مقاله - جهان اسرار آمیز فضا / دنیای ستارگان

مقاله -  جهان اسرار آمیز فضا / دنیای ستارگان

لینک دانلود "  MIMI file " پایین همین صفحه 

 

تعداد صفحات " 59 "

فرمت فایل : word "

 

فهرست مطالب :

 

مقدمه

 

آزمایشهای جالب

 

مریخ

 

«نور در فضا»

 

مغناطیس سیارات

 

جو سیارات

 

پرتوهای کیهانی

 

مشتری

 

«کاوشگران فضا»

 

تلسکوپ فضایی هابل

 

«پولسارها»

 

کپلر

 

صورت های فلکی

 

«سیاه ماده»

 

«مدار فضایی»

 

«ونوس»

 

«گالیله»

 

«فاصله یا بی فضایی»

 

«سفینه های فضایی»

 

«ستاره های دنباله دار»

 

«ستاره های غول آسا»

 

«ماه گرفتگی و خورشیدگرفتگی»

 

«ویلیام هرشل»

 

«ماهواره ها»

 

ایستادن روی زمین

 

افق دور

 

افق دید

 

کره فشرده

 

پل خلیج هامبر

 

افق تیره

 

روشن کردن آتش

 

ابر

 

روز و شب

 

روز آفتابی

 

سرعت چرخش

 

باد حاصل از گردش زمین

 

تغییر فصل ها

 

بلندی و کوتاهی سایه

 

انحراف در مسیر حرکت سیاره

 

مدار زمین

 

اعلام وقت

 

ساعت آفتابی

 

بخشی از  فایل  :

مقدمه

 

آیا تاکنون به شگفتیهایی که در اعماق فضا نهفته است فکر کرده اید؟

 

این تحقیق  شما را به سفری در آسمان می برد که از زمین شروع شده و در

 

در نهایت به منظومه شمسی و ستارگان ختم می شود. همه این چیزها را بدون آنکه نیازی به مسافرت در فضا داشته باشید، بدون اینکه متوجه باشید، هر روز با اصول متعدد علم نجوم سر و کار دارید. از هوایی که تنفس می کنید گرفته تا خورشیدی که باعث روشنایی روز می شود و جاذبه ای که شما را محکم بر روی زمین نگه می دارد. همه این پدیده های روزمره را می توان با ستارگان چشمک زنی که شب هنگام، در آسمان بالای سرتان، می درخشند، مرتبط دانست.

 

آزمایشهای جالب

 

هر جا که این نشانه را دیدید(پایین)، آزمایشی است در ارتباط با موضوع مربوطه که شما نیز به راحتی می توانید آن را انجام دهید. فقط کافی است از دستورالعملهای ساده آن پیروی کنید تا نتایج آن چشمانتان را به شگفتی های فضا بگشاید. شما ضمن مطالعه این کتاب در می یابید که چرا اجسام به سمت پایین سقوط می کنند و چه زمانی بهترین موقع برای دیدن باران شهاب سنگهاست.

 

 

مریخ

 

مریخ نزدیک ترین سیاره به زمین پس از سیاره ونوس است. این سیاره از نظر جو وطول دوره شبانه روز، شبیه ترین سیاره به زمین است. مریخ به سیاره قرمز مشهور است، زیرا آهن اکسید شده زیادی بر سطح آن وجود دارد که ظاهری قرمز رنگ به این سیاره می دهد.

 

رشته کوه آتشفشانی اولمپوس در مریخ بلندترین رشته کوه این سیاره است که به برابر مرتفع تر از قله اورست در زمین است.

 

در سال 1880 میلادی یک ستاره شناس آمریکایی، خط سیاه و عمیقی را بر روی مریخ مشاهده کرد. این ناحیه دره « مارینه » نام دارد که شبیه دره « گراندکانیون » در روی کره زمین است.

 

یافته های فعلی در مورد سیاره مریخ مربوط به اطلاعاتی است که کاوشگر وایکینگ به زمین ارسال کرده است. بر این اساس معلوم شد که سنگواره کوچکی بر روی یکی از صخره های مریخ وجود دارد. آیا این سنگواره دلیل وجود حیات بر مریخ است؟ یا قبلا زندگی بر سطح این سیاره وجود داشته است؟ ماموریت های فضایی آینده به این پرسش ها پاسخ خواهد داد.

 

دانشمندان علوم فضایی به شواهدی دست پیدا کرده اند که بر اساس آنها معلوم شده است مریخ در گذشته دارای آب و گرما بوده است. هر چند آنها نمی دانند مقدار آب و درجه گرما چه اندازه بوده است.

 

مریخ دو قمر کوچک به نام های « فوبوس » و « دیموس » در اطراف خود دارد. فوبوس 27 کیلومتر و دیموس 15 کیلومتر طول دارند. هر دو دارای مقداری شتاب جاذبه نیز هستند.

 

«نور در فضا»

 

نور سریع ترین چیزی است که در عالم حرکت می کند. سرعت نور به صورت دقیق       458/792 /299 متر در هر  ثانیه است. نور به خط راست حرکت می کند و رنگ ها از طول موج های مختلف نور حاصل می شوند.

 

نور ستاره ها، از فاصله های بسیار و به وسیله گیرنده حساسی به نام  CCD ثبت   می شود. نور از راه رسیده به صورت بسته های کوچک پر انرژی به نام فوتون دریافت  می شوند. تصویر ستاره نیز از این نور تشکیل می شود.

 

 

 

 

 

مغناطیس سیارات

 

مغناطیس نیرویی است که مواد آهنی و نیکل را جذب خود می کند. الکتریسیته نیز خاصیت مغناطیسی دارد. به اطراف محلی که نیروی مغناطیسی اثر می کند، میدان جاذبه مغناطیسی گفته می شود. اگر این نیروی جاذبه اطراف یک ستاره یا سیاره باشد، به این میدان « ماگنتوسفر» گفته  می شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بیشتر سیارات منظومه شمسی مانند زمین ما، میدان مغناطیسی قوی در اطراف خود دارند. خاصیت مغناطیسی سیارات به دلیل وجود آهن مایع در مرکز سیاره و چرخشی سیاره به دور خود است. مقدار نیروی جاذبه مشتری 30 برابر قوی تر از نیروی جاذبه کره زمین است، زیرا مشتری بسیار بزرگ است و با سرعت زیادی به دور خود می چرخد. سیاره نپتون و اورانوس، جاذبه مغناطیسی غیر عادی دارند، زیرا چرخش این دو سیاره به دور خود با سایر سیارات منظومه شمسی متفاوت است.

 

 

 

جو سیارات

 

جو یا اتمسفر، مجموعه ای ای از گازهاست که به دلیل وجود جاذبه بر اطراف یک سیاره باقی   می ماند. هر سیاره در منظومه شمسی دارای جو است، اما ترکیب گازهای تشکیل دهنده آنها با یکدیگر متفاوت است. زمین تنها سیاره ای است که جو آن برای تنفس انسان مناسب است.

 

قمرهای اطراف سیارات در منظومه شمسی بسیار کوچکند و جاذبه کمی دارند. بنابراین جو بر اطراف خود ندارند. البته قمر « دتیتان » بر گرد مریخ و معدودی قمرهای دیگر دارای جو هستند. جو اولیه در اطراف خورشید ایجاد شده است که شامل ابرهایی از گاز و ذرات گرد و غبار کیهانی بوده است. در زمین، جو اولیه از گازهای ناشی از فعالیت های آتشفشانی به وجود آمد. اما اکسیژن آن از جانداران میکروسکوپی حاصل شده است.

 

 

 

 



خرید و دانلود مقاله -  جهان اسرار آمیز فضا / دنیای ستارگان


تحقیق در مورد کهکشان

تحقیق در مورد کهکشان

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 9
فهرست مطالب:

مقدمه

مشخصات کهکشان راه شیری

گذر صورتهای فلکی از راه شیری

فراوانی میدان ستاره

ماهیت راه شیری

قسمت نورانی راه شیری

تغییر صورتهای فلکی

کهکشان بیضوی

کهکشانهای مار پیچی

کهکشان مارپیچی میله ای

کهکشانهای بیضوی

کهکشانهای فعال و غیر عادی

کوازارها

کهکشانهای رادیویی

تصادم کهکشانها

مقدمه

در شبی تاریک و صاف ، ستارگان چنان می‌درخشند که گویی می‌توان با دست آنها را لمس کرد. در واقع بیشتر ستارگان قابل دید برای چشم غیر مسلح ، در محدوده یک هزار سال نوری واقع هستند. گذشته از ستارگان چشمک زن ، نواری مه مانند و کم نور در سرتاسر آسمان کشیده شده است که به آن راه شیری می‌گوییم. این مه حفره فام ، دهها هزار سال نوری با ما فاصله دارد. با دوربین دو چشمی یا تلسکوپ کوچک ، به صورت اجتماع انبوهی از هزاران هزار ستاره کم نور دیده می‌شود. گرچه این ستارگان بسیار دور دست هستند، ولی مجموع نور آنها را می‌توان با چشم دید . کهکشان به مجموعه ستارگان ، گاز و غبار گفته می شود که با نیروی جاذبه کنار هم نگاه داشته شده‌اند. کوچکترین کهکشانها دارای عرضی برابر با چند صد سال نوری ، شامل حدود 100000 میلیارد سال ستاره هستند. بزرگترین کهکشانها تا 3 میلیون سال نوری عرض دارند و شامل بیش از 1000 میلیارد ستاره هستند. اشکال کهکشانها بر اساس شیوه‌ای طبقه بندی می‌شود که طبق شیوه طبقه بندی ستاره شناس آمریکایی ، ادوین هابل (1953- 1986) ، شکل یافته است. در مورد تکامل کهکشانها اطلاعات قطعی کمی در دست است. تنها مطلب مورد اطمینان این است که کهکشانها میلیاردها سال پیش به شکل توده‌ای از ابرهای گازی و غباری بوجود آمدند.



خرید و دانلود تحقیق در مورد کهکشان