لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 48
فهرست مطالب:
اهمیت فضای سبز در زندگی
جذب پرتوها
) جذب گرد و غبار
) تولیداکسیژن
۴) تولیدفیتونسید:
) تعدیل آب و هوا:
۶) موثر در کاهش آلودگی صدا:
رابطه بین سروصدا و سرطان:نقش گیاهان در کاهش آلودگی صدا:
محوطه سازی در طراحی فضای سبز
استفاده از مصالح
استفاده از سایه ها
ضوابط و معیارهای احداث فضای سبز شهری
دسترسیها
دربهای ورودی و خروجی
پارکینگها
موزه ها
گلخانه ها و گرمخانه ها
1-1 تشکیلات تزئیناتی
آب نماها:
استخر و برکه های طبیعی
دریاچه ی مصنوعی
د – جنگلکاری
– گلکاری و چمن کاری
3-1-1 تشکیلات رفاهی و تفریحی :
الف رستورانها
قسمتی از متن:
نقش گیاهان در کاهش آلودگی صدا:
موضوع ایجاد فضاهای سبز عمودی در دنیادیرزمانی است که مورد توجه کارشناسان و مهندسان طراحی منظر قرار گرفته است. نخستین اقدامات در این زمینه در ایران، در اصفهان شکل گرفت
بلندمرتبهها و ساختمانهای متراکم با قامتی برافراشته در خیابانهایی تنگ،علاوه بر درختان خسته و خمیده، بر گلدانهای رنگ و رو رفته در پشت پنجرههای دودگرفته شهرمان نیز سایه انداختهاند.
خاطرات رنگ و طراوت شمعدانیهای بالکنها، پنجرهها و حیاط خانههایمان در هزار توی خاکستری دیوارهای بلند و بتنی آپارتمانها و بلندمرتبهها گم شدهاند. خانهها دیگر آن بالکنها، حیاط های پردرخت و ردیف گلدانهای چیده بر لب حوض را فراموش کردهاند.
در این میان اما، بارها از پویایی، از شادابی،از دردهای پنهان و پیدای شهرمان گفتهایم و بقای آن را در گرو وجود اصول معین و مشخص شهرنشینی معرفی کردهایم.
شایدمهمترین این اصول ایجاد و گسترش فضای سبز مناسب باشد و اهمیت آن به اندازهای است که میتوان مشخصه اصلی یک شهر سالم و پرنشاط را گستردگی و توسعه فضای سبز در آن شهردانست.
شهرنشینی و تشدید روند مهاجرت به شهرها، انبوهی از جمعیتهای انسانیرا در محیطهای محدودی، متراکم و ساکن کرده است. این وضعیت شرایط را به گونهای درآورده است که جز با حفظ و توسعه فضای سبز متناسب با میزان توسعه جمعیت شهر، زیستن برای مردم ساکن شهرها، امکانپذیر نیست.
از میان رفتن باغات و فضای سبزطبیعی در شهرها به منظور احداث فضاهای مسکونی علاوه بر کاهش فضای سبز شهر، موجب افزایش سطح زیر پوشش محلههای مسکونی و کمبود زمین برای ایجاد فضاهای افقی شده است.
توسعه فیزیکی شهر در سطح افقی و ایجاد محدودیت از نظر فضاهای باز در سطح زمین، بلندمرتبهها را بیش از پیش در اولویت برنامههای ساختوساز شهری قرارمیدهد.
این بلندمرتبهها هر چند، خود بر فضای سبز موجود در سطح زمین سایه افکندهاند اما میتوانند در تقویت و اعتلای محیط زیست شهری نقش مهمی را ایفاکنند.
موضوع ایجاد فضاهای سبز عمودی در دنیا دیرزمانی است که مورد توجه کارشناسان و مهندسان طراحی منظر قرار گرفته است. این کار در ایران برای نخستین باردر اصفهان شکل گرفت، حال آنکه فعالیتهای انجام شده به شکل محدود و در اندازه طرحها و پروژههای ناتمام باقی ماند.
طی دهه 1370، موضوع فضاهای سبز عمودی در سیاستهای شهرسازی غلامحسین کرباسچی (شهردار وقت تهران) مطرح شد و در مدت زمان کوتاهی نه تنها دیوارهای تهران و اطراف بزرگراهها سبز شدند بلکه گلدانهای سبز،ساختمانهای اداری متعلق به شهرداری تهران را آراستند.
در پی این موضوع فعالیتهایی در برخی سازمانها و ادارات وابسته به شهرداری انجام شد به نحوی که هنوز هم آثاری از آن را میتوان در سازمان پارکها و فضای سبز تهران مشاهده کرد.
اما از آنجا که برنامههای اجرایی در شهرها هیچ گاه از زیرساختهای بنیادی و برنامهریزیهای اساسی برخوردار نبودهاند، این طرح نیز مانند بسیاری از طرحهای دیگر با تغییر مدیریت مسکوت و عقیم ماند و پس از آن هیچ فعالیت چشمگیری در راستای ادامه پروژه ایجاد فضای سبز عمودی در تهران مجال بروز پیدا نکرد.
دکتر «امیر منصوری»، استاد دانشگاه و صاحبنظر در حوزه شهری از کارشناسانی است که ضمن اشاره به مفهوم فضای سبز عمودی میگوید:
«کمبود زمین از یک سو و رشدبدنهها و ارتفاع شهر از دیگر سو، زمینهساز احساس نیاز به طبیعت در شهر و شهروندان شد. ساکنان شهرهای بزرگ در پاسخ به این نیاز علاوه بر فضاهای سبز افقی، فضاهای عمودی را نیز به عنوان راه حل مناسب انتخاب کردند.»
برخی کارشناسان اعتقاددارند که فضاهای سبز عمودی غیر از نقش بهبود سیما و منظر شهری و همچنین رنگ بخشی برسیمای خاکستری شهر دارای تاثیرات دیگری از جمله کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی هستند. منصوری اما نظر دیگری دارد و معتقد است، نقش بیولوژیکی این عناصر چندان مهم و در خور توجه نیست و آنچه که اهمیت دارد بعد انسانی و تاثیرات روانی آن است.
به گفته منصوری، «در شهرهایی که مردمانش طبیعت را به دلیل زندگی پرمشغله وگرانی زمین و مسکن و سکونت در آپارتمانهای تنگ و کوچک فراموش کردهاند، پرداختن به چنین موضوعی و گسترش آن در تلطیف روحیه و ایجاد آرامش روانی آنها تاثیر بهسزایی دارد.»
از دیدگاه این استاد دانشگاه تهران، تنها راهحل در جهت به خاطرآوردن طبیعت فقط ایجاد ساختمانهایی با حیاطهای بزرگ و پردرخت نظیر آنچه درخانههای قدیمی ایران وجود داشته نیست، بلکه گسترش فضای سبز در هر جهت (چه عمودی وچه افقی) امکان بازگشت خاطرات گمشده مردم از طبیعت را فراهم میسازد.