پی سازی – عملیات بنایی – اجرای سقف – کارهای فلزی در ساخت یک ساختمان

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات72

قبل از اقدام به پی سازی ساختمان، باید اطمینان حاصل گردد که در طرح و محاسبات نکات زیر رعایت شده باشد:
الف- نشست زمین بر اثر تغییر سطح ایستایی
ب- نشست زمین ناشی از حرکت و لغزش کلی در زمینهای ناپایدار
پ- نشست ناشی از ناپایداری زمین براثر گودبرداری خاکهای مجاور و حفر چاه
ت- نشست ناشی از ارتعاشات احتمالی که از تاسیسات خود ساختمان یا ابنیه مجاور آن ممکنست ایجاد شود.
تعیین تاب فشاری زمین
برای روشن کردن وضع زمین در عمق، باید چاه های آزمایشی ایجاد گردد. این چاه ها باید بعمق لازم و بتعداد کافی احداث گردد و تغییرات نوع خاک طبقات مختلف زمین بلافاصله مورد مطالعه قرار گیرد و نمونه های کافی جهت بررسی دقیق به آزمایشگاه فرستاده شود. برای بررسی و تعیین تاب فشاری زمین در مورد خاکهای چسبنده نمونه های دست نخورده جهت آزمایشهای لازم تهیه می گردد و برای خاکهای غیرچسبنده آزمایشهای تعیین دانه بندی و تعیین وزن مخصوص خاک و یا آزمایش بوسیله دستگاه ضربه ای در محل انجام می‎گیرد. در حین گمانه زنی باید تعیین کرد که آیا زمین محل ساختمان خاک دستی است یا طبیعی و تشخیص این امر حین عملیات خاکبرداری با مشاهده مواد متشکله جدار محل خاکبرداری و وجود سوراخها و مواد خارجی (نظیر آجر چوب و زباله و غیره) مشخص می‎شود.
چنانچه تشخیص داده شود زمین محل ساختمان خاک دستی است، باید عملیات احداث چاه از قشر خاک دستی عبور کرده و بزمین طبیعی برسد.
چنانچه زمین طبیعی قابل بارگذاری در عمقی بیش از آنچه که در نقشه پیش بینی شده است قرار گرفته باشد ، باید در محاسبات پی سازی تجدیدنظر شده و مشخصاتی متناسب با عمق و نوع و تاب زمین در نظر گرفته شود و هر گاه زمین طبیعی قابل بارگذاری عمق کم قرار گرفته باشد باید با رعایت حداقل عمق لازم بمنظور حفاظت پی از یخبندان و آبهای سطحی ، پی سازی ساختمان انجام گیرد.
در نقاطیکه دارای فصل یخبندان طولانی و شدید بوده و سطح آب زیر زمینی بالا باشد باید کف پی در عمق پائین تر از عمق یخبندان قرار گیرد و همچنین در ساختمان هائیکه دارای سردخانه بوده و سطح ایستابی بالا می‎باشد باید ترتیبی اده شود که زمین زیرپی از یخبندان مصنوعی نیز مصون باشد.
بمنظور تعیین تاب مجاز زمین می‎توان از تجربیات محلی مشروط بر آنکه کافی بوده باشد استفاده کرد. ابعاد پی ساختمانهای ساخته شده قرینه ای برای تعیین تاب مجاز زمین خواهد بود.
هنگامیکه نتایج تجربی در دسترس نباشد و از طرفی تعیین دقیق تاب مجاز زمین با توجه به اهمیت ساختمان، مورد نیاز نباشد میتوان تاب مجاز را با تعیین نوع خاک توسط متخصص با استفاده از جداول شماره یک مندرج در بخش دوم آئین کاربرد مکانیک خاک شماره 2-19 ایران تعیین نمود.
قراردادن پی ساختمان روی خاکریزهائیکه دارای مقدار قابل توجهی مواد رسی بوده و یا بخوبی متراکم نشده باشد، صحیح نبوده و باید از آن خودداری کرد. در صورتیکه پی سازی در این نوع بعللی اجباری باشد باید نوع و جنس زمین مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفته و سپس نسبت به پی سازی متناسب با این نوع زمین اقدام گردد.

پاورپوینت اجرای پی

فرمت فایل: ppt

تعداد صفحات فایل: 33

حجم فایل: 754 کیلوبایت

فهرست

تعریف پی

مراحل کلی اجرای پی

انواع پی ازنظر مصالح

انواع پی از نظر ساخت

پی منفـــرد

پی نواری

پی رادیه

مراحل اجرای پی

مرحله اول : شناسایی جنس و مقاومت زمین زیر پی

مرحله دوم : بازدید از زمین و نقشه کشی

تعیین زیر بنای سازه

مرحله سوم : پیاده سازی نقشه روی زمین

مرحله چهارم : هموارکردن سطح زیر پی و تعیین آکس ستونها

تعیین آکس ستون ها بوسیله دوربین (تئودولیت ) یا مترکشی (دستی )

مرحله پنجم : قالب بندی و آرماتوربندی

   الف » انواع قالب بندی: 

دیوار آجری قالب پی منفرد

دیوار آجری قالب پی نواری

قالب بندی اضلاع پی رادیه

ب » آرماتوربندی

اجرای آرماتورهای تحتانی (bot)

آرماتور خرک در میان آرماتورهای تحتانی و فوقانی پی

اجرای آرماتورهای فوقانی(top)

گره مفتولی اصطکاکی در آرماتور

دستگاه خم کن آرماتور  (bender (

مرحله ششم : بتن ریزی

انواع  مختلف حمل و بتن ریزی

ویبره زدن بتن

مرحله هفتم : عمل آوری بتن و ادامه اجرای پروژه

بتن صاف شده درون قالب

  تعریف پی:

پی قسمت انتهایی سازه در روی زمین است که بار و فشار وارده از نقاط مختلف سازه را به زمین منتقل می کند.

   مراحل کلی اجرای پی:

آزمایش زمین از لحاظ مقاومت

پی کنی

پی سازی
 

انواع پی ازنظر مصالح:

پی سازی با سنگپی سازی با شفته آهکی (آهک شکفته +آب + خاک رسدار با دانه بندی خوب )پی سازی با بتن پی سازی با بتن مسلح (بتن آرمه )

مرحله دوم : بازدید از زمین و نقشه کشی:

توسط مهندسین معماری نقشه های معماری و پلانها پس از بازدید از زمین تهیه و رسم می شود.نقشه سازه مناسب با محل و نوع کاربری تهیه و رسم می شود.البته برای پروژه های کوچک مهندسین عمران نیز می توانند کار مهندسین معماری را بر عهده گرفته و نقشه های معماری و پلان را رسم نمایند.

پیش نمایش فایل

پایان نامه پی سازی

فرمت : word

تعداد صفحات : 77

کلیات:

قبل از اقدام به پی سازی ساختمان، باید اطمینان حاصل گردد که در طرح و محاسبات نکات زیر رعایت شده باشد:

الف- نشست زمین بر اثر تغییر سطح ایستایی

ب- نشست زمین ناشی از حرکت و لغزش کلی در زمینهای ناپایدار

پ- نشست ناشی از ناپایداری زمین براثر گودبرداری خاکهای مجاور و حفر چاه

ت- نشست ناشی از ارتعاشات احتمالی که از تاسیسات خود ساختمان یا ابنیه مجاور آن ممکنست ایجاد شود.

تعیین تاب فشاری زمین

برای روشن کردن وضع زمین در عمق، باید چاه های آزمایشی ایجاد گردد. این چاه ها باید بعمق لازم و بتعداد کافی احداث گردد و تغییرات نوع خاک طبقات مختلف زمین بلافاصله مورد مطالعه قرار گیرد و نمونه های کافی جهت بررسی دقیق به آزمایشگاه فرستاده شود. برای بررسی و تعیین تاب فشاری زمین در مورد خاکهای چسبنده نمونه های دست نخورده جهت آزمایشهای لازم تهیه می گردد و برای خاکهای غیرچسبنده آزمایشهای تعیین دانه بندی و تعیین وزن مخصوص خاک و یا آزمایش بوسیله دستگاه ضربه ای در محل انجام می‎گیرد. در حین گمانه زنی باید تعیین کرد که آیا زمین محل ساختمان خاک دستی است یا طبیعی و تشخیص این امر حین عملیات خاکبرداری با مشاهده مواد متشکله جدار محل خاکبرداری و وجود سوراخها و مواد خارجی (نظیر آجر چوب و زباله و غیره) مشخص می‎شود.

چنانچه تشخیص داده شود زمین محل ساختمان خاک دستی است، باید عملیات احداث چاه از قشر خاک دستی عبور کرده و بزمین طبیعی برسد.

چنانچه زمین طبیعی قابل بارگذاری در عمقی بیش از آنچه که در نقشه پیش بینی شده است قرار گرفته باشد ، باید در محاسبات پی سازی تجدیدنظر شده و مشخصاتی متناسب با عمق و نوع و تاب زمین در نظر گرفته شود و هر گاه زمین طبیعی قابل بارگذاری عمق کم قرار گرفته باشد باید با رعایت حداقل عمق لازم بمنظور حفاظت پی از یخبندان و آبهای سطحی ، پی سازی ساختمان انجام گیرد.

در نقاطیکه دارای فصل یخبندان طولانی و شدید بوده و سطح آب زیر زمینی بالا باشد باید کف پی در عمق پائین تر از عمق یخبندان قرار گیرد و همچنین در ساختمان هائیکه دارای سردخانه بوده و سطح ایستابی بالا می‎باشد باید ترتیبی اده شود که زمین زیرپی از یخبندان مصنوعی نیز مصون باشد.

مقاله در مورد اجرای ساختمان

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:49

 فهرست مطالب

آزمایش زمین :

امتحان مقاومت زمین:

نحوه پیاده کردن نقشه

نحوه عملیات گود برداری

بتن مگر

پی سازی:

پی سازی با بتن :

قالب بندی پی (فونداسیون) با آجر:

نگهداری بتن پی:

آرماتور بندی

گاهی پس از پی کنی به طبقه ای از زمین محکم و سفت می رسند و پی سازی را شروع می کنند ولی پس از چندی ساختمان ترک بر می دارد . علت آن این است که زمین سفتی که به آن رسیده اند از طبقهُ نازکی بوده است و متوجه آن نشده اند ولی برای اطمینان در جاهای مختلف زمین می زنند تا از طبقات مختلف زمین آگاهی پیدا کنند و بعد شفته ریزی را شروع می کنند این عمل را در ساختمان گمانه زنی (سنداژ) می گویند . شکل ظاهری زمین نمی تواند بیان کننده مواد متشکله خاک در اعماق آن باشد. مهندس طراح قبل از هر چیز می باید زمین محل ساختمان را مورد آزمایش قرار دهد و از اجزا آن در لایه های مختلف مطلع گردد. تجزیه دانه بندی خاک از نظر اندازه و درشتی و تعیین نسبت وزنی آن ها با یک دگیر را تجزیه و تحلیل دانه بندی خاک گویند . ظروف نگهداری نمونه خاک دارای ابعاد 30x20x20 سانتی متر می باشد حفاری زمین باید تا رسیدن به خاک خوب ادامه یابد .بهترین روش نمونه برداری، برداشت نمونه از ابتدا تا انتهای چاه می باشد.زمین های لغزشی دارای قشر رسی در زیر خاک رویی می باشندکه پس از مرطوب شدن آن قشر رویی به حرکت در می آید.شناسایی زمین زیر ساختمان برای پی بردن به وجود حفره ها ، مسیر قنات ها ، چاه ها و مانند این ها ضروری است.استحکام خاک، به ویژه خاک هایی که مقدار بیشتری خاک رس دارند، بر اساس میزان آب تغییر کرده و کم می شود،و هم چنین با افزایش میزان آب، افزایش حجمی نیز در خاک رس رخ می دهد و خاک متورم می شود.این ازدیاد حجم می تواند حتا یک ساختمان را از روی زمین بلند کند به ویژه در مناطق خشک این اتفاق بیشتر رخ می دهد.

امتحان مقاومت زمین:

یک صفحه بتنی 20*20*20 یا 20*50*50 از بتن آرمه گرفته و روی آن به وسیلهُ گذاشتن تیرآهنها فشار وارد می آورند . وزن آهنها مشخص و سطح صفحه بتن هم مشخص است فقط یک خط کش به

صفحه بتنی وصل می کنند و به وسیله میلیمترهای روی آن میزان فرورفتگی زمین را از سطح آزاد مشخص و اندازه گیری می کنند ولی اگر بخواهند ساختمانهای بسیار بزرگ بسازند باید زمین را بهتر آزمایش کنند

نحوه پیاده کردن نقشه

منظور از پیاده کردن یک نقشه یعنی انتقال نقشه یک ساختمان از روی یک کاغذ بر روی زمین با ابعاد اصلی به طوریکه محل دقیق پی ها و ستونها و دیوارها و زیرزمین ها و و عرض پی ها روی زمین به خوبی مشخص باشد . همزمان با تعیین بر و کف باید قسمتهای مختلف نقشه ساختمان مخصوصا نقشه پی کنی کاملا مورد مطالعه قرار گیرد به گونه ای که در هیچ قسمت نقطه ابهامی باقی نماند . سپس اقدام به پیاده کردن نقشه میشود . باید سعی شود حتما موقع پیاده کردن نقشه از نقشه پی کنی استفاده شود . برای پیاده کردن نقشه های ساختمانهای مهم از دوربین های نقشه برداری استفاده می شود ولی برای پیاده کردن نقشه ساختمانهای معمولی و کوچک از متر و ریسمان کار استفاده می گردد . برای انجام این کار ابتدا باید محل کلی ساختمان را روی زمین مشخص نمود و بعد با کشیدن ریسمان کار در یکی از امتداد های تعیین شده و ریختن گچ یکی از خطوط اصلی ساختمان را تعیین مینماییم و سپس خط دیگر ساختمان را که معمولا عمود بر خط اول می باشد رسم می نماییم .پس از رسم خطوط فوق سایر خطوط را به صورت موازی با این دو خط رسم مینماییم . ممکن است برای عمود کردن خطوط از گونیای بنایی استفاده کرد . در این صورت دقت کار کمتر می باشد . در موقع پیاده کردن نقشه برای جلوگیری از جمع شدن خطاها بهتر است اندازه ها را همیشه از یک نقطه اصلی که آن را مبدا می خوانیم حساب نموده و روی زمین منتقل کنیم .بعد از اتمام کار پیاده کردن نقشه و قبل از اقدام به گود برداری یا پی کنی باید حتما مجددا اندازه های نقشه پیاده شده را کنترل نماییم تا بتوانیم تا آنجایی که امکان دارد از وقوع اشتباهات مجدد جلوگیری کنیم . برای اینکه مطمئن شویم زوایای به دست آمده اطاقها قائمه می باشد باید دو قطر هر اطاق را اندازه بگیریم . چنانچه مساوی بودند آن اطاق گونیا میباشد . به این کار اصطلاحا چپ و راست میگویند . البته چنانچه در این مرحله اطاقها در حدود 3 الی 4 سانتیمتر نا گونیا باشد اشکال ندارد . زیرا با توجه به اینکه پی ها همیشه قدری پهن تر از دیوارهای روی آن میباشند لذا در موقع چیدن دیوار میتوان نا گونیا ها را بر طرف نمود . بطور کلی همواره باید این نکته را در نظر داشت که پیاده کردن نقشه یکی از حساس ترین و مهم ترین قسمت اجرای یک طرح بوده و کوچکترین اشتباه در آن موجب خسارتهای فراوان میشود .

نحوه عملیات گود برداری

بعد از پیاده کردن نقشه و کنترل آن در صورت لزوم اقدام به گود برداری مینمایند . گود برداری برای آن قسمت از ساختمان انجام میشود که در طبقات پایین تر از کف طبیعی زمین ساخته می شوند همانند موتور خانه ها , انبارها , پارکینگ ها و ... .در موقع گود برداری چنانچه محل گود برداری بزرگ نباشد از وسایل معمولی مانند بیل و کلنگ و چرخ دستی استفاده میشود . برای این کار تا عمق معینی که پرتاب خاک با بیل به بیرون امکان پذیر است ( معمولا تا عمق 2 متری ) عمل گود برداری را انجام میدهند و برای ادامه کار پله ای ایجاد نموده و سپس خاک حاصله را از عمق پایین تر از پله را روی پله ایجاد شده ریخته و سپس از روی پله دوباره به خارج منتقل میکنند .برای گود برداری های بزرگتر استفاده از بیل و کلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسایل مکانیکی نظیر لودر استفاده شود . در اینگونه موارد برای خارج کردن خاک از محل گود برداری و حمل آن به خارج از کارگاه از سطح شیبدار استفاده می کنند . به این صورت که در ضمن گود برداری سطح شیب داری در کنار گود برای عبور کامیون و غیره ایجاد می شود که بعد از اتمام کار این قسمت توسط کارگر برداشته میشود.

تحقیق - پی سازی

لینک دانلود "  MIMI file " پایین همین صفحه 

تعداد صفحات :  "  38 "

فرمت فایل : "  word   "

فهرست مطالب :

تقسیم بندی زمینها از نظر مقاومت در مقابل بار ساختمان

انواع زمین از نظر تراکم

بازدید زمین و ریشه کنی

پیاده کردن نقشه

گودبرداری

نکات مهم قبل از گود برداری

نکات مهم در حین گود برداری

نکات مهم بعد از گود برداری

ضوابط و دستورالعمل‌های گودبرداری به عنوان بخشی از مقررات ملی ساختمان

حفر طبقات زیرزمین و پی کنی ساختمان ها

عمق گودبرداری

شیب دیواره های محل گودبرداری

خطرهای ناشی از گود برداری

نشانه‌های خطرناک بودن گود

الف- ضعیف و یا حساس ‌بودن ساختمان مجاور

ب- ضعیف بودن خاک

ج- عمیق بودن گود

د- مدت بازماندن گود

و- آب‌های سطحی‌و زیرسطحی

  اقدامات قابل انجام برای کاهش خطر گودبرداری ها

بازرسی‌ها

 بررسی‌های مکانیک خاک

مبانی پایداری و انواع سازه های نگهبان

چگونگی پایدارسازی دیواره های گود

روش مهارسازی ( آنکراژ)

مزایای روش مهارسازی

معایب روش مهارسازی

روش دوخت به پشت

روش دیواره دیافراگمی

روش مهار متقابل

روش اجرای شمع

روش سپرکوبی

روش خرپایی

دیوارهای حائل

دیوارهای حائل صلب

دیوار حائل پشت بند دار

دیوار حائل بتن مسلح ( کانتیلور )

دیوار حائل وزنی

بخشی از  فایل  :

تقسیم بندی زمینها از نظر مقاومت در مقابل بار ساختمان

بطور کلی زمینها به چند دسته تقسیم می شوند :

زمین های خاک دستی: این نوع زمین ها از جمع آوری خاک های حاصل از گود برداری یا از خاک های نخاله های نباتی (خاک مخلوط) بوجود می آید چون این زمین ها اغلب از مواد اضافی مثل زباله مواد پلاستیکی و غیره می باشند به همین جهت حتی با کوبیدن و غلطک زدن تراکم آن نیز از زمین های طبیعی کمتر بوده و درنتیجه مقاومت آن در مقابل بار کمتر خواهد بود.
این گونه زمین ها یکی از نامرغوب ترین زمین برای احداث ساختمان به شمار می رود و حتی الامکان بایستی ازساختن بنا روی آن خودداری شود.

زمین های ماسه ای: این گونه زمین ها چنانچه خشک بوده و لایه های ماسه ای در سطح افق قرار گرفته باشد مقاومتش در حدود 5/1 تا 2 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. اگر لایه های ماسه نسبت به سطح افق دارای شیب باشد و ماسه مرطوب باشد زمین حالت لغزندگی پیدا کرده و در اثر باد وارده از ساختمان، ماسه ها از زیر پی ساختمان حرکت کرده درنتیجه باعث انهدام و تخریب بنا می گردد، لذا توصیه می شد از ساخت بنا روی چنین زمین هایی خودداری شود.

زمینهای شنی : اگر این زمینها دارای دانه بندی خوب باشند به طوری که دانه های ریز فضای خالی بین دانه های درشت تر را پر نموده و تولید جسم توپر و متراکمی کرده باشد و این دانه بندی به وسیله ماده چسبنده به هم متصل باشد (خاک رس به اندازه لازم) برای ساختمان بسیار مناسب بوده و مقاومت مجاز آن در حدود 5/2 و حتی 5/3 کیلو گرم بر سانتی متر مربع می باشد به این گونه زمینها، دج گفته می شود .

زمین های رسی: زمین های رسی اگر خشک و بی آب و فشرده باشد می توان برای ساختمان زمین مناسب به حساب آورد مقاومت آن در حدود 4 تا 5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است. اگر رس مرطوب بوده و نسبت به خط افق دارای شیب باشد از احداث بنا بایستی جداً خودداری کرد. زیرا در اثر نشت فوری نقاط مختلف آن ترک برداشته و باعث تخریب ساختمان می گردد. اگر ساختمانی بر روی این گونه زمین ها بنا شود دو اثر نامطلوب خواهد داشت: نخست اینکه رطوبت و آب این گونه زمین ها در اثر وزن ساختمان و فشار بر روی زمین موجب مرطوب شدن مصالح ساختمان گردیده، در نتیجه باعث خرابی ساختمان می گردد. دوم آنکه آب به تدریج در اثر تبخیر یا رانش از زیر فنداسیون (پی) خارج شده و از خود فضای خالی بجای می گذارد که این باعث نشست پی و انهدام بنا خواهد شد.

زمین های دج: زمین دج به زمینی گفته می شود که از شغل های ریز و درشت و خاک تشکیل شده باشد. مقاومت فشاری زمین های دج معمولاً در حدود 5/4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع بوده ولی تا 30 کیلومتر بر سانتی متر مربع نیز دیده شده است.

زمین های سنگی: زمین های سنگی چنانچه از تخته سنگ های بزرگ و یکپارچه ساخته شده باشد زمینی است بسیار مناسب جهت ساختمان و مقاومت آن تا حدود 40 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. بایستی توجه داشت که زمین های سنگی از نوع گچی برای ساختمان مناسب نمی باشد، زیرا این گونه زمین ها چنانچه در مجاورت آب قرار گیرند آب را جذب نموده و حجمش اضافه می شود و این عمل نیروی فشاری زیاد ایجاد می نماید که موجب شکاف و خرابی ساختمان خواهد گردید، ضمناً پی کنی در روی زمین های سنگی مشکل بوده وهزینه آن بسیار سنگین است.

زمین های مخلوط: این نوع زمین ها از سنگ درشت- شن- ماسه و خاک رس درست شده اند. مقاومت فشاری آن در حدود 5/2 تا 5 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشند. چنانچه این زمین ها غیر متراکم بوده و در هم فشرده نباشد برای ساخت بنا بر روی آن مناسب نمی باشد.

زمین های نامناسب: این زمین ها بی فایده و نامناسب ترین زمین برای ساختمان می باشد زیرا برای متراکم کردن آنها با استفاده از روش های قدیمی و دستی به هیچ وجه احداث بنا بر روی آن امکان پذیر نمی باشد. از این نوع زمین ها  می توان زمین های باتلاقی- جنگلی- هموسی (خاک و برگ) و لجن زار را  نام برد.

انواع زمین از نظر تراکم:
زمین غیرقابل تراکم: نشست ساختمان و بنا روی این گونه زمین ها تقریبا صفر و قابل اغماض بوده و مقاومت فشاری آن فوق العاده زیاد می باشد این زمین ها عبارتند از:
الف: سنگ های سخت مثل گرانیت- بازالت- کوارتیزیت
ب: سنگ های نرم مثل رس سخت که تا حدودی در مقابل آب شسته شده و کمی قابل نفوذ مـــــی باشد.
ج: زمین هایی که غیر قابل تراکم بوده ولی فوق العاده نفوذ پذیر و قابلیت شسته شدن دارد مانند زمین های شنی و ماسه ای

زمین های با تراکم متوسط: نشست ساختمان روی این گونه زمین ها کم و مقاومت فشاری آن در حدود 2 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتی متر مربع می باشد. احداث ساختمان های سبک با طبقات کم روی این گونه زمین ها خطری ایجاد نمی کند مانند زمین های ماسه ای نرم.

زمین های فوق العاده قابل تراکم: نشست ساختمان و بنا در این گونه زمین ها فوق العاده بسیار زیاد است، زیرا نه فقط در مقابل فشار متراکم می شوند بلکه اطراف محل فشار وارده بالا آمده و مانند خمیر یا آدامس عمل کرده و ساختمان روی نشست کرده و فرو می رود، مانند: زمین های باتلاقی. احداث ساختمان روی این گونه زمین ها به هیچ وجه مناسب نبوده و ساخته نشود.

بازدید زمین و ریشه کنی:

قبل از شروع هز نوع عملیات ساختمانی باید زمین محل ساختمان بازدید شده و وضعیت و فاصله آن نسبت به خیابانها و جاده های اطراف مورد بازرسی قرار گرفته و همچنین پستی و بلندی زمین با توجه به نقشه ساختمان مورد بازدید قرار گیرد.

در صورتیکه ساختمان بزرگ باشد پستی و بلندی و سایر عوارض زمین می باید بوسیله مهندسین نقشه بردار تعیین گردد و همچنین باید محل چاه های فاضل آب و چاه آبهای قدیمی و مسیر قنات های قدیمی که ممکن است در هر زمینی موجود باشد تعیین شده و محل آن نسبت به پی سازی مشخص گردد و در صورت لزوم میباید این چاه ها با بتن و یا شفته پر شود و بعد باید محل احداث ساختمان نسبت به زمین تعیین شده و آنگاه نسبت به ریشه کنی ( کندن ریشه های نباتی که ممکن است در زمین روئیده باشد) آ محل اقدام شود و خاکهای اضافی به بیرون حمل گردد و بالاخره باید شکل هندسی زمین و زوایای آن کاملا معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود.