در چیلرهای تراکمی گاز ابتدا توسط کمپرسور، متراکم میگردد. این گاز سپس به کندانسور وارد شده توسط آب یا هوای محیط، خنک شده و به مایع تبدیل میگردد این مایع با عبور از شیر انبساط یالوله موئین وارد خنککننده (اواپراتور) میشود که در فشار کمتری قرار دارداین کاهش فشار باعث تبخیر مایع گردیده و در نتیجه مایع سردکننده با گرفتن حرارت نهان تبخیر خود از محیط خنککننده، باعث ایجاد برودت در موادی که با قسمت خنککننده در ارتباطند میگردد. سپس گاز ناشی از تبخیر، به کمپرسور منتقل میشود.
با عبور بخار با سرعت در یک مسیر هوای کندانسور مکیده میشود. خلاء در کندانسور به علت تبدیل بخار به اب و اختلاف حجم بین بخار و اب ایجاد میگردد
کنترل فشار بالا و پاییناین وسیله جهت کنترل کردن فشار دستگاه میباشد، دو لوله موئین در این کنترل وجود دارد که لوله LP را به قسمت مکش کمپرسور متصل کرده و لوله HP را به قسمت فشار بالا.
در سیستم چیلر کمپرسور باید با فشار مکش و دهش معینی کار کند. هرگاه از این فشار کمتر یا بیشتر شود این کنترل عمل کرده و دستگاه را خاموش میکند. کنترل فشار بالا و پایین قابل تنظیم میباشد.
در چیلر تراکمی با کندانسور آبی معمولاً فشار پایین را روی ۳۰ psi و فشار بالا را روی psi ۲۲۰ و با کندانسور هوایی فشار پایین را روی ۴۰ و فشار بالا را روی ۲۵۰ psi میتوان تنظیم کرد.
اگر کمپرسور بر اثر فشار بالا قطع شود باید از سیستم رفع عیب شده و کلید ریست را فشار دهیم ولی اگر بر اثر فشار پایین قطع شود دوباره بر اثر افزایش گاز دستگاه روشن میشود.
کنترل فشار روغناین وسیله جهت کنترل کردن مداوم فشار روغن کمپرسور میباشد. اگر در کمپرسور فشار روغن نباشد باعث صدمه دیدن آن میشود. کنترل روغن دارای دو لوله موئین میباشد که یکی از آنها به قسمت ساکشن (مکش) کمپرسور و دیگری به قسمت فشار روغن کمپرسور متصل میشود. بین فشار مکش کمپرسور و فشار روغن باید حداقل ۱۰ psi فشار باشد در غیر این صورت کنترل روغن فرمان قطع میدهد. هنگامی که کنترل روغن احساس کند که فشار زیر ۱۰ psi است یک هیتر درداخل کنترل روغن شروع به گرم شدن میشود و پس از تقریباً ۹۰ ثانیه حرارت هیتر باعث قطع شدن جریان شده و کمپرسور خاموش میشود.
سیستمهای خنک کننده :
در طول زمان احتراق مخلوط سوخت و هوا داخل سیلندرها حرارت زیادی در حدود 1800 تا 2000 درجه سانتیگراد ایجاد می شود. تنهای قسمتی از حرارت به وجود آمده (حدود 20 تا 24 درصد در موتورهای بنزینی و 27 تا 35 درصد در موتورهای دیزل) به کار مفید تبدیل می شود.قسمت دیگری از این حرارت (حدود 20 تا 34 درصد در موتورهای بنزینی و 20 تا 32 درصد در موتورهای دیزل) می بایست توسط سیستم خنک کننده جذب شود در غیر اینصورت قطعات موتور بخصوص پیستونها و سوپاپ ها که مستقیماً به شعله تماس دارند بیش از حد گرم شده ، حرارت زیاد باعث از بین رفتن سریع آنها می گردد. ضمناً حرارت زیاد از حد، موجب سوختن روغن می شود.
خنک شدن بیش از حد یک موتور در حال کار نیز مطلوب نیست. در موتوری که بیش از حد خنک می شود توان ،در نتیجه تلفات حرارت کاهش می یابد ،تلفات اصطکاکی براثر سفت شدن روغن بالا می رود و بخشی از مخلوط سوخت و هوا تبدیل به مایع شده و روغن از دیواره هی سیلندر شسته و پایین می برد. این موارد موجب فرسایش اجزاء موتور می گردد. در موتوری که حرارتش خیلی پایین است خوردگی دیواره های سیلندر در نتیجه تولد ترکیبات گوگردی افزایش می یابد. جدول 1 اثر درجه حرارت خنک کننده بر روی توان موتور مصرف سوخت و فرسایش یک موتور بنزینی را نشان می دهد. این در موقعی است که حرارت موتور پایین تر از حد توصیه شده 82 درجه سانتی گردا باشد.
امروزه دو نوع سیستم خنک کننده در موتورها به کار می رود سیستم خنک کننده هوایی که در آن از هوا به نوان واسطه خنک کننده استفاده می شود . و دوم سیستم خنک کننده مایعی یا آبی که در آن از مایع برای خنک کردن موتور و از هوا برای خنک کردن مایع استفاده می گردد.
سیستم خنک کننده هوایی
این سیستم معمولاً در موتورهای کوچک مورد استفاده قرار می گیرد . زیرا عبور هوا از تمام نقاط داغ در موتورهای بزگتر مشکل است. در این سیستم معمولاً از پره ها لوله ها و دمنده ها برای کمک در پخش هوا استفاده می شود. موتورهای چند سیلندر که با هوا خنک می شوند سیلندرهایشان به جای این که به صورت جفت جفت با هم ویا همگی در یک بدنه ریخته شوند به صورت منفرد و جدا از هم ریخته می شوند تا حداکثر عمل خنک شدن در آنها انجام گیرد. موتورهای هواپیما ، موتور سیکلت،چمن زن ها ،تراکتورهای باغی ،تراکتورهای کوچک و متوسط دیزل و مولدهای دیزلی ، از جمله متورهای چند سیلندری هستند که با هوا خنک می شوند. این موتورها دارای مزایای زیر می باشند:
وزنشان کمتر است دارای ساختمان ساده تری هستندکارکردن با آنها راحت تر است و با زحمت کمتری همراه می باشد.خطر یخ زدن آنها در هوای سرد وجود ندارد.سیستم خنک کننده هوایی دارای معایب زیر است :
خنک نگه داشتن موتور در تمام شرایط مشکل است.کنترل کامل حرارت سیلندرها تقریباً غیر ممکن است.موتورهایی که با هوا خنک می شوند معمولاً کمی داغ تر از موتورهایی کار می کنند که با آب خنک می شوند و نیازبه روغنکاری بیشتری دارند.
سیستم خنک کننده مایعی
در موتورهایی که دارای سیستم خنک کننده مایعی هستند از آب یا بعضی مایعات با درجه یخ زدگی پایین که به ضد یخ معروفند به عنوان عامل خنک کننده یا مایع خنک کننده استفاده می شود.
آب که خنک کننده خوب و مطلوب برای استفاده در تراکتورها ، کامیون ها و اتومبیل ها محسوب می شود دارای مزایای عمده زیر است:
به مقدار فراوان در همه نقاط و به آسانی قابل دسترس می باشد.حرارت را به خوبی جذب می کند.به سهولت در حرارتهای بین نقطه انجماد و جوش جریان می یابد.خطرناک و مضر نبوده و کار با آن ناخوشایند نمی باشد.معایب عمده برای خنک کردن موتور عبارت است از:
دارای نقطه انجماد بالایی استممکن است موجب خوردگی بیش از حد رادیاتور و قسمتهای فلزی مشخصی از موتور شود. آب تمیز و خالص مانند آب باران بهترین نتایج را می دهد .سیستم خنک کننده ای که در اکثر تراکتورها،اتومبیل ها و کامیون ها مورد استفاده قرار می گیرد ترکیبی از خنک کننده هوایی و مایعی می باشد.
یک سیستم خنک کننده مایعی شکل معمولاً از قسمتهای زیر تشکیل شده است:
رادیاتور و درپوش فشاری رادیاتورپروانه و تسمه پروانه پمپ آب مجرای آب موتور ترموستات یا تنظیم کننده گرمایی ترموستات یا تنظیم کننده گرمایی کرکره رادیاتور لوله های لاستیکی اتصال مایع یا خنک کننده ...