ضمی انلی ق بًئی ؾبظهبى هلل هتحس زی اَى زازگؿتطی ثیی الوللی اؾت م هقرط نى زض ه رّ یبیتررت رٌّس
اؾت اظ 68 قبیی م هؿتقلاً اظ طَف ق ضَای اه یٌت هدور وٖر هَی ا تًرربة هیکر سًَ تکرنیل هیگرطزز
ق بًت زی اَى ثس ىٍ ت خَ ثولّیت ثط اؾبؼ نلاحیت قبى ا تًربة هیک سًَ، لینی زض یٖی حبل زقت هیک زَ مر قی بّی ه نْ ق بًئی خ بْى زض زی اَى وًبی سٌ زاقت ثبق سٌ نلاحیت ق بً تٍ زی اَى هکتول ثطملیر هؿربئلی
اؾت م ز لٍت بْ ثساى اضخب هین سٌٌ، یًع ملی ه یَر بَٖتی مر زض ه کٌر ضَ هلرل هتحرس زض سْٖ بًهر رّب یرب
هقب هٍت خبضی ییف ثی یٌ قس ثبقس ث لٗا ق ضَای اه یٌت هونی اؾت یرل هکربخط حقر قَی ضا ثر زیر اَى
اضخب وًبیس . هدو وٖ هَی ق ضَای اه یٌت هیت اَ سًٌ زض طّ هؿئل ق بًئی اظ زیر اَى ضای هکر ضَتی ثر اَ رٌّس .
رکن اصلی قضائی سازمان ملل متحد دیوان دادگستری بین المللی است که مقر آن در لاهه پایتخت هند است و از 15 قاضی که مستقلاً از طرف شورای امنیت و مجمع عمومی انتخاب میشوند تشکیل میگردد. قضات دیوان بدون توجه بملّیت بر اساس صلاحیت شان انتخاب میشوند، لیکن درعین حال دقت میشود که شیوه های مهم قضائی جهان در دیوان نماینده داشته باشند. صلاحیت قضاوت دیوان مشتمل برکلیه مسائلی است که دولتها بدان ارجاع میکنند، و نیز کلیه موضوعاتی که در منشور ملل متحد و در عهدنامه ها یا مقاولات جاری پیش بینی شده باشد. بعلاوه شورای امنیت ممکن است یک مشاجره حقوقی را به دیوان ارجاع نماید. مجمع عمومی و شورای امنیت میتوانند درهر مسئله قضائی از دیوان رای مشورتی بخواهند. منابع حقوقی و قانونی که هنگام اخذ تصمیم مورد استفاده دیوان واقع میشود از این قرار است :
معهودات بین المللی که بعنوان قواعد معمول به ، مورد قبول دو طرف دعوی قرارگیرد. عرف بین المللی که دلالت کند بر رسم عمومی که حکم قانون پیدا کرده باشد. اصول عمومی حقوقی که مقبول ملل متمدن واقع شده باشد.