نقش آموزش سازمانی در اجرای موثر فرآیند توانمندسازی کارکنان
مقاله با عنوان فوق که در اولین کنفرانس بین المللی مدیریت، نوآوری و کارآفرینی ارائه شده آماده دانلود می باشد.
محل برگزاری کنفرانس:شیراز
سال برگزاری کنفرانس:1389
تعداد صفحات مقاله:14
محتویات فایل: فایل زیپ حاوی یک pdf
چکیده
توانمندسازی ازطریق آموزش به عنوان یک برنامه سازمانی، کارکنان را قادر می سازد تا با ارتقاء سطح فکری و شغلی خود، ضمن بکارگیری موثر دانش و مهارت در راستای اهداف و استراتژیهای سازمان، بهره وری و اثر بخشی را افزایش دهند. بررسی میزان تحقق شاخص های توانمند سازی کارکنان از طریق آموزشهای ضمن خدمت، یکی از مهمترین برنامه های سازمانی است که اجرای صحیح آن اطلاعات بسیار مفیدی را درباره چگونگی طرح ریزی و اجرای برنامه های آموزشی در اختیار قرار می دهد که مبنای موثری جهت ارزیابی عملکرد واحدهای آموزشی سازمانها پایه ریزی می کند. برنامه ریزی آموزشی با هدف توانمندسازی کارکنان، سازمان را از وجود نیروهای مسئولیت پذیر، سازگار، رقابت کننده، یادگیرنده و خلاق بهره مند می سازد. این مقاله به آموزش سازمانی به عنوان استراتژی توانمندسازی اشاره کرده و اذعان می دارد که مدیران از طریق برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی انواع آموزش های ضمن خدمت می توانند سازمان را به سوی توسعه و تغییر سوق داده و موجب تحول در ساختارها، روابط بین افراد و کسب مزیت رقابتی در سازمان گردند.
بررسی میزان تاٌثیردوره های آموزشی ضمن خدمت در تحقق اهداف فردی و سازمانی در سازمان تعاونی روستایی
چکیده
دوره های آموزش صمن خدمت مجموعه ای ازکنش های هدفمند و ازپیش طراحی شده ای هستند که روابط عقلائی و منطقی در جهت بهبود و بهسازی نیروی انسانی برقرار می کنند ودر نهایت موجب اثربخشی برای فرد و سازمان خواهد شد. دراین تحقیق برای بررسی موفقیت دوره های آموزش ضمن خدمت در سازمان تعاونی روستائی که بعنوان متغیر وابسته مد نظر بوده است دو گروه از کارکنان شامل : کارکنان آموزش دیده و کارکنان آموزش ندیده ازطریق متغیرهای مهارت ، روحیه کار گروهی و دسته جمعی ، رضایت شغلی وفشار روانی که نقش متغیر های مستقل را بعهده داشته اند،مورد تطبیق و مقایسه واقع گردیدند.
از جامعه مورد مطالعه که تعداد اعضای آن 50نفر بود ،45نفرازطریق نمونه گیری بروش احتمال وند سیستماتیک که از جدول کرجسای استفاده شده است انتخاب گردیدند. آزمودنیها ازطریق پرسشنامه که شامل 20 سوٌال 5گزینه ای که با استفاده از طیف لیکرت طراحی شده بود ، مورد آزمون قرار گرفتند.
پس از جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل آنها از طریق فرمول آماری uمن-ویتنی مشخص گردید که کارکنان آموزش دیده از رضایت شغلی بیشتری برخوردارند ولی از نظر فشار روانی در وضعیت بهتری بسر نمی برند واز نظر متغیرهای مهارت ، مهارتهای ارتباطی و روحیه کارگروهی هیچ تفاوتی بین آنها یافت نشد.
دریک مقایسه کلی بین این دو گروه کارکنان مشاهده گردید که کارکنان آموزش دیده ازحیث حصول تحقق هدفهای فردی که شامل متغیرهای مهارتهای ارتباطی ، رضایت شغلی وفشار روانی از شرایط مناسبتری بهره مند بوده اند، اما ازنظر تحقق اهداف سازمان بین دوگروه مزبورهیچگونه تفاوتی مشاهده نگردید.
با توجه به مراتب بالا نتیجه گیری می گردد، چون دورهای آموزش دریک فرایند برنامه ریزی شده و از پیش طراحی شده ای بر گزار نمی گردند لذا از اثر بخشی لازم برخودار نمی باشد، بمنظور رسیدن به اهداف آموزشی که همانا تحقق اهداف فردی وسازمانی است ، نا گزیریم که دور های آموزشی را در یک چارچوب سیستمی که اجزاء آن روابطی منطقی و هماهنگ داشته باشند، برگزار نمائیم.