مطالعه امکان سنجی مقدماتی طرح اولیه تولید اسنک برنج

تعریف اسنک : وعده های غذایی کوچکی که بین وعده های اصلی غذا وجود دارد ر ا اسنک می
نامند.اسنک به غذایی اطلاق می شود که معمولاً به عنوان یکی از وعده های اصلی غذا(صبحانه ،
ناهار، شام)مصرف نمی شود؛ بلکه میان وعده ای است که موقتاً گرسنگی فرد را برطرف می سازد
و انرژی مختصری برای انجام کار فراهم می کن؛ در واقع اسنک نوعی غذای مختصر می باشد .
معمولاً اسنک ها را طوری تهیه می کنند که نسبت به غذاهای طبیعی، مدت زمان نگهداری آنها
طولانی تر بوده و زود فاسد نشوند. بنابراین اغلب، مواد نگهدارنده، شیرین کننده و دیگر مواد
افزودنی دلخواه همچون شکلات، بادام زمینی و انواع اسانس ها را به آنها اضافه می کنند. در طبقه
بندی غذاها، غذاهایی که تحت نام اسنک تهیه می شوند در قسمت غذاهای فاقد مواد مغذی
قرار می گیرند. این نوع غذاها ارزش غذایی نداشته و در تغذیه و سلامتی افراد «junk food»
هم، نقشی ایفا نمی کنند .
هر ساله، کارخانجات تولید کننده انواع غذاهای اسنکی، همچون کارخانجات ایالات متحده آمریکا،
میلیاردها دلار نصیبشان می شود. بازار فروش محصولات اسنکی بسیار وسیع است و هر شرکتی
سعی دارد تا سهم بیشتری از این بازار را به چنگ آورد. به دنبال آن، تبلیغات گسترده ای برای
راضی کردن مشتریان به خرید این محصولات وجود دارد .
غذاهای اسنک بسیار بیشتر از غذاهای مغذی مثل میوه، سبزیجات، گوشت و لبنیات تبلیغ می
شوند و اغلب تبلیغات تلویزیونی برای خرید انواع اسنک ها طراحی شده است.

فرمت فایل=zip

تعداد صفحات=87

فایل=pdf

دانلود پروپوزال آماده (برای پذیرش در دانشگاه های خارج از کشور)

The effect of the time of using nitrate fertilizer and the time of planting Berseem clover on some of the morpho-physiological trait of ratoon in concurrent farming (intercropping).

تحقیق برنج به عنوان غذای اصلی

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:22

فهرست و توضیحات:

چکیده
مقدمه
فصل اول : کلیات تحقیق
پیشگفتار
بیان مسئله
سوالات تحقیق
اهداف تحقیق
فرضیات
تعریف نظری وعملیاتی
اهمیت وضرورت تحقیق

مقدمه:

برنج به عنوان غذای اصلی حدود نیمی از جمعیت جهان به شمار می‎آید و به همین دلیل این محصول یکی از مهمترین منابع اصلی تأمین کننده نیاز غذایی جهان است (56،71). طبق آمار فائو مصرف سرانه برنج در کشورهای مختلف بین 2/4 تا 1/102 کیلوگرم متغیر است و معمولاً کشورهای عمده تولید کننده برنج مصرف کنندگان عمده نیز هستند و تا حدی بین تولید و مصرف آنها موازنه وجود دارد. ولی در کشور ما متأسفانه این توازن برقرار نیست و ایران به عنوان یازدهمین کشور تولید کننده برنج، سومین وارد کننده در جهان است (11). برنج در کشور ما بعد از گندم دومین کالای مصرفی از نظر مقدار و تنها غله‎ای است که منحصراً برای تغذیه انسان کشت می‎شود و در حدود نصف جیره غذائی 1/6 میلیارد نفری از جمعیت دنیا را تشکیل می‎دهد (11) و در بخش عظیمی از قارة آسیا تأمین کننده بیش از 80% کالری و 75% پروتئین مصرفی مردم است. در کشور ما نیز به طور متوسط، روزانه 14% نیاز به انرژی از طریق برنج تأمین می‎شود (11). این گیاه در بین گیاهان عمده زراعی دارای خصوصیات منحصر به فردی از نظر مصرف  آب است (رشد در شرایط غرقابی، غیرغرقابی و دیم). آب اولین و اساسی‎ترین عامل محدود کننده تولید  محصولات کشاورزی است. کمبود آب که به بحران قرن حاضر موسوم شده است باعث گردید دانشمندان و محققان تلاش‎های وسیعی را در جهت یافتن راه حل‎های مناسب برای افزایش توان تولید واحد آب مصرفی آغاز نمایند.

با توجه به محدودیت منابع آبی در کشورمان، افزایش جمعیت، نیاز روزان کشور به امنیت غذایی و پایین بودن راندمان آبیاری در مزارع، ضروری است که برنامه‎ریزی دقیقی برای استفاده بهینه از منابع موجود صورت گیرد. در این راستا هرگونه تلاش در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب و بخصوص برنج به عنوان پرمصرف‎ترین گیاه و رایج‎ترین کشت در شمال کشور که 80 تا 85% سطح زیر کشت برنج کشور را تشکیل می‎دهد قابل توجه و تقدیر است.

بنابراین در کشور ما باید تولید به ازای هر واحد آب مصرفی جایگزین تولید در واحد سطح ملاک ارزیابی‎ها قرار گیرد. در حال حاضر به ازای هر متر مکعب آب مصرفی در بخش کشاورزی معادل 7/0 کیلوگرم محصول تولید می‎شود که این رقم در کشورهای پیشرفته حدود 2 کیلوگرم است (18). برای رسیدن به این رکورد، کاراترین راه‎حل، افزایش بازده آبیاری و بهینه‎سازی مصرف آب می‎باشد.

مدیریت آبیاری به عملیات اجرایی در یک پروژه تحت بهره‎برداری گفته می‎شود که منتج به سود بیشتر کشاورزی گردد. این بررسی با تنظیم برنامه آبیاری جهت حصول عملکرد مناسب بر روی ارقام محلی (حسنی، بیتام) صورت گرفته است. ارقام محلی علی‎رغم عملکرد کم، به دلیل سازگاری با شرایط اقلیمی منطقه، پخت و خوراک مطلوب و عطر و طعم مطبوع دارای بازارپسندی خوبی هستند و شناخت این ارقام و پی بردن به خصوصیات بارز آنها می‎تواند کمک مؤثری د

اثر مکانیزاسیون کشاورزی بر میزان عملکرد و ضایعات محصول برنج 20 ص

20 ص

توسعه کشاورزی فرآیندی است که عوامل تغییر پذیری مانند شرایط محیطی و عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و .... بر آن تأثیر می‌گذارند . بخشی از این تغییرپذیری حاصل بکارگیری تکنولوژی در زمینه تولید محصولات کشاورزی است که از آن جمله میتوان به مکانیزاسیون(تکنولوژی ماشینی) اشاره نمود . به طور کلی مکانیزاسیون مجموعه‌ای از علوم و فنون کاربردی است که مطالعه، شناخت و بکارگیری انواع مختلف ماشین و نیروی محرکه را در مراحل مختلف تولید و فرآوری محصولات کشاورزی شامل می‌شود و این مجموعه علوم و فنون کاربردی با توجه به ابعاد فنی، اقتصادی و اجتماعی بکارگرفته می‌شود . بواسطه مصرف سرانه‌ بالا ، هرساله حدود 620 هزار هکتار از اراضی زراعی کشور و نیمی از اراضی استان مازندران به کشت این محصول اختصاص می‌یابد . همچنین کار در شالیزارهای مرطوب و کوچک سبب میشود که این مزارع دارای مکانیزاسیون پیچیده‌ ای باشند . مجموعه این عوامل همراه با صعوبت کاری بالای زراعت برنج نشان میدهد که بررسی نقش مکانیزاسیون در توسعه کشت برنج از اهمیت خاصی برخوردار است .

شناخت اجمالی منطقه مورد مطالعه :

- شهرستان ساری با مساحت 3/3685 کیلومتر مربع در حد فاصل َ59/ْ53 - َ56/ ْ52 طول شرقی و       َ58/ ْ35 - َ50/ ْ36 عرض شمالی واقع شده و دارای 5 بخش، 3 شهر و 15 دهستان و 470 روستا است که52 درصد جمعیت آن در نقاط روستایی ساکن هستند .

- روستاهای مورد مطالعه عبارتند از روستاهای مکانیزه شامل کارکنده ، ماهفروز محله ، سمسکنده علیا , ‌پلنگ آزاد و تازه آباد سپاه و روستاهای سنتی شامل اسرم , میارکلا , امره , محمدآباد و اسپورز که در دهستانهای رودپی، میاندورود کوچک، مذکوره , کلیجان رستاق علیا , میاندورود بزرگ , کوهدشت و فریم واقع شده اند.

- موقعیت جغرافیایی کلیه روستاها به جز محمد آباد در منطقه جلگه ای است. راه ارتباطی همه آبادیها به کانونهای شهری , آسفالته بوده و میانگین فاصله روستاهای مکانیزه تا نزدیکترین شهر و همچنین شهر ساری, کمتر از روستاهای سنتی می‌باشد.

- ‌در مجموع روستاهای مکانیزه 995 و در روستاهای سنتی 3000 واحد بهره‌برداری زراعی وجود دارد. مساحت کل اراضی زراعی روستاهای مکانیزه 1275 هکتار و روستاهای سنتی 3080 هکتار یعنی حدود 5/2 برابر آبادیهای مکانیزه می‌باشد. در این میان سطح زیر کشت برنج در روستاهای مکانیزه 993 هکتار و در روستاهای سنتی 1702 هکتار است که به ترتیب 78% و 55% اراضی زراعی روستاها را شامل می‌شود.

- نوع مالکیت اراضی به دو شکل ملکی و اجاره‌ای می‌باشد و متوسط مساحت اراضی ملکی و اجاره‌ای در روستاهای مکانیزه بیشتر از روستاهای سنتی است . این در حالی است که مساحت اراضی زراعی روستاهای سنتی در مجموع 5/2 برابر روستاهای مکانیزه می‌باشد.

- ویژگی‌های طبیعی مناسب برای زراعت برنج از جمله شرایط توپوگرافی و ناهمواری (اکثراً اراضی   جلگه ای با شیب 5-1 درصد )،‌منابع آب ( آبهای سطحی و زیرزمینی با ظرفیت حدود 34600 مترمکعب به ازای هر هکتار )، نوع خاک ( بافت سنگین رسی ، دارای مواد آلی ، غیر شور و با PH بین 5/6-5/5 ) ،میزان بارندگی سالانه ( حدودmm 1000 ) و شرایط اقلیمی ( دمای 37-20 درجه سانتیگراد ، رطوبت 90-40 درصد و میزان نور حدود 8/215-7/157 ساعت آفتابی ) در این مناطق مشاهده میشود .

مواد و روشها :

در این مطالعه بر دو بخش مطالعات نظری و میدانی تأکید شده که در بخش مطالعات نظری از روش‌های کتابخانه‌ای و درمطالعات میدانی از روش پرسشنامه ( در سطح روستا و خانوار بهره بردار ) استفاده گردیده است. جامعه‌ آماری مورد مطالعه را خانوارهای بهره‌بردار برنج تشکیل می‌دهند که در 10 روستا از شهرستان ساری سکونت دارند. روش نمونه‌گیری در دو مرحله نمونه گیری خوشه‌ای و تفکیک روستاهای شهرستان براساس تعریف تطبیق داده شده مؤسسه تحقیقات بین المللی برنج به دو گروه مکانیزه و سنتی انجام گردید که از هر گروه، 5 روستا انتخاب شدند .سپس برای انتخاب خانوارهای نمونه از روش نمونه گیری ساده تصادفی بهره‌ گرفته شد و با استفاده از فرمول کوکران 70 نمونه ( 35 نمونه سنتی و 35 نمونه مکانیزه ) بررسی شد . به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Spss و Excell استفاده گردید .

بحث و نتیجه گیری :

لازم بذکر است بدلیل اینکه هدف از بررسی حاضر ، اثر مکانیزاسیون کشاورزی بر میزان عملکرد و ضایعات محصول برنج بوده لذا از پرداختن به بحث کاهش هزینه تولید و صعوبت کاری که از اثرات بارز مکانیزاسیون کشاورزی میباشند و مقایسه آنها در دو سیستم کشت مکانیزه و سنتی صرفنظر گردیده است .

بررسی وضعیت زراعی خانوارهای نمونه نشان می‌دهد اولاً سطح مزارع مکانیزه کشت برنج (8/105 هکتار) حدود 2 برابر مزارع سنتی (5/57 هکتار ) است , ثانیاً ارقام برنج در بهره‌برداری‌های مکانیزه از تنوع بیشتری برخوردار است و علاوه بر دارا بودن سطح بیشتری از رقم محلی طارم، ارقام پر محصول را نیز با تنوع و سطح بیشتر بکار گرفته‌اند. بطوریکه سطح زیر کشت ارقام پرمحصول در مزارع مکانیزه و سنتی نمونه به ترتیب 8/55 و 6/17 هکتار میباشد .

الف- میزان عملکرد محصول :

با بررسی نتایج درمی‌یابیم که به جز گروه کمتر از 1 هکتار، در بقیه گروه‌ها شاهد افزایش سطح زیر کشت برنج مکانیزه نسبت به سنتی می‌باشیم که حاکی از وجود قطعات بزرگتر شالیکاری در روستاهای مکانیزه است .مقایسه عملکرد در هر یک از گروه‌های مذکور نشان می‌دهد که در گروه کمتر از 1 هکتار مکانیزه با وجود سطح کمتر نسبت به سایر گروهها، عملکرد بیشتری به چشم می‌خورد که بدلیل بکارگیری بیشتر ارقام پرمحصول نسبت به رقم محلی طارم می‌باشد و این روند نسبت به سطوح کمتر از 1 هکتار سنتی نیز وجود دارد . با افزایش تنوع ارقام پرمحصول بکارگرفته شده در گروه 3 ـ 1 هکتاری مکانیزه نسبت به سنتی مجدداً شاهد افزایش عملکرد این مزارع می‌باشیم و برعکس در گروه 5 ـ 3 هکتاری واحدهای مکانیزه بدلیل تخصیص سطح بیشتری به رقم محلی طارم، با وجود سطح زیر کشت بیشتر نسبت به مزارع سنتی، کاهش عملکرد مشاهده می‌شود. به طور کلی در مزارع سنتی همگام با افزایش سطح بهره‌برداری، افزایش عملکرد نیز وجود دارد که این روند در مزارع مکانیزه در سطوح بالای یک هکتار به چشم می‌خورد. بررسی ارقام نشان میدهد دو رقم طارم و ندا، در مزارع مکانیزه و سنتی دارای عملکرد تقریباً مساوی می‌باشند .در مجموع عملکرد برنج در مزارع مکانیزه بیشتر از مزارع سنتی میباشد و این افزایش عملکرد به علت استفاده از ارقام پرمحصول با تنوع و سطح بیشتر ایجاد شده است ولی کشت مکانیزه نیز بی تاثیر نبوده و استفاده از نشاءکارها سبب انجام کشت منظمی خواهد شد که در رشد یکنواخت محصول و متعاقب آن افزایش عملکرد تاثیر گذار است .

تحقیق برنج

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:22

فهرست و توضیحات:

چکیده
مقدمه
فصل اول : کلیات تحقیق
پیشگفتار
بیان مسئله
سوالات تحقیق
اهداف تحقیق
فرضیات
تعریف نظری وعملیاتی
اهمیت وضرورت تحقیق

برنج بعد از گندم بیشترین سطح اراضی کشاورزی در جهان را به خود اختصاص داده است. براساس آمار منتشر شده در سال 1380 از سوی فائو ‎(FAO) سطح زیر کشت برنج در دنیا حدود 151 میلیون هکتار بوده که کشورهای هند و چین با داشتن 74 میلیون هکتار قریب به 50 درصد کشت برنج جهان را به خود اختصاص داده‎اند. سطح زیر کشت برنج در ایران 587 هزار هکتار برآورده شده که حدود 4 درصد سطح زیر کشت برنج جهان است. بیش از 75  درصد اراضی زیر کشت برنج در استان‎های ساحلی خزر یعنی گیلان و مازندران قرار دارد و بیش از 80 درصد برنج کشور از این اراضی تأمین می‎شود (11).

استان مازندران با تولید 43 درصد، رتبة اول را در کشور داراست (11). آمارهای جهانی نشان می‎دهد که حدود 92 درصد تولید برنج متعلق به کشورهای در حال توسعه از قاره آسیا است. قارة آسیا با داشتن 1/121 میلیون هکتار برنج کاری یعنی 90 درصد سطح زیر کشت جهان، رتبه اول تولید برنج را به خود اختصاص داده است. از نظر تولید، کشور چین با تولید 183148 هزار تن مقام اول را داشته و ایران با تولید حدود 2600 هزار تن در رده یازدهم قرار دارد (11). در سال 1987 میزان درصد سهم ایران از تولید جهانی برنج حدود 5/0 درصد بوده که در افزایش تولید جهش 18 درصدی را کسب کرده است. در سال 1977 در حالی که عملکرد تولید شالی در واحد سطح در جهان به طور متوسط به 3792 کیلوگرم ارتقاء یافته بود، در ایران این رقم به 4137 کیلوگرم رسید. به عبارتی در حالی که افزایش عملکرد جهانی 5/13 درصد بوده مقدار فزونی عملکرد در ایران به سطح 5/37 درصد ترقی کرده است (11). براساس آمار فائو ‎(FAO) میزان درصد سهم ایران از میزان عملکرد متوسط جهانی در سال 1987 تا 1997 مرتباً روند صعودی داشته و از 35/91 درصد به 09/118 درصد ترقی کرده است (11).

جدول (1-1) و شکل (1-1) سطح زیر کشت، تولید و عملکرد برنج در ایران را نشان می‎دهد.

جدول (1-1): وضعیت شلتوک طی سال‎های 69 تا 78 در ایران (11).

شرح       واحد سال  78        77        76        75        74        73        72        71        70        69

تولید       هزار تن     2596    2770    2350    2684    2301    2259    2281    2364    2357    1981

سطح کشت           هزار هکتار 587      615      566      600      566      563      588      597      573      524

عملکرد    کیلوگرم     4424    4505    4176    4473    4065    4012    3879    3960    4113    3781

شکل (1-1): سطح زیر کشت،  تولید و عملکرد برنج، طی سالهای 1370 تا 1380

1-1- سابقه کشت برنج در ایران:

تئوفر معتقد است که زراعت برنج در بابل و شوش (خوزستان امروز) از 400 سال قبل از میلاد متداول بوده است. زراعت این گیاه در ایران از سالیان خیلی دور معمول بوده و تاری