توسعه مدل بهینه سازی جهت کاهش زمان تخلیه و بارگیری در محل پهلوگیراسکله در بنادر کانتینری
خلاصه مقاله:
امروزه صنعت حمل و نقل دریایى از اهمیت به سزایی در چرخه اقتصادى کشورها برخوردار است چرا که حدود 90 درصد حمل و نقل کالا دردنیا از طریق دریا صورت مى گیرد. در این بین ، ترمینال هاى کانتینرى به عنوان حلقه ى اتصال دریا و خشکى از اهمیتى دو چندان برخوردار هستند. از این رو؛ سطح کیفیت خدمات در بنادر جهت تسریع در فرآیند حمل و نقل ، پاسخ سریع به مشترى آن و همچنین جذب مشتریان بیشتر حایز اهمیت مى باشد. در این مقاله مدت زمان بهینه جهت سرویس دهى به کشتى در اسکله بنادر کانتینرى مورد بررسى قرار گرفته و با مراجعه به سازمان بنادر و داده هاى موجود از جمله مدت زمان سرویس دهى ، مدت زمان تاخیر ، طول کشتى طول اسکله ، میزان کانتینر تخلیه و یا بارگیرى شده به تفکیک 20 و یا 40 فوتى، تعداد تجهیزات تخصیص داده شده به هر اسکله ، عمق آبخور مجاز هر اسکله و ... سعى در یافتن یک رابطه منطقى ریاضى بین این عوامل تأثیرگذار شده و در نهایت با مشخص شدن تابع برازندگى، جمعیت اولیه و در نهایت اعمال محدودیت ها با استفاده از الگوریتم ژنتیک ، بهینه ترین حالت زمان سرویس دهى مشخص شده و ارائه خواهد گردید
کلمات کلیدی:زمان تخلیه وبارگیری ، کانتینر ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی