداری خاک غیر آلوده از محوطه دانشگاه ملایر جهت تجزیه‌ی اولیه‌ی خاک و همچنین سنجش ثانویه جهت بررسی توانایی گیاه پالایی گیاه عسلی جمع‌آوری و به آزمایشگاه منتقل می‌شود. به منظور آشنایی با خصوصیات خاک مورد مطالعه پس از هواخشک کردن خاک و عبور نمونه ها از الک دو میلی‌متری به انجام اقدامات لازم جهت تعیین ویژگی‌های خاک ازجمله بافت خاک باروش هیدرومتری و  pH وقابلیت هدایت الکتریکی(EC) می‌پردازیم. باتوجه به اینکه این آزمایش با شش تکرار وپنج تیمار شامل استفاده از سطوح مختلف سرب (800،600،400،200،0 میلی گرم در کیلوگرم خاک) انجام می شود، باید قبل از کشت بذر به آماده سازی خاک مورد نظر پرداخته شود. به این منظور خاکهای وزن شده برای هر گلدان در کیسههای پلاستیکی ریخته شده و برای ایجاد آلودگی فلزات سنگین در خاک عنصر  سرب را به صورت نمک موردنظر (نیترات سرب Pb(NO3)2) در مقدار مشخصی آب مقطر حل کرده و به طور یکنواخت و به صورت لایه لایه به سطح خاک درون پلاستیکها اسپری می‌گردد تا مخلوط یکنواخت و یکدستی حاصل شود. محتوای کیسهها به مدت یک هفته جهت تثبیت سرب در خاک دست نخورده باقی میماند. در گام بعد خاکهای آماده شده با سرب به صورت مخلوط همراه با کود دامی در30 گلدان پلاستیکی با ظرفیت سه کیلو‌ گرم ریخته می‌شود (امانی فر و همکاران، 1391).