اندیشمندان علم مدیریت با تکیه بر تجارب سازمانهای موفق و پیشرو، همواره در پی یافتن راه حل هایی جهت بهبود وضعیت و حرکت به سمت تعالی بودهاند که نتیجه تحقیق و مطالعات آنها، منجر به پیدایش تکنیکهای مدیریتی متنوع و مدل های تعالی سازمانی شد. در همین راستا مدل تعالی سازمانی [1]EFQM در پاسخ به نیاز بهبود رقابتپذیری سازمان های اروپایی، بعد از مدل دمینگ و مالکوم بالدریج مطرح شد. در فاصله یکسال بعد از مدل اروپایی کیفیت، موسسه نولان نورتون مطالعهای را تحت اندازهگیری عملکرد سازمانهای آینده آغاز کرد که نتایج این مطالعه در یک سال بعد مفهومی به نام کارتهای امتیازی متوازن را به وجود آورد که در آن ماموریت ها و اهداف استراتژیک، به مجموعهای از سنجش عملکرد ترجمه شدند. این مطالعه به مقایسه نظری بین دو مدل کارت های امتیازی متوازن و مدل کیفیت اروپایی پرداخته است. در انجام مطالعه تطبیقی برای مقایسهی این دو مدل از چارچوب کانجی برای مقایسهی مدل های تعالی سازمان و چارچوب اوتلی جهت بررسی سیستم های کنترل مدیریت، استفاده شده است.
مدلهای کیفیت در جهان بیش از پنج دهه است که با هدف ارزیابی سیستم های مدیریتی در ابعاد گوناگون سازمان ها تاسیس گردیده اند و هم اینک بالغ بر 70 کشور پیشرفته و در حال توسعه ، دارای مدل ملی کیفیت هستند.در ایران در آذر ماه سال 1386 مدل ملی کیفیت غذا، دارو و بهداشت (IMQA) با هدف ارتقاء سلامت جامعه و ترویج فرهنگ و مدیریت کیفیت در تولید محصولات غذایی، دارویی، آرایشی و بهداشتی ایجاد شد و حدود 5 سال است که این مدل مورد بهره برداری قرار گرفته است .این مطالعه پس از بررسی ومقایسه توانایی ها و ضعف های مدل کیفیت اروپایی و مدل ملی ارزیابی کیفیت ایران از دو منظر تعالی سازمانی و اندازه گیری عملکرد پرداخته است. در این مطالعه برای مقایسهی دو مدل از چارچوب کانجی برای مقایسهی مدل های تعالی سازمان و چارچوب اوتلی جهت بررسی سیستم های کنترل مدیریت استفاده شده است. نتایج آنالیز این تحقیق نشان می دهد علی رغم اینکه این دو روش به نظر متفاوت می آیند از مفاهیم مشترکی برخوردارند. در نهایت می توان گفت پیاده سازی همزمان این دو روش در سازمانها میتواند مفید واقع گردد.