تحقیق توسعه اقتصادى

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:30

فهرست:

توسعه اقتصادى

مفهوم توسعه
از نظر کارشناسان اقتصادى توسعه داراى تعاریف زیادى است و در این خصوص اتفاق نظر وجود ندارد.
انجمر فاجرلیند مى گوید:در حیطه تفکر اجتماعى و اقتصادى مفاهیمى وجود دارد که همواره داراى ابهام است یکى از این مفاهیم مفهوم توسعهDevel0pment است که با توجه به بینش هر اقتصاددان و با تکیه بر استراتژى سیاسى و عقیدتى که مبناى بینش خود قرار مى دهد این اصطلاح مفاهیم متعددى پیدا مى کند
وى اضافه مى کند:مفاهیمى مشابه مفهوم توسعه وجود دارد مانند:تغییرات اجتماعى ،توسعه اجتماعى و رشد و تکامل و نوگرایى
در ادامه فاجرلیند تعریف خود را از توسعه با تعریف فلچر به پایان مى برد به اعتقاد وى فلچر ابهام را از این لفظ بر طرف کرده است بنا به گفته وى توسعه از نظر فلچر عبارت است از:
به فعل در آوردن نیروهاى بالقوه موجود در هستى مانند:تکامل تخم ،نمو سلول گیاهى و تکامل انسان و حیوان ؛ بنابر این مفهوم توسعه با انسان و موقعیت اجتماعى وى انطباق بهترى دارد.
سپس فاجرلیند در توضیح تعریف فلچر مى گوید:چنین تعریفى از توسعه به نظر فلچر داراى اهمیت زیادى در برنامه ریزى تحول جامعه بشرى است زیرا او معتقد است که در جامعه و افراد توانمندیهاى خلاقى وجود دارد که اگر انسان به آن اهمیت کافى بدهد مى تواند آنرا از قوه به فعل در آورد (384) این نظر با تعریف گالبرایت درباره توسعه هماهنگ است به نظر گالبرایت توسعه عبارت است از کشف تواناییهاى بالقوه در انسان و به تعبیر ساده اقتصادى مى توان توسعه را اینگونه تعریف کرد: مجموعه فعالیتهایى که به کمک آن مى توان در آمد ملى را طى یک دوره معین افزایش داد

توسعه کارآفرینی در گردشگری برای توسعه پایدا

توسعه کارآفرینی در گردشگری برای توسعه پایدا

بررسی توسعه پایدار در ایران با استفاده از رویکرد ردپای بوم شناختی

پایان نامه کارشناسی ارشد اقتصاد

گرایش اقتصاد محیط زیست

106 صفحه

چکیده:

در این پژوهش تلاش می شود به منظور بررسی وضعیت توسعه پایدار ایران، یک شاخص بیوفیزیکی جهت ارزیابی واقعی سرمایه طبیعی(آب و زمین) معرفی شود. در این رساله ضمن اندازه گیری شاخص ردپای بوم شناختی در
 سال های 1380 و 1385 در سطح بخشی و کلان ایران، تغییرات آن بررسی می گردد. ردپای بوم شناختی کل ایران با ظرفیت زیستی آن مقایسه می شود تا مشخص گردد، آیا ایران کسری بوم شناختی دارد و کاربری زمین به عنوان سرمایه طبیعی پایدار است یا خیر. معیار شاخص ردپای بوم شناختی برای سنجش پایداری، برآورد مجموع زمین حاصلخیز وآب لازم جهت تولید مستمر منابع مصرفی انسان و جذب تمام ضایعات حاصل از آن در جامعه ای مشخص در هر مقیاس جهانی برحسب مساحت آن می باشد. برای محاسبه ردپای بوم شناختی، دو روش کلان و بخشی که در ارتباط با مصرف نهایی جامعه انسانی تعریف شده وجود دارد. روش نخست در سطح کلان بوده که در تبیین ردپای بوم شناختی در سطح بخشی ناتوان است. برای رفع این نارسایی، چارچوب جدول داده- ستانده مبنای سنجش ردپای بوم شناختی قرار می گیرد. در این رساله، از روش دوم سنجش ردپای بوم شناختی استفاده می شود. پایه آماری این رساله براساس داده های سال 1380 و 1385 و به شکل مساحت زمین کشاورزی ، باغ، مرتع، جنگل، شیلات، زمین ساخته شده شامل زمین صنعتی، زمین اختصاص یافته به احداث ساختمان و جاده ها است و بر همین اساس جدول داده-ستانده این سال ها نیز در هشت بخش زراعت، باغداری، دامپروری، جنگلداری، ماهیگیری، صنعت و معدن، ساختمان و حمل و نقل تجمیع شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد، در سال 1385 نسبت به سال 1380، در سطح بخش ها، ردپای بوم شناختی بخش زراعت چهار درصد کاهش یافته و به رقم 12 میلیون و 906 هزار و 639 هکتار رسیده و در بخش باغداری با تغییر 44 درصدی تا دو میلیون و 477 هزار و 769 افزایش یافت. همچنین ردپای بوم شناختی بخش دامیروری با کاهش 7 درصدی معادل 80 میلیون و 950 هزار و 727 هکتار و جنگلداری با کاهش ده درصدی معادل 15 میلیون و 700 هزار و 133 هکتار گردید. در بخش ماهیگیری نیز ردپای بوم شناختی پس از 14 درصد افزایش، 536 هزار و 843 هکتار شد. ردپای بوم شناختی در بخش صنعت نیز با 82 درصد تغییر به یک میلیون و 90 هزار و 471 هکتار رسید، این درحالیست شاخص مذکور در بخش ساختمان ها با نیم درصد افزایش، رقم 710 هزار و 697 هکتار را نشان می دهد. همچنین در بخش حمل و نقل با کاهش پنج درصدی، مقدار ردپای بوم شناختی 501 هزار و 906 هکتار شد. در نهایت، ردپای بوم شناختی ایران در سال 1385 نسبت به سال 1380 کاهش یافته و کشور در هر دو سال، شاهد کسری بوم شناختی است.