مقاله چگونگی پرش اسب

اگر عده ای بر این باور هستند که پرش اسب مرحله ای از مراحل چهارنعل متوسط یعنی شلنگی قوی و بلندتر است، در اشتباه هستند. از جهاتی پرش از روی مانع با چهارنعل متوسط و چهارنعل کار تفاوت دارد. کافی است بدانید؛ مرحله تعلیق چهارنعل زمانی شروع می شود که دست داخل اسب از روی زمین بلند و با قرار گرفتن پای خارج روی زمین تمام می شود. اما در پرش این حرکت واژگون است . تعلیق پرش با جدا شدن پاها از روی زمین شروع و با تماس یکی از دو دست روی زمین تمام می شود. علیرغم تفاوت های دیگر شباهتی چشمگیر هم وجود دارد. لحظه شناور بودن که تمام وزن اسب روی یکی از دستها است در همان لحظه هم کپل بالا آمده تا برای حرکت بعدی بیشتر درگیر شود، که این حرکت در پرش دوبار اتفاق می افتد؛ ولی در چهارنعل یکبار اتفاق می افتد ( عکسهای 8و 20 و 54 قسمت A را مقایسه کنید ) .

در گام چهارنعل جمع و متوسط در چنین حالت مشابه تنها ستون تحمل کننده وزن یکی از دو دست است( فیلم C قسمت 13).

یکی دیگر از وجوه عدم تمایز؛ آن است که در گام چهارنعل و تاخت هر دو پای اسب هم زمان درگیر نیستند، در حالیکه در لحظه بلند شدن از روی نقطه جهش ، هر دو پا درگیر می شوند. در تمام گامها حتی گام های جمع هر یک از چهار دست و پا فعال و پس از آن خنثی می شوند(مگر اینکه آهنگ حرکت اسب درست نباشد)، اگر یکی از پاهای اسب خنثی باشد دیگری در حال جلو راندن او است. در تمام گامها هر یک از پاهای اسب مانند پاندولی که به کفل الصاق شده باشد عمل میکنند.هر چه پای اسب بیشتربه زیر شکم او کشیده شود ، در برگشت بیشتر به عقب خواهد رفت ( این حرکت در لحظه اوج گیری از روی نقطه جهش مصداق ندارد ) . در این لحظه خنثی بودن پاها است که هر یک با فشار برروی زمین بدن را به جلو می رانند( عکس 7 از قسمت A ). هر چه زمان خنثی بودن بیشتر باشد زمان رانش به جلو بیشتر خواهد بود.

اگر درباره فعال بودن صحبت می کنیم به این دلیل است که اصلی است بر زمان خنثی بودن و همواره هم بر آن مقدم است.

این که همه می گویند ، هر دو پای اسب را همزمان و دائم زیر بدنش نگه دارید، به جز در مقوله پیافه( یورتمه درجا) در مفهوم خاص خود غلط است. در انواع گامهای چهارنعل ، حداکثر زمانی که هر دو پای اسب زیر بدن او هستند یک ششم ثانیه است. این حالت از چهارنعل در عکس های 1 تا4 قسمت A و یا 1 تا 4 قسمت C که نشان دهنده چهارنعل کار و در عکس های 13 تا 18 قسمتD در حالت چهارنعل بسیار جمع نشان داده شده است. دقت کنید که در مورد قبلی این زمان لحظه ای بیش نبود و هر دو پا کنار هم قرار داشتند.

در لحظه پرش از روی نقطه جهش ، هر دو پا کنار هم در یک خط روی زمین قرار می گیرند. و این زمان قرار گیری هر دو پا با هم روی زمین و فشار وارده از آنها بر روی زمین، اسب را بر روی مانع به پرواز در می آورد. این مورد را شما به روشنی در عکسهای 24 از قسمتA ، عکس 14 از قسمت E و یا عکس 9 از قسمت F می بینید. این فشاره وارده برای پرتاب نه از پشت کپل ها که از زیر آن صادر شده و پس از آن پاها در زمانی که حتی روی هوا هستند به طرف عقب و پشت دم حرکت می کنند.

اگر اسب با آهنگ منظم در گام چهارنعل و یا یورتمه ، به نقطه جهش برسد ، آهنگ حرکت تحت تأ ثیر زمانی قرار می گیرد که پرش اسب شروع می شود.

تلاش برای پریدن که اصولاً هم همواره یکسان است، ممکن است ضعیف یا قوی، ناشیانه یا استادانه، وحشیانه یا آرام، هوشمندانه یا احمقانه، با نقطه جهش یا فرودی دورتر یا نزدیک تر باشد. به هر حال این مشخصه های تلاش برای پریدن از روی مانع نتیجه چگونگی نزدیک شدن به مانع است. در نتیجه من این تحقیق را با تجربه و تحلیل آنچه به هنگام نزدیک شدن اتفاق  می افتد شروع می کنم. این موضوع به طور طبیعی در برگیرنده عقایدی اصولی شامل تعادل اسب در حرکت ، روش حرکت او در گامهای مختلف و در حقیقت هر آنچه بر پرش اسب اثر می گذارد می باشد.

این مقاله به صورت  ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 151صفحه  آماده پرینت می باشد

چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد

مقالات را با ورژن  office2010  به بالا بازکنید