چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اعتماد درون سازمانی و تعهد شغلی مدیران دبیرستان های شهر اصفهان با استفاده از روش تحقیق توصیفی همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و دبیران دبیرستان های دولتی شهر اصفهان، در سال تحصیلی 88-87 به تعداد 138 مدیر و 4130 دبیر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم تعداد 94 مدیر و تعداد 282 دبیر، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه تعهد شغلی بلاو شامل 40 گویه و پرسشنامه محقق ساخته اعتماد با 30 گویه بسته پاسخ با مقیاس 5 درجه ای لیکرت بوده است. ضریب پایایی پرسش نامه با استفاده از آلفای کرونباخ با اجرای مطالعه مقدماتی برای تعهد شغلی 0.89 و برای اعتماد 0.98 به دست آمده است. داده های این پژوهش در دو سطح آمار توصیفی شامل مشخصه های آماری فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی آزمون های رگرسیون چند گانه، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t، آزمون تحلیل واریانس و آزمون شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان داد که بین اعتماد درون سازمانی و ابعاد چهارگانه تعهد شغلی (وابستگی حرفه ای، وابستگی سازمانی، پایبندی به ارزش های کار و مشارکت شغلی) رابطه معناداری وجود دارد. از بین مولفه های تعهد شغلی مولفه پایبندی به ارزش های کار پیش بینی کننده اعتماد درون سازمانی بوده است.
مشکلات خود را در whatsApp یا Viber با ما به اشتراک بگذارید
برای پاسخگویی سریعتر و بررسی شکایات و انتقادات
سیستم پاسخگویی انلاین لحظه ای راه اندازی کرده ایم
شاید بتوانیم ، با تیمی قدرتمند به سوی پیشرفت در تجارت الکترونیک گام برداریم
لازم به ذکر است ، شما می توانید تمام پیشنهادات ، درخواست ها و سفارشات خود را برای ما ارسال کنید
09382490907
پاسخگوی 24 ساعته شما
فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 59 صفحه
. معنی تبلیغ
تبلیغ یعنی رساندن یک پیام؛ رساندن پیام نه برای صرف شنیدن بلکه برای دل و پذیرفتن. بعضی از پیامهای ما حتی به گوش هم درست نمیرسد! گوش هم حتی آن را تحمل و منتقل نمیکند! اگر پیام درست منتقل شود گوش آن را خواهد شنید و سپس پیام را به مغز میدهد. قضیه اینجا نباید تمام بشود، بلکه باید بیاید در دل نفوذ و رسوخ کند و مخاطب ما به هویت مستمع تبدیل شود. معنای صحیح تبلیـغ این است. ما تبلیــغ نمیکنیــم فقط برای اینکه چیزی گفته باشیم؛ ما تبلیغ میکنیم برای اینکه آنچه را که موضوع تبلیغ است، در دل مخاطب وارد شود و نفوذ کند.
2. موضوع تبلیغ
موضوع تبلیغ چیست؟ ما میخواهیم منطق دین، ارزشهای دینی، اخلاق دینی و همه چیزهایی را که در بنای یک شخصیت انسانی بر مبنای دین تأثیر دارد، تبلیغ کنیم. با این هدف که مخاطب پیام ما به شخصیت دینی تبدیل شود.
موضوع تبلیغ همهی ان چیزهایی است که در اسلام به عنوان ارزش، مورد حمایت جان و حرم و ناموس همه پیغمبران و اولیای الهی وجود مقدس رسول الله و حسین بن علی(ع) قرار گرفت که البته مظهرش حضرت ابیعبدالله(ع) است.
آن چیست؟ آن، همهی آن چیزهایی است که در اسلام بهعنوان ارزش، مورد حمایت جان و حرم و ناموس حضرت ابیعبدالله(ع) قرار گرفت، که همهی پیغمبران و اولیای الهی و وجود مقدس رسولالله هم همینطور عمل کردند، که البته مظهرش حسینبنعلی(ع) است. ما میخواهیم منطق دین، ارزشهای دینی، اخلاق دینی و همهی چیزهایی را که در بنای یک شخصیت انسانی بر مبنای دین تأثیر دارد، تبلیغ کنیم؛ برای اینکه مخاطب ما به همین شخصیت دینی تبدیل شود.[1]
3. ابزار تبلیغ
ابزار تبلیغ و رساندن، به حسب شرایط متفاوت است. گاهی فاصله شما تا مخاطب نزدیک است، گاهی فاصله بیشتر است و گاهی تا آن طرف دنیا است. گاهی میان شما و مخاطب حجابها و دیوارها هست؛ گاهی از کوهها و گردنهها باید عبور کنید؛ گاهی آنچه را که بردید، طرف طوعا و رغبتا میپذیرد؛ گاهی باید با لطایفالحیل آن را به او بدهید؛ گاهی دیگری آنجا ایستاده و نمیگذارد آن چیزی که شما بردهاید، به او برسد؛ بنابراین، تبلیغ انواع و اقسامی دارد. در هر شرایطی، نحوهی رساندن به گونهیی است. آن چیست که تشخیص میدهد ابزار و نحوهی رساندن کدام است؟ آن، ابتکار و ذوق و سلیقه و فهم و سرعت انتقال شماست.[2]
4. شرایط تبلیغ
اگر ما بتوانیم پیام خدا را به دلها منعکس کنیم و آن نور درخشنده را به جانهای پاک بتابانیم، وظیفهی بزرگ خودمان را انجام دادهایم. این همان وظیفهی پیامبران است. حتی تشکیل حکومت اسلامی، جهاد فیسبیلالله، مبارزات بزرگی که علمای دین و اولیای دین و انبیای الهی انجام دادهاند، به نحوی مقدمه برای این هدف است که حقایق الهی به دلهای پاک برسدو ببینید حقایق دین و حقایق الهی چقدر مهم و حائز اهمیت است! اینکه بارها گفته میشود حقایق ناب را به مردم برسانیم، یا قبل از آن، حقایق ناب را خود ما کشف کنیم، برای برای همین منظور است.
یکی از موانع در این راه، عبارت است از سهلانگاری؛ یعنی هر حرفی که به ذهن کسی برسد و بهعنوان دین بگوید؛ هر غیرمتخصص و ناآگاهی، آنچه را که به سلیقهی خودش خوب میآید، بـه دیـن نسبت دهد و منعکس کند. این آفت است که به اشتبـاهها، انحرافها، التقـاطها، کجرویهای فکری و علمی و به دنبال آن به فاجعههای اجتماعی منتهی میشود. آفت دوم، تحجرها، بدفهمیها، تشخیص ندادن مطالب مهم و عمده کردن مطالب کوچک است. بین این دو، صراط مستقیم الهی را باید پیدا کرد و این کار، کار جوانان است؛ کار شما فضلای حوزه است؛ کار شما علمای معظم است که باید تحت اشراف بزرگان و اعلام و مراجع بزرگ دینی، در حوزهها انجام گیرد که بحمدالله به برکت انقلاب، این کارها شروع شده است. حالا با روندهای کند یا تند یا متناسب، بههرحال این کارها شروع شده است؛ باید اینها را دنبال کنید.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:4
فهرست و توضیحات:
مقدمه
بیان مسأله
رعایت احکام دینی منافاتی با آزادی انسان ندارد
اگر دین بخواهد در این دنیا بماند یا باید در نهاد بشر جای داشته باشد در ژرفای فطرت جا داشته باشد یعنی خود در درون بشر به صورت یک خواستهای باشد که البته در آن صورت تا بشر در دنیاست باقی خواهد بود و یا لااقل اگر خودش خواسته طبیعی بشر نیست، باید وسیله باشد باید تامین کننده خواسته یا خواستههای دیگر بشر باشد.
اما این هم به تنهایی کافی نیست باید آن چنان وسیله تامین کنندهای باشد که چیز دیگری غیر از دین و مذهب قادر نیست آن احتیاجات را تامین کند والا اگر چیزی در این دنیا پیدا شد که توانست مثل دین یا بهتر از دین آن حاجت و آن خواسته را که دین تامین می کرده است تامین کند، آن وقت دین از میان میرود خصوصا اگر بهتر از دین هم تامین کند ... .
یک مثال محسوس عرض می کنم، خیلی ساده ... چگونه است که وقتی چراغ برق آمد چراغ موشی را باید از سرویس خارج کنیم؟ بشر چراغ موشی را برای چه کار میخواست؟ آن را برای حاجتی میخواست؟ چراغ برق آمد نورش از آن بهتر بود و هم دود نمیکرد پس دیگر چراغ اولی (موشی) را میاندازند دور ، باید برود، چون خواستهای را که تامین میکرد، برق خیلی بهتر از آن تامین میکند.
اما اگر چیزی باشد که در اجتماع بشر آن چنان مقام و موقعیتی داشته باشد که هیچ چیز دیگر قادر نباشد جای آن را بگیرد آن خواستهای را که او تامین میکند، هنری که او دارد، هیچ چیز دیگر نتواند کار او را انجام دهد، نتواند هنر او را داشته باشد، ناچار باقی میماند.
پس اگر دین بخواهد باقی بماند یا باید خودش جزو خواستههای بشر باشد یا باید تامین کننده خواستههای بشری باشد آن هم بدین شکل که تامین کننده منحصر به فرد باشد.
اتفاقا دین هر دو خاصیت را دارد یعنی هم جز نهاد بشر است و هم جز خواستههای فطری و عاطفی بشر است و هم از لحاظ تامین حوائج و خواستههای بشری مقامی را دارد، که جانشین ندارد و اگر تحلیل کنیم معلوم میشود اصلا امکان ندارد چیز دیگری جایش را بگیرد
کتاب حاضر به تشریح عملیاتی می پردازد که اجرای موفقیت آمیز کایزن و نوآوری را در سازمان نشان داده ودر صورت استمرار این عملیات در جهت دستیابی به تعالی سازمانی این موفقیت را تضمین می کند . این الگو با هدف بهبود بهره وری،مدیریت انرژی،کاهش هزینه ها از طریق حذف ضایعات و فعالیتهای فاقد ارزش افزوده اجرا شده است.
مشکلات خود را در whatsApp یا Viber با ما به اشتراک بگذارید
برای پاسخگویی سریعتر و بررسی شکایات و انتقادات
سیستم پاسخگویی انلاین لحظه ای راه اندازی کرده ایم
شاید بتوانیم ، با تیمی قدرتمند به سوی پیشرفت در تجارت الکترونیک گام برداریم
لازم به ذکر است ، شما می توانید تمام پیشنهادات ، درخواست ها و سفارشات خود را برای ما ارسال کنید
09382490907
پاسخگوی 24 ساعته شما
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:20
فهرست و توضیحات:
ورود آیین بودا
مکتب بودایی چین
کهنترین دین چینی شناخته شده
پیش از ورود آیین بودا به چین، چینیان دارای زیرساختها و بنمایههای بسیار عمیق و گوناگون فلسفی و اخلاقی بودند. کهنترین دین چینی شناختهشده، دین اشراف سلسله شانگ1 (قرون چهاردهم تا پانزدهم ق. م) است. از دین مردم عادی در آن عصر اطلاعات فراوانی در دست نیست. آنچه مسلم است، این است که نیاپرستی، آیینهای قربانی و تفأل در میان چینیان، دارای دیرینهای بس کهن است. هرچند آثار باستانی از اعمال مذهبی در چین از دوران نوسنگی ( حدود 12000 تا 2000 ق. م) در دست است، نخستین سند ادیان چینی از عصر مفرغ اتخاذ شده.
دوره ایالات متحارب (481 تا 221 ق. م) دوره ناآرامی و بینظمی سیاسی و تجزیه اجتماعی بود، اما در تاریخ اندیشه چینی، پرشکوهترین عصر به شمار میرفت؛ زیرا در این دوره نظامهای اخلاقی و فلسفی بسیاری پدید آمد که تأثیری پایدار در فرهنگ خاور دور به همراه داشت. از برجستهترین مکاتب این عصر مکاتب کنفوسیوس2 و دائو3 بودند. کنفوسیوس (حدود 551 تا 479 ق. م) اساساَ فیلسوفی سیاسی بود. وی پایههای آموزههای خود را بر اساس اصول اخلاقی و اجرای مراسم آیینی کهن با رگههایی از اصلاحات، پایهگذاری کرد. او را بزرگترین معلم اخلاقی چین محسوب میکنند. مکتب دیگر دائو یا تائو4 نام داشت؛ به معنای راه. پیروان آیین دائو، بنیانگذار راه را شخصی به نام لائوزه5 می دانستند که از دیدگاه تاریخی، اطلاعات فراوانی از وی در دست نیست، اما بر طبق احتمالات، گروهی وی را همدوره نفوسیوس دانستهاند و گروهی از محققان نیز وی را شخصیتی خیالی میانگارند. اصول اخلاقی و فلسفی دائوگرایان و پیروان کنفوسیوس در بسیاری موارد متضاد بود. دائوگرایان روند طبیعی زندگی و رهایی از قوانین بیشمار اخلاقی را پیگیری میکردند، در حالی که پیروان کنفوسیوس، اجرای احکام و مراسم منظم اخلاقی و آیینی را سر لوحه خود قرار داده بودند. این دو آیین و بسیاری آیینهای دیگر که در دوره صد مکتب خلق شدند، تأثیرات بسیار عمیقی بر بنمایههای مذهبی چینیان بر جای گذاشتند.