تحقیق درباره شیوه های برخورد با نوجوانان و جوانان
فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 19 صفحه
بلوغ، تولّدی دوباره:
دست توانای آفرینش، بوسیلة بلوغ با جهشی همه جانبه، نوجوان را از عالم کودکی جدا کرده، آمادة رشد و کمال می کند. آنچه در فطرت و سرشت انسان به ودیعت نهاده شده است، همگی در مرحلة بلوغ از سرزمین وجود نوجوان سر بر می آورند و همچون گلی پر طراوت بر نهال زندگی او می شکفد. در این دوران کشمکشی جدّی بین تمایلات نفسانی از یک سو و گرایشهای متعالی و روحانی نوجوان از سوی دیگر در می گیرد. وجدان اخلاقی نوجوان زنده و فعال است و نمی تواند در برابر کجرویهای خود بی تفاوت باشد. شکوه های معمول نوجوانان از پدر و مادر:"ما را به حساب نمی آورند"، "ما را درک نمی کنند"، "با ما بیگانه اند"، "به نظرات و خواسته های ما بها نمی دهند" و ...
مهم ترین اصل در دوران نوجوانی: برقراری ارتباط صحیح و منطقی بین پدر و مادر و نوجوان است و بالعکس. اگر این ارتباط بدلیل عدم آشنائی والدین از نحوة برقراری ارتباط با نوجوان به نحو احسن انجام نپذیرد و خانواده بطور حتم، سر نخ هدایت و تربیت فرزندش را از دست می دهد.مهم ترین نوع ارتباط با فرزند باید فکری و عاطفی باشد.بزرگترین حامی و پناهگاه نوجوانان در دوران نوجوانی و دوران نسبتاً بحرانی، خانواده استلازم است بکوشیم شرایطی را که فرزندان ما در آن قرار دارند را بدرستی درک کنیم و آن را با شرایطی که روزگاری خود در آن زندگی می کردیم، مقایسه نکنیم (مهم) پدر و مادر باید با نوجوان خود رابطه ای بر اساس محبت قلبی، تفاهم و اعتماد متقابل برقرار کنند، بعبارتی دیگر رابطه ای صمیمی- منطقی که حاوی صدق و صفا، یکرنگی و درک متقابل و علاقة واقعی باشد، و این حالت باید برای، نوجوان یک باور باشد و نوجوان نیز متقابلاً موظف است چنین رابطه ای (رابطه صمیمی) را با پدر و مادر برقرار نماید. خانواده باید امن ترین و عاطفی ترین جایگاه برای فرزندان ما باشد. به نحوی که نوجوانان و فرزندان بتوانند براحتی رازهایشان را قبل از اینکه با کسی دیگر مطرح نمایند با پدر و مادر مطرح کنند.