تعریف:
احتراق یک عمل ترکیب شیمیایی است که عناصر مختلف با اکسیژن انجام می دهند، گاه این احتراق محسوس و با شعله و دود همراه است و گاه بصورت نامحسوس، بهر حال در این فعل و انفعالات گرما تولید می شود که در حقیقت هدف اصلی ما از عمل احتراق ایجاد این حرارت است، این عمل در نیروگاه ها در کوره دیگ بخار انجام می شود و سعی می شود نحوه این احتراق بقسمی باش که حداکثر راندمان حرارتی بدست آید با توجه به تجاربی که در طول سالیان متمادی بدست آمده و بکاربردن روشهای متفاوت در فهم چگونگی احتراق بهترین نتایج موقعی بدست می آید که این آزمایشات و تجربیات با اطلاعات درستی از تئوری اصول احتراق توام باشد. امروزه بدست آوردن حداکثر مقدار حرارت از سوخت بیش از گذشته مورد لوزم می باشد. و در نتیجه دیگ های بخار مدرن طوری طرح می شوند که بخوبی حرارت را جذب کنند تا راندمان دستگاه ها بالاتر رود. از نظر فعل و انفعالات شیمیائی احتراق در کوره دیگ بخار یک موضوع پیچیده ای است که خارج از بحث این فصل می باشد، ولی در اینجا اطلاعاتی از اصول اولیه و تغییرات شیمیایی در نتیجه ترکیب اکسیژن یا عناصر قابل احتراق سوخت منجمله کربن، ئیدروژن، گوگرد که برای فهم احتراق سوخت ها لازم است ذرک می گردد.
این فایل دارای 17 صفحه می باشد.
موضوع :
گزارش کار آزمایشگاه شیمی فیزیکآزمایش تعیین کشش سطحی( فایل word قابل ویرایش )
نام آزمایش: تعیین کشش سطحیمواد و وسایل مورد نیاز:
لوله ی مویین
پیکنومتر
آب مقطر
محلول آب نمک با غلظت های 5% – 10% – 15% – 20%
تئوری آزمایش :
در داخل یک مایع ٬ هر مولکول از جهات مختلف توسط مولکولهای دیگر احاطه می گردد و در نتیجه نیروی جاذبه ای که از جهات مختلف بر آن وارد می شود یکسان است. اما هر مولکولی که در سطح مایع قرار می گیرد در بالای آن مولکول های مایع به حالت بخار وجود دارند و چون در واحد حجم تعداد مولکول های بخار کمتر از مایع است بنابراین مولکول های مایع که در سطح قرار می گیرندو لایه سطحی را تشکیل می دهند مقدار انرژی اضافی نسبت به مولکولهای زیرین که در داخل مایع قرار دارد خواهند داشت.
از لحاظ ترمودینامیکی هر سیستم سعی می کند انرژی کمتری داشته باشد و چون در سطح مایعات مقداری انرژی نسبت به سطح داخلی تر وجود دارد لذا لایه سطحی میل دارد کوچک شود تا انرژی موجود در سطح نیز کاهش یابد.
بهمین دلیل مولکول های واقع در سطح یعنی مولکولهایی که لایه سطحی را تشکیل می دهند تمایل به انقباض و کسب کمترین سطح ممکن را دارند. در واقع اگر قطرات مایع کروی شکل می شوند بدین علت است که نسبت سطح به حجم در حالت کروی کوچک ترین را دارا می باشد.
هر گاه یک برش در امتداد خطی ٬ در سطح مایعی وارد شود برای وارد ساختن این برش باید نیرویی بکار برد تا جدایی بین مولکول ها را که می خواهند منقبض و جمع شوند باعث گردد. این نیرو با طول برش متناسب بوده و مقدار نیرو به ازاء واحد طول را کشش سطحی γ می نامند. بعبارت دیگر کشش سطحی عبارت از نیرویی است بر حسب دین که در سطح یک مایع توسط مولکول های مایع و یطور قائم به ازاء هر سانتی متر وارد می شود. بدین ترتیب γ بر حسب dyne.cm-1 بیان می شود. کشش سطحی یکی از خواص مشخصه هر مایع می باشد.
تعداد صفحات : 3