مقاله در مورد ثبت تولد در ایران تحلیلی از وضعیت قوانین مربوطه
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:13
فهرست مطالب
جدول 1: تعداد ولادت‌های ثبت شده در سال 2003 میلادی
جدول 2: ثبت ولادت در 5 شهرستان از استان سیستان و بلوچستان
سابقه پیمان نامه حقوق کودک در ایران
وضعیت قوانین ثبت احوال در ایران
بر طبق قوانین، ثبت احوال همگانی اجباری است:
ولادت چه زمانی باید به ثبت برسد؟
چه اطلاعاتی ثبت می‌شوند؟
حق تابعیت ایرانی
اعطای تابعیت
چه کسانی می‌توانند تقاضای دریافت شناسنامه نمایند؟
وضعیت ثبت کودکانی که پیش از ازدواج به دنیا آمده باشند بر طبق قوانین ایران
حق داشتن نام
حق کودک برای شناسایی پدر و مادر خود
موضوع اصل و نسب
هزینه دریافت شناسنامه
خلاصه ناهمخوانی‌ها با ماده 7 پیمان نامه حقوق کودک:
اقدام‌های برنامه ریزی شده یونیسف
نتیجه‌گیری‌ها و پیشنهاد‌ها
مقدمه
چرا ثبت احوال؟
ثبت ولادت یکی از حقوق اصلی انسانی و وسیله‌ای ضروری برای حفاظت از حق هویت هر کودک است.
در سال 2000 میلادی، حدود 50 میلیون کودک در سراسر جهان- بیش از دو پنجم متولدان- ثبت نشده بودند. در ایران در سال 1997 میلادی آمارگیری خوشه‌ای شاخص چندگانه (MICS, MOH-UNICEF) نشان داد که 13 درصد تولدها به ثبت نمی‌رسند.
ثبت احوال، برکنار از اینکه اولین نشانه پذیرش قانونی وجود یک کودک است، پایه و اساس تحقق شماری از حقوق و یک نیاز عملی نیز می‌باشد. از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تضمین دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی؛تضمین دسترسی به ایمن‌سازی و واکسیناسیون؛تضمین ثبت نام کودک در مدرسه در سن مناسب؛اجرای قوانین مربوط به حداقل سن اشتغال، که منجر به ناکام ماندن تلاش‌ها برای جلوگیری از کار کودکان می‌شود؛مقابله موثر با مشکل ازدواج اجباری دختران قبل از رسیدن به سن قانونی و بدون ارائه مدرک اثبات سن؛تضمین حمایت ویژه از کودکانی که با قانون در تعارض هستند تا قانونا و عملا با آنها به عنوان یک فرد بزرگسال رفتار نشود؛حمایت از افراد جوان در مقابل انجام خدمت نظام و مشمولیت نظام وظیفه قبل از رسیدن به سن قانونی؛تضمین حق تابعیت کودک، در هنگام تولد و در سن‌های بالاتر؛حمایت از کودکانی که بطور غیر قانونی جابجا شده‌اند و حمایت از آن کودکانی که مجددا به خانواده باز می‌گردند؛ گرفتن گذرنامه، بازکردن حساب بانکی، گرفتن اعتبار بانکی، رای دادن و یافتن اشتغال.
اگر چه ثبت احوال تضمینی برای آموزش، بهداشت، حمایت و مشارکت نیست، اما نبود آن باعث می‌گردد تا حاشیه‌نشینان اجتماعی از این حقوق اساسی محروم شوند.
یک نظام ثبت احوال فعال، علاوه بر موارد مربوط به حمایت از کودکان، به هر کشور امکان می‌دهد تا یک بانک اطلاعاتی به روز و مطمئن برای برنامه ریزی داشته باشد. این هم برای نظام برنامه ریزی دولتی خوب است و هم برای نهادهای اداری محلی که مسئول برقراری خدمات اجتماعی از قبیل آموزش، بهداشت و غیره هستند.
ایران در سال 1355 قانون ثبت احوال را به تصویب رساند. قانون صراحت دارد که تمام ولادت‌ها باید ظرف 15 روز به ثبت برسد. وزارتخانه‌های کشور، دادگستری و امور خارجه عهده‌دار اجرای این
تحقیق قانون تابعیت
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:15
فهرست مطالب
براساس
اخیرا مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که بندهایی از ماده 976 قانون مدنی را اصلاح کرده است. این قانون در چه سالی تصویب شد؟
چرا در شرایط کنونی وجود این بند خطرناک به نظر می رسد؟
اشاره کردید که انتقال تابعیت از طریق سیستم خون و خاک هردو در ماده 976 ذکر شده است. شروط اخذ تابعیت از این دو طریق به چه صورت است؟
در کل شرایط اخذ تابعیت ایران برای یک فرد غیر ایرانی به چه صورت است؟
طبق قانون زن ایرانی در چه صورتی تابعیت ایرانی خود را از دست می دهد؟
پس در واقع در بحث تابعیت، ایرانی بودن مادر امتیازی محسوب نمی شود.
چند روز پیش دولت بحرین برای اولین بار اعلام کرد که به کودکان زنان بحرینی که با مردان غیر بحرینی ازدواج کرده اند تابعیت بحرینی خواهد داد. وضعیت دیگر کشورهای منطقه در بحث اخذ تابعیت از مادر به چه صورت است؟
آیا زنان ایرانی که با مردان غیر ایرانی و عمدتا افغانی ازدواج کرده و دچار چنین وضعیت مغشوشی شده اند، می توانند به نهادهای بین المللی شکایت کنند؟
جزییات اخذ تابعیت ایرانی برای فرزندان 18 ساله
مجلس شورای اسلامی اردیبهشت ماه سال جاری طرح اعطای تابعیت از طریق مادر را رد کرد. دیدگاه وزارت امور خارجه در این باره چیست؟
در این میان حقوق پدر غیر ایرانی چه می شود؟
تمایل مادر ایرانی برای تابعیت فرزندش به کشور مادری چه جایگاهی دارد؟
یعنی شما با تابعیت از طریق مادر مخالفتی ندارید؟
تابعیت به خاک هم بازمی‌گردد. وقتی کودکی در ایران به دنیا بیاید تابعیت ایرانی دارد. از خون به افغانستان و از خاک به ایران. در این مورد چگونه رفتار می شود؟
پس در مورد افاغنه و عراقی‌هایی که مشکل قانونی ندارند، مشکلی وجود ندارد؟
اگر این حضور در ایران قانونی نباشد، تا 18 سالگی باید صبر کنند سپس تابعیت را انتخاب کنند؟
بحث دوتابعیتی‌ها از چه زمانی باب شد؟
این مجازات‌ها چگونه است؟
در سایر کشورها شرایط دو تابعیتی‌ها چگونه است؟
سرنوشت ساز به چه معنا؟ چه ویژگی خاصی وجود دارد؟
آیا ایران تابعیت موثر را می‌پذیرد؟
پس در عمل این افراد با گذرنامه ایرانی در ورود به ایران مشکلی ندارند؟
اگر با گذرنامه خارجی به ایران بیایند چه اتفاقی برایشان می‌افتد؟
ممکن است افرادی از این موارد اطلاع نداشته باشند؟
مقدمه
یکی از مهم ترین بحث های مطرح شده حوزه زنان در سالهای اخیر، بحث ازدواج زنان ایرانی با مردان غیر ایرانی و به ویژه افغانی و مشکلات بسیاری که این زنان و فرزندان آنها به آن دچار شده اند بوده است. دامنه و شدت این مسایل تا به آن جایی شدت یافت که مجلس شورای اسلامی را وا داشت تا ماده 976 قانون مدنی را بار دیگر مورد بررسی قرار دهد. سرانجام چندی پیش مجلس اعلام کرد که در این ماده، تغییراتی صورت داده است تا شرایط اخذ تابعیت برای کودکان زنان ایرانی تسهیل شود.اما تامل بیشتر بر تغییرات اعمال شده، حاکی از تضادها و شرایطی به مراتب دشوارتر است. دکتر بهشید ارفع نیا، حقوقدان و استاد دانشگاه شهید بهشتی و عضو اصلی بیست و چهارمین دوره « کانون وکلای دادگستری»، یکی از حقوقدانی است که از سالها قبل در کتاب ها و مقالات خود نسبت به مغشوش بودن این ماده تذکر داده و بر اصلاح این قانون تاکید ورزیده است.