شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:36
فهرست
چرا تزریق سوخت 1
سیستم تزریق سوخت چیست؟ 2
انواع سیستم تزریق سوخت 5
واحد کنترل الکترونیکی ECU 6
رله دوبل 6
انژکتورها 7
سنسور سرعت خودرو 7
استپ موتور 8
سنسور موقعیت دریچه گاز 9
سنسور فشار هوای ورودی 10
کویل دوبل 11
گرمکن هوزینگ دریچه گاز 11
سنسور دمای آب رادیاتور 12
پمپ بنزین برقی 13
کانکتور عیب یابی سیستم 14
روش چک کردن وعیب یابی سیستم 18
آشنایی با اثرات خرابی ظاهری ECU 20
رله دوبل 21
سنسور دور موتور 22
سنسور سرعت خودرو 25
سنسور موقعیت دریچه گاز 28
سنسور فشار هوای ورودی 29
سنسور فشار گاز کولر 31
سنسور دمای هوای ورودی 31
سنسور دمای آب رادیاتور 33
سوئیچ اینرسی 34
سنسور ضربه 34
سنسور اکسیژن 36
پیچ تنظیم CO 38
سنسور مرجع سیلندر شماره1 39
پمپ هوا 40
انژکتورها 40
کاتالیک کنورتور 41
گرم کن هوزینگ دریچه گاز 42
استپ موتور 43
کویل دوبل 47
دورسنج و سرعت سنج 49
پمپ بنزین برقی 49
کنیستر 51
شیر برقی کنیستر 52
فیلتر بنزین 52
فیلتر هوا 53
چراغ اخطار عیب سیستم انژکتور 54
کانکتور عیب یابی سیستم انژکتور 55
چرا تزریق سوخت؟
تزریق سوخت یکی از ایدههای مدرن و با تکنولوژی بالا بوده و در صورتی که بخواهیم بیشترین بازدهی را داشته باشیم استفاده از آن یک پیش نیاز است.
ولی در حقیقت، تزریق سوخت چندین دهه است که مورد استفاده قرار میگیرد و از قبل از جنگ جهانی دوم ، روش استاندارد تحویل سوخت به موتور میباشد.
اولین هواپیما که در سال 1903 توسط رایت برفرازگیتی هاوک به پرواز درآمد، مجهز به سیستم سوخت رسانی انژکتوری بود.
پس چرا این همه وقفه در تولید و تجهیز اتومبیلها به سیستم تزریق سوخت وجود دارد؟
به دو دلیل عمده:
اولین دلیل ؛ تکامل کامپیوترهای جدید و ارزان امروزی است که بدون وجود آنها، استفاده از سیستمهای تزریق سوخت و همچنین تولید تعداد زیادی از وسایل کنترل وابسته به آنها، غیر مکن ابوده و به میزان قابل توجهی گران تمام میشد و در زمانهای گذشته
نمیتوانست مثل امروز به مقدار انبوه مورد استفاده قرار گیرد.
دلیل دوم؛ مورد توجه قرار گرفتن تزریق سوخت در سالهای اخیر، توجه به میزان آلودگی هوای ناشی از موتورهای احتراقی میباشد.
هرساله میزان مجاز آلایندههای هوا که توسط اتومبیلها به فضا پراکنده میشوند کاهش مییابد و باتوجه به تکامل سیستمها در چند سال اخیر وسایلی به این سیستمها اضافه شده که هم میزان تولید آلایندهها را کاهش میدهد یا اینکه این آلایندهها از طرق مختلفی خنثی
یا نابود میکند.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:4
فهرست و توضیحات:
سوختهای جایگزین
پلاستیکهای سبز و تجزیهپذیر
زندگی در جهانی بودن پلاستیک بسیار دشوار است. پلاستیکها د ر تولید هر گونه فرآورده ی صنعتی، از صنعت خودروسازی گرفته تا دنیای پزشکی، به کارگرفته شدهاند . تنها در ایالات متحده ی امریکا
سالانه نزدیک 50 میلیون تن پلاستیک تولید میشود. اما این مواد به عنوان زبالههای پایدار به تجزیه میکروبی، چالشهای زیست محیطی پیچیدهای به بار آوردهاند. پلاستیکها علاوه بر این که جاهای به خاکسپاری زباله را پر کردهاند، سالانه در حجمی برابر با چند هزار تن به محیطهای دریایی وارد میشوند. برآورد شده است که هر سال یک میلیون جانور دریایی به دلیل خفگی حاصل از خوردن پلاستیکها به عنوان غذا یا به دام افتادن در زبالههای پلاستیکی از بین میروند.
در سال های اخیر، کوششهای قانونی برای جلوگیری از دورریزی پلاستیکهای تجزیه ناشدنی، افزایش یافته است. این کوششها صنعتگران پلاستیک را واداشته است تا در پی پلاستیکهایی باشند که پیامدهای زیستمحیطی کمتری دارند. پلاستیکهای نشاستهای تجزیهپذیر و پلاستیکهای میکروبی از دستاورد کوششهای چند سالهی پژوهشگران این زمینهی در حال پیشرفت و گسترش است.
در پلاستیک های نشاستهای، قطعههای کوتاهی از پلیاتیلن با مولکولهای نشاسته به هم میپیوندند. هنگامی که این پلاستیکها در جاهای به خاکسپاری زباله ها، دور ریخته میشود، باکتریهای خاک به مولکولهای نشاسته یورش میبرند و قطعههای پلیاتیلن را برای تجزیهی میکروبی رها میسازند. این گونه پلاستیکها اکنون در بازار وجود دارند و به ویژه برای پلاستیکها جابهجایی و نگهداری مواد عذایی و دیگر وسایل یکبار مصرف بسیار سودمند هستند. با این همه، کمبود اکسیژن در جاهای به خاکسپاری زبالهها و اثر مهاری قطعههای پلیاتیلن بر عملکرد باکتریها، بهرهگیری استفاده از این پلاستیکها را محدود ساخته است.
در سال 1925 میلادی گروهی از دانشمندان کشف کردند که گونههای زیادی از باکتریها ، بسپار پلیبی هیدروکسی بوتیرات(PHB) میسازند و از آن به عنوان اندوختهی غذایی خود بهره میگیرند. در دهه ی 1970، پژوهشهای نشان داد که PHB بسیاری از ویژگیهای پلاستیکهای نفتی(مانند پلیاتیلن) را دارد. از این رو، کم کم گفت و شنود پیرامون بهرهگیری از این بسپار به عنوان جایگزینی مناسب برای پلاستیکهای تجزیهناپذیر کنونی آغاز شد. سپس در سال 1992، گروهی از پژوهشگران ژنهای درگیر در ساختن این بسپار را به گیاه رشادی(Arabidopsis thaliana) وارد کردند