پلهای پیش تنیده ساخته شده به روش طره ای آزاد

ایجاد پلها و گذرگاه ها برای عبور از دره ها و رودخانه هـا از قـدیمیترین فعالیت های بشر است .پلهای قدیمی معمولاً از مصالح موجود در طبیـعت مـثـل چوب و سنگ و الیاف گیاهی بصورت معلق یا با تیرهای حمال ساخته می شدند . همزمان با پیشرفت بشر و نیاز جوامع به ارتباط با هم ، راهسازی و پلسازی گسترش یافته و روش های جدیدی نیز برای ساختن این ابنیه اختراع شده است . به ترتیبی که در دوران قبل از رومیها پلهای سنگی و طاقی ساخته شدند و در اوایل قرن نوزدهم پلهای معلق و قوسی ابداع شدند و از شروع قرن بیستم ساختن پلـهـای فلـزی و بتـن مسـلـح آغـاز شـد ،

با توجه به اینکه استفاده از بتن مسلح برای دهانه های بیش از 30 متر با توجه به نیروهای کششی بزرگ ایجاد شده و ترک خوردن مقطع و در نتیجه مقابله با آن افزایش بار مرده غیر ممکن به نظر مـی رسیـد فکر ساختن بتن پیش تینده بوجود آمد و پلهایی به این روش ساخته شد ، اولیـن پـل مـهـم از بـتـن پیشتنیده در سال 1946 با دهانه 55 متری در فرانسه ساخته شد و با گسترش این تکنیک امروزه بیش از 85 درصد پلهای بزرگ و متوسط جهان از بتن پیش تنیده ساخته میشوند.

طبق آمارهای موجود ، در ایران از سال 1341 به بعد ( تا سال 1365 ) 33 پـل پـیشتنیده با دهانه 17 تا 77 متر و طول کل 5900 متر و عرض حداقـل 7 و حـداکثتر 29 متـر بوسیله مهندسین مشاور ایرانی و فرانسوی ساخته شده است .