دانلود مقاله انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری _ادبیات پهلوی در سه قرن اول هجری

 دانلود مقاله  انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری  ادبیات پهلوی در سه قرن اول هجری با فرمت ورد و قابل ویرایش تعداد صفحات 102

چنانکه میدانیم زبان رسمی و ادبی ایران در دوره ساسانی لهجه پهلوی جنوبی یا پهلوی پارسی بود. این لهجه در دربار و ادارات دولتی و حوزه روحانی زرتشتی چون یک زبان رسمی عمومی بکار میرفت و در همان حال زبان و ادب سریانی هم در کلیساهای نسطوری ایران که در اواخر عهد ساسانی تا برخی از شهرهای ماوراءالنهر گسترده شده است، مورد استعمال داشت.
پیداست که با حمله عرب و بر افتادن دولت ساسانیان برسمیت و عمومیت لهجه پهلوی لطمه‏ای سخت خورد لیکن بهیچ روی نمیتوان پایان حیات ادبی آن لهجه را مقارن با این حادثه بزرگ تاریخی دانست چه از این پس تا دیرگاه هنوز لهجه پهلوی در شمار لهجات زنده و دارای آثار متعدد پهلوی و تاریخی و دینی بوده و حتی باید گفت غالب کتبی که اکنون بخط و لهجه پهلوی در دست داریم متعلق ببعد از دوره ساسانی است.
تا قسمتی از قرن سوم هجری کتابهای معتبری بخط و زبان پهلوی تألیف شده و تا حدود قرن پنجم هجری روایاتی راجع بآشنایی برخی از ایرانیان با ادبیات این لهجه در دست است و مثلاً منظومه ویس و رامین که در اواسط قرن پنجم هجری بنظم درآمده مستقیماً از پهلوی بشعر فارسی ترجمه شده و حتی در قرن هفتم «زرتشت بهرام پژدو» ارداویرفنامه پهلوی را بنظم فارسی درآورد.
در سه چهار قرن اول هجری بسیاری از کتب پهلوی در مسائل مختلف از قبیل منطق، طب، تاریخ، نجوم، ریاضیات، داستانهای ملی، قصص و روایات و نظایر آنها بزبان عربی ترجمه شد و از آنجمله است: کلیله و دمنه، آیین نامه، خداینامه، زیج شهریار، ترجمه پهلوی منطق ارسطو، گاهنامه، ورزنامه و جز آنها.
در همین اوان کتبی مانند دینکرت، بندهشن، شایست نشایست،ارداویرافنامنه، گجستک ابالش، یوشت فریان، اندرز بزرگمهر بختکان، مادیگان شترنگ، شکند گمانیک و یچار و امثال آنها بزبان پهلوی نگاشته شد که بسیاری مطالب مربوط بایران پیش از اسلام و آیین و روایات مزدیسنا و داستانهای ملی در آنها محفوظ مانده است. مؤلفان این کتب غالباً از روحانیون زرتشتی بوده و باین سبب از تاریخ و روایات ملی و دینی ایران قدیم اطلاعات کافی داشته‏اند. از این گذشته در تمام دیوانهای حکام عرب در عراق و ایران و ماوراءالنهر تا مدتی از خط و لهجه پهلوی استفاده میشده است.
با همه این احوال پیداست که غلبه عرب و رواج زبان دینی و سیاسی عربی بتدریج از رواج و انتشار لهجه پهلوی میکاست تا آنجا که پس از چند قرن فراموش شد و جای خود را بلهجات دیگر ایرانی داد.
خط پهلوی هم بر اثر صعوبت بسیار و نقص فراوان خود بسرعت فراموش گردید و بجای آن خط عربی معمول شد که با همه نقصهایی که برای فارسی زبانان داشت و با همه نارسایی بمراتب از خط پهلوی آسانتر است.
بهمان نسبت که لهجه پهلوی رسمیت و رواج خود را از دست میداد زبان عربی در مراکز سیاسی و دینی نفوذ می‏یافت و برخی از ایرانیان در فراگرفتن و تدوین قواعد آن کوشش میکردند اما هیچگاه زبان عربی مانند یک زبان عمومی در ایران رائج نبود و بهیچ روی بر لهجات عمومی و ادب ایرانی شکستی وارد نیاورد و عبارت دیگر از میان همه ملل مطیع عرب تنها ملتی که زبان خود را نگاه داشت و از استقلال ادبی محروم نماند ملت ایرانست.

از انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری --> نفوذ لغات عربی در لهجات ایرانی

پیداست که این نفوذ سیاسی و دینی و همچنین مهاجرت برخی از قبایل عرب بداخله ایران و آمیزش با ایرانیان و عواملی از این قبیل باعث شد که لغاتی از زبان عربی در لهجات ایرانی نفوذ کند. این نفوذ تا چند قرن اول هجری بکندی صورت میگرفت و بیشتر ببرخی از اصطلاحات دینی (مانند: زکوة، حج، قصاص...) واداری(مانند: حاکم، عامل، امیر، قاضی، خراج...) و دسته‏یی از لغات ساده که گشایشی در زبان ایجاد میکرد یا بر مترادفات میافزود(مانند: غم، راحت، بل، اول، آخر...) منحصر بود و حتی ایرانیان پاره‏ای از اصطلاحات دینی و اداری عربی را ترجمه کردند مثلاً بجای «صلوة» معادل پارسی آن «نماز» و بجای «صوم» روزه بکار بردند.
در این میان بسیاری اصطلاحات اداری(دیوان، دفتر، وزیر...) و علمی(فرجار، هندسه، استوانه، جوارشنات، زیج، کدخداه...) و لغات عادی لهجات ایرانی بسرعت در زبان عربی نفوذ کرد و تقریباً بهمان نسبت که لغات عربی در لهجات ایرانی وارد شد از کلمات ایرانی هم در زبان تازیان راه یافت.
باید بیاد داشت که نفوذ زبان عربی بعد از قرن چهارم هجری و خصوصاً از قرن ششم و هفتم ببعد در لهجات ایرانی سرعت و شدت بیشتری یافت.
نخستین علت این امر اشتداد نفوذ دین اسلام است که هر چه از عمر آن در ایران بیشتر گذشت نفوذ آن بیشتر شد و بهمان نسبت که جریانهای دینی در این کشور فزونی یافت بر درجه محبوبیت متعلقات آن که زبان عربی نیز یکی از آنهاست، افزوده شد.
دومین سبب نفوذ زبان عربی در لهجات عربی در لهجات ایرانی خاصه لهجه دری، تفنن و اظهار علم و ادب بسیاری از نویسندگانست از اواخر قرن پنجم به بعد.
جنبه علمی زبان تازی نیز که در قرن دوم و سوم قوت یافت از علل نفوذ آن در زبان فارسی باید شمرده شد.
این نفوذ از حیث قواعد دستوری بهیچروی(بجز در بعض موارد معدود بی اهمیت) در زبان فارسی صورت نگرفته و تنها از طریق مفردات بوده است و حتی در مفردات لغات عربی هم که در زبان ما راه جست براههای گوناگون از قبیل تلفظ و معنی آنها دخالتهای صریح شد تا آنجا که مثلاً بعضی از افعال معنی و وصفی گرفت (مانند:لاابالی= بی‏باک. لایعقل= بی‏عقل، لایشعر= بی‏شعور، نافهم...) و برخی از جمعها بمعنی مفرد معمول شده و علامت جمع فارسی را بر آنها افزودند مانند: ملوکان، ابدالان، حوران، الحانها، منازلها، معانیها، عجایبها، موالیان، اواینها...
چنانکه در شواهد ذیل می‏بینیم:
ببوستان ملوکان هزار گشتم بیش گل شکفته برخسارکان تو ماند
(دقیقی)
وگر بهمت گویی دعای ابدالان نبود هرگز با پای همتش همبر
(عنصری)
گر چنین حور در بهشت آید همه حوران شوند غلمانش
(سعدی)
زنان دشمنان در پیش ضربت بیاموزند الحانهای شیون
(منوچهری)
بیابان درنورد و کوه بگذار منازلها بکوب و راه بگسل
(منوچهری)
من معانیهای آنرا یاور دانش کنم گر کند طبع تو شاها خاطرم را یاوری
(ازرقی)
گذشته از این نزدیک تمام اسمها و صفتهای عربی را که بفارسی آوردند با علامتهای جمع فارسی بکار بردند(مانند: شاعران، حکیمان، زائران، امامان، عالمان. نکتها، نسخها، کتابها...)
بدین جهات باید گفت لغات عربی که در زبان فارسی آمده بتمام معنی تابع زبان فارسی شده و اصولاً تا اواخر قرن پنجم جمعهای عربی نیز بنحوی که امروز میان ما معمول است تقریباً مورد استعمالی نداشته است.

از انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری --> آغاز ادب فارسی

اگر چه ادبیات پهلوی در برابر نفوذ و رسمیت زبان عربی اندک اندک راه ضعف و فراموشی می‏پیمود لیکن لهجات محلی دیگر ایران با آمیزش با زبان عربی آماده ایجاد ادبیات کامل و وسیعی میگردید و از آنجمله بود لهجه آذری، لهجه کردی، لهجه فارسی(معمول در فارس)، لهجات مرکزی ایران، لهجه طبری، لهجه گیلی و دیلمانی، لهجه سگزی، لهجه خراسانی، لهجه سغدی، لهجه خوارزمی و جز آن.
لهجه عمومی مشرق ایران و شعب آن از این میان ثروتمندترین لهجه‏های ایرانی بود و چون بازمانده لهجه‏های ادبی مهمی مانند پهلوی اشکانی (پهلوی شمالی)، سغدی قدیم، تخاری و خوارزمی قدیم بود بزودی و با کوچکترین رسمیت سیاسی می‏توانست بهترین وسیله ایجاد ادبیات جدیدی در ایران گردد و این امر خوشبختانه بیاری یعقوب سر لیث صفار(254ـ265) مؤسس سلسله مشهور صفاری در اواسط قرن سوم هجری بشرحی که در تاریخ سیستان بتفصیل آمده است صورت گرفت و با ظهور شاعرانی مانند محمد بن وصیف سگزی دبیر یعقوب و بسام کورد(کرد) از خوارج سیستان که بصلح نزد یعقوب رفته بود و محمد بن مخلد سگزی از فاضلان عهد یعقوب نخستین اشعار عروضی پارسی سروده شد .

پایانامه نقشه کشی در سیستم های مخابراتی

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:61

فهرست و توضیحات:

عنوان                                            

   فصل اول

* مقدمه تاریخچه........................................................................................................9-5                   

  فصل دوم

* سیستم های مخابراتی.....................................................................................31-10.

  فصل سوم

* شرح عملکرد ................................................................................................42-32

  فصل چهارم

نتایج پیشنهادات...................................................................................45-43

  منابع ............................................................................................................47-46

فصل اول

مقدمه

تاریخچه

از زمانهای قدیم، بشر برای بیان افکار و احتیاجاتش به دیگران روش های مختلفی را ابداع نموده است. در دوران اولیه، که بشر در قبایل کوچک و در مناطق پراکنده جغرافیایی زندگی می کرد، ارتباطات در میان قبیله از طریق صحبت، ایماء و اشاره و سمبل های تصویری برقرار می شد، با گسترش قبایل و پیشرفت، تمدنها در مناطق بزرگ جغرافیایی ضرورت ارتباط راه دور، روزافزون می گردید. تلاش های اولیه در مورد ارتباط راه دور شامل پیشرفت سیگنال های دودی، اشعه نورانی، کبوترهای نامه بر و مبادله نامه به طریق مختلف می شد. با آغاز انقلاب صنعتی، ضرورت استفاده از رو شهای ارتباطات راه دور سریع و دقیق محرز گردید. سیستمهای ارتباطی با استفاده از سیگنالهای الکتریکی برای انتقال اطلاعات از نقطه ای به نقطه دیگر توسط یک جفت سیم،

مقاله ای در مورد راههای موفقیت (روانشناسی فردی)

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:25

فهرست:

عوامل شخصی و فردی:

اضطراب:

راههای جلوگیری از اضطراب:

اضطراب امتحان

به گفته روان شناسان موفقیت یک امر درونی و برداشت فردی می باشد که هر کس برداشت خاصی از موفقیت دارد بطور مثال: شاید کسانی باشند که تمام امکانات زندگی برایشان مهیا شده و احتیاجاتشان برطرف ولی احساس خوشبختی نمی کنند.

موفقیت از دید فرد با توجه به سابقه شخصیتی و تیپ خانوادگی آن متفاوت می باشد ممکن است شخصی احساس خاصی راجع به نوعی نگرش داشته باشد( واقعیت مهم نیست بلکه این برداشت از واقعیت است که مهم می نماید.)

موفقیت معنای گسترده تری هم دارد. برای اینکه از خودمان بپرسیم که آیا موفق هستیم یا نه باید دلایلی را برای خود ارزیابی کنیم بدین صورت که موفق بودن یا نبودن ما را اثبات کند. البته موفقیت معنای گسترده تری هم دارد که رضایتمندی و سازگاری از آن جمله اند

پایان نامه ی روابط اقتصادی ایران با روسیه از دوره ناصری تا پایان قاجار. doc

نوع فایل: word

قابل ویرایش 124 صفحه

پایان‌نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد «M.A»

رشته‌ی تاریخ عمومی جهان

چکیده:

ساختار نظام سلطنت استبدادی وعقب ماندگی ایران مقدمه ای بر تسلط اقتصادی ونفوذسیاسی استعمار سرمایه داری محسوب می شود.ایران در دوره قاجاریه مرکز رقابت دول روسیه و انگلستان بود به ویژه بعد از جنگ‌های ایران با روس و شکست ایران در این جنگ ها که منجر به امضاء عهدنامه‌های ننگین گلستان و ترکمانچای گردید. بر اساس عهدنامه ترکمانچای دولت روسیه از حق کاپیتولاسیون و حق داشتن گمرک مستقل در مرزهای شمالی کشوربرخوردار گردید. و ایالات شمالی ایران عملاً تحت نفوذ و تسلط اقتصادی و سیاسی روسیه قرار گرفت و منافع اتباع آن کشور در ایران تضمین گردید.بازار ایران مورد توجه کشورهای خارجی قرار گرفته وبرای دردست گرفتن کلید اقتصاد ایران بیشتر درشئون سیاسی وارکان امور اداری ایران رخنه کردندوقراردادهای بازرگانی به کشور تحمیل وامتیازاتی به دست آوردند.به ویژه  دو قدرت غربی وشرقی کنترل سیاسی واستراتژیکی ایران را در اختیار گرفتند. روس ها که تلاش می کردند به قلب تجارت وثروت خلیج فارس واقیانوس هند دست یابند بعد از عهدنامه ترکمانچای حاکم بلا منازع در سرنوشت سیاسی واقتصادی ایران شدندوبا وسایل مسالمت آمیز سعی در رخنه اقتصادی در ایران شدند.

در واقع می‌توان گفت که مهمترین هدف دول استعمارگر از عهدنامه‌های سیاسی، اخذ امتیازات اقتصادی و قراردادهای تجاری با ایران بود که معافیت عوارض گمرکی از کالاهای وارداتی به ایران از امتیازات دول استعمارگر بود و بسیاری از تاجران ایرانی هم به تابعیت این دولت ها درمی آمدندکه دولت روسیه از جمله این دولت ها بود.

کلید واژگان: اقتصاد،تجارت،دیپلماسی،روسیه،استعمار،بازرگانی

مقدمه:

یکپارچگی ایران در زمان قاجاریه آرامش را به کشوری که از مدتها قبل درگیر جنگ و کشمکش بود باز نگرداند. علاوه بردرگیری‌های داخلی، امپراتوری‌های توسعه‌طلب استعماری هم به زودی حاکمیت و موجودیت ایران را مورد تهدید قرار دادند. برای مقابله با استعمار شناخت و قابلیت‌های خردمندانه در سطح رهبری لازم بود که اصلاً وجود نداشت.

دو جنگ پیدرپی با روسها و تحمیل معاهده‌های ننگین، باعث ضربات مهلک و سهمگینی به ایران گردید. شکست ایران بیانگر عدم آمادگی کشور  برای رویارویی با برتری اروپائیان بود. کاپیتولاسیون ضربه جدی بود که به اقتصاد ایران وارد گردید.

ماده مربوط به تجارت و امنیت اتباع که بر اساس آن کالاهای عبوری از مرزهای ایران به روسیه مشمول عوارض گمرکی و یکپارچه پنج درصدی بر حسب ارزش می‌شد ایران را به مدار اقتصاد جهانی کشانده و به صورت بخشی از مسئله شرق درآمد، وخامت جبران‌ناپذیر وضع اقتصاد ایران در کاهش ارزش پول رایج خود را نشان داد. به دلیل بی‌اطلاعی شاه و رجال دولت از اوضاع دنیا، هر قدمی که برداشته می‌شد برضد منافع مملکت ایران و به ضرر دولتمردان تمام می‌شد.

شکست ایران از روسیه، ایران را به سطح یک کشور وابسته تنزل داد. بسیاری از رجال و تجار ایرانی تبعه روس شدند تا از تعرضات احتمالی هم درامان باشند. اقتصاد ایران مانند سیاست از تعادل خارج گردید. در پی از دست رفتن بسیاری از مناطق و نواحی از ایران، نقشه جغرافیایی، انسانی و طبیعی تغییر و به محدودتر شدن ظرفیت تولیدی و بازار داخلی انجامید. به دلیل انعقاد عهدنامه‌های سیاسی که مفاد تجاری هم داشت، صنعت داخلی در رقابت با محصولات ماشینی ارزان قیمت وارداتی بی‌دفاع شد. به هر صورت در قرن نوزدهم سقوط سریع ارزش پول داخلی، کسری پرداخت‌ها و تورم و افزایش جمعیت از جمله نابسامانی‌های کشور بود.ایران دراین دوره به حاشیه نظام سرمایه داری جهانی کشانده شد وآن هم عبارت است از آن بخش جغرافیایی که در آن عمدتا اجناس نامرغوبتولید می شود.تبادل فزاینده مواد خام واولیه ایران ،تریاک برنج،پنبه وغیره با فراورده های صنعتی اروپا وکنترل اروپاییان بر تجارت ، تعرفه ها،حمل ونقل دریایی،حمل ونقل خشکی و... شاخص های قدرتمندو نشانه های آشکار این الگوی جدید وابسته شدن وحاشیه ای شدن می باشد.رقابت فشرده روسیه-بریتانیا در ایران باعث شد که ایران به صورت نوع خاصی از حاشیه تبدیل شود. 

فهرست مطالب:

چکیده

فصل اول کلیات تحقیق

1-1-مقدمه

1-2-بیان مساله

1-3-اهمیت پژوهش

1- 4- سوالات  پژوهش

1-5- فرضیات پژوهش

1-6- روش تحقیق

1- 7- پیشینه تحقیق

1-  8- نقد منابع و مآخذ

فصل دومنگاهی به وضعیت اقتصادی ایران در قرن نوزدهم میلادی

2-1-تجارت خارجی ایران قبل از دوره ناصری

2-2- نقش دولت روسیه در اقتصاد ایران

2-3- عواقب عهد نامه ترکمانچای در ایران

2-4-فعالیت تجار و بازرگانان

فصل سوماوضاع ایران در عصر ناصری

3-1-ساختار اقتصادی ایران در عصر ناصری

3-2-وضعیت تجارت خارجی

3-3-روابط ایران در روسیه در عصر ناصری

3-4-اعطاء امتیازات سیاسی- اقتصادی به دولت روسیه

3-5-تأسیس خط آهن

3-6-تأسیس بریگاد قزاق

3-7-امتیاز بانک استقراضی- رهنی

3-8-شرکت حمل و نقل ایران

3-9-کالاهای تولیدی ایران

فصل چهارماوضاع ایران در عصر مظفری

4-1-اعطا امتیاز به روس‌هادر زمان مظفرالدین شاه

4-2-شرکت جاده انزلی

4-3-شرکت بند انزلی

4-4-معادن روسی

4-5-خطوط تلگراف که از سوی دولت روسیه اداره می‌شد

4-6-جاده جلفا- تبریز- قزوین

4-7-روابط اقتصادی ایران و روس در این دوره

4-8-فعالیت بانک استقراضی روسیه

4-9-راه آهن جلفا- تبریز- قزوین و صوفیان

4-10-کشتیرانی در دریاچه ارومیه

4-11-دیدگاه روشنفکران و تجار ایرانی نسبت به تجارت خارجی

فصل پنجم اوضاع سیاسی و اقتصادی ایران از دوره مشروطه تا سقوط قاجار

5-1-بررسی اوضاع سیاسی و اقتصادی ایران در آستانه ی مشروطه

5-2-تأثیر قرارداد 1907

5-3-روابط اقتصادی ایران با روسیه در این دوره

5-4-مساله نفت در روابط ایران وروسیه.

5-5-نقش روسیه درصادرات وواردات

نتیجه گیری

منابع و مأخذ

ضمائم

چکیده انگلیسی

منابع و مأخذ:

آوری پیتر (1373): تاریخ معاصر ایران، ترجمه ی محمّد رفیعی مهرابادی، تهران، نشر عطائی.ابوالحسن شیرازی، حبیب الله و علیرضا امینی (1382): تحولات سیاسی و اجتماعی ایران، تهران، قومس.اشرف، احمد (1359): موانع رشد سرمایده داری در ایران دوره ی قاجاریه، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.اعتمادالسلطنه، محمّد حسن خان (1363) : المآثر و الاثار چهل سال تاریخ ایران، به کوشش ایرج افشار، تهران، اساطیر.افشار یزدی، محمود (1358): سیاحت اروپا در ایران، ترجمه ی ضیاءالدین دهثیری، تهران، بنیاد.بهار، محمّد مهدی (1357): میراث خوار استعمار، تهران، امیرکبیر.تفضلی ،فریدون (1357):تاریخ عقاید اقتصادی ،بی نا ،تهرانتیموری ،ابراهیم (1332):عصر بی خبری یا تاریخ امتیازات در ایران ، اقبال ،تهرانجمالزاده ،محمدعلی (1384):گنج شایگان اوضاع اقتصادی ایران ،سمن ،تهران-------------- (1362): گنج شایگان، تهران، امیرکبیر، کتاب تهران.چارلز ،عیسوی ،(1362):تاریخ اقتصادی ایران عصر قاجار ،ترجمه یعقوب آژند ،

نشر گستره ،تهران

دستره، آنت (1364): مستخدمین بلژیکی در خدمت دولت ایران، ترجمه ی منصوره اتحادیه، تهران، نشر تاریخ ایران.راوندی، مرتضی (1382): تاریخ اجتماعی ایران، تهران، روزبهان، ج پنجم، چ چهارم.رزاقی ،ابراهیم (1368):اقتصاد ایران ، نشر نی ،تهرانرواسانی، شاپور (1388): دولت و حکومت در ایران در دوره ی تسلط استعمار سرمایه داری، تهران، امیرکبیر.زینوف، ایوان الکویچ (1362) : انقلاب مشروطیت ایران، ترجمه ی ابولقاسم اعتصامی، تهران، اقبال.سیف زاده، حسین (1368): نظریه های مختلف در روابط بین المللی، تهران، سفید.شاکری، خسرو (1384): پیشینه ای اقتصادی سیاسی جنبش مشروطیت و انکشاف سوسیال دموکراسی در آن عهد، تهران، اختران.شمیم علی اصغر ،(1370):ایران دردوره سلطنت قاجار ،انتشارات علمی ،تهران------------ (1380): ایران در دوره ی سلطنت قاجر، تهران، زریاب، چ دوّم.شیرازی،ابوالحسن(1382):تحولات سیاسی واجتماعی ایران از دوره قاجار تا رضاشاه،قوقنس،تهرانشیل ،لیدی ماری(1368):خاطرات لیدی شیل ،ترجمه حسین ابوترابیان ،نشر نو ،تهرانصدر، محمّد کاظم (1322): تاریخ سیاست خارجی ایران، تهران، پروین.طباطبائی ،سیدجواد ،(1385):تاملی درباره ایران ،مکتب تبریزستوده ،تبریز------------- (1386): مکتب تبریز و مبانی تجددخواهی ، تبریز، ستوده، چ دوّم.عبدالرضا مهدوی،هوشنگ(1385):تاریخ روابط خارجی ایران،امیرکبیر،تهران،چ یازدهمعیسوی، چارلز (1388): تاریخ اقتصادی ایران عصر قاجار، ترجمه ی یعقوب آژند، تهران، گستره، چ سوم.فلور ،ویلم (1365):تاریخ اجتماعی ایران در عصر قاجار ،ترجمه ابوالقاسم سری، توس،تهرانفوران ،جان ،(1377):مقاومت شکننده ،ترجمه احمد تدین ،رسا ،تهران-------- (1389): مقامت شکننده، ترجمه ی احمد تن، تهران، رسا، چ دهم.قاضی‌ها، فاطمه (1380): اسناد روابط ایران و روسیه از دوره ناصرالدین شاه تا سقوط قاجاریه، تهران، وزارت امور خارجه------------(1374): اسنادی از روند اجرای معاهده ترکمانچای، تهران، سازمان اسناد ملی ایرانکاتم، ریچارد (1371): ناسیونالیسم در ایران، ترجمه ی احمد تدین، تهران اکویر.کاظم زاده، فیروز (1371): روس و انگلیس در ایران، ترجمه ی منوچهر امیری، تهران، آموزش انقلاب اسلامی، چ دوّم.کرزن. ج. ن (1349): ایران و قضیه ی ایران، ترجمه ی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ج اوّل.گرگانی، منشور (1368): رقبت روسیه و انگلیس در ایران، عطائی، تهران، مؤسسه ی مطبوعاتی.لمتبون .آ.ک(1357): ایران عصرقاجار ،ترجمه سیمین فصیحی ،جاودان فرد ، تهرانمحمود، محمود (1367): تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در قرن نوزدهم، تهران، نشر اقبال.مراغه ای، زین العابدی (1362): سیاحت نامه ی ابراهیم بیگ یا بلای تعصب او، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب.مونیکا ،ا.لینگر (1381):آموزش دین وگفتمان اصلاح فرهنگی در دوران قاجار ، ترجمه مهدی حقیقت خواه ،ققنوس ،تهرانمهدوی، هوشنگ (1385) : تاری روبط خارجی ایران، تهران، امیرکبیر چ یازدهم.مهمید ،محمد علی (1361):پژوهش در تاریخ دیپلماسی ایران،میترا ،تهرانناطق ،هما(1389):از ماست که بر ماست ،نشر تهراننوائی ،عبدالحسین (1369):ایران وجهان ،نشرهما ،تهرانوزارت امور خارجه ی بریتانیا (1368): اسناد محرمانه وزارت خارجه ی بریتانیا، ترجمه ی جواد شیخ الاسلامی، تهران، کیهان، ج اوّل، چ دوّم.ولایتی، علی اکبر(1375): تاریخ روابط خارجی ایران در دوره ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه، تهران، وزارت امور خارجه، چ دومهاردینگ، آرتور(1370): خاطرات سیاسی سر آرتور هاردینگ، ترجمه جواد شیخ الاسلامی ، تهران، کیهانهمایون، کاتوزیان، محمّد علی (1385): تضاد دولت و ملّـ، ترجمه ی علی رضا خاطیب، تهران، نشرنی.----------------------(1372): اقتصاد سیاسی ایران، ترجمه ی محمّد رضا نفیسی و کامبیز عزیزی، تهران، نشر مرکز، چ سوم.

دانلود مقاله انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری _ادبیات پهلوی در سه قرن اول هجری

 دانلود مقاله  انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری  ادبیات پهلوی در سه قرن اول هجری با فرمت ورد و قابل ویرایش تعداد صفحات 102

چنانکه میدانیم زبان رسمی و ادبی ایران در دوره ساسانی لهجه پهلوی جنوبی یا پهلوی پارسی بود. این لهجه در دربار و ادارات دولتی و حوزه روحانی زرتشتی چون یک زبان رسمی عمومی بکار میرفت و در همان حال زبان و ادب سریانی هم در کلیساهای نسطوری ایران که در اواخر عهد ساسانی تا برخی از شهرهای ماوراءالنهر گسترده شده است، مورد استعمال داشت.
پیداست که با حمله عرب و بر افتادن دولت ساسانیان برسمیت و عمومیت لهجه پهلوی لطمه‏ای سخت خورد لیکن بهیچ روی نمیتوان پایان حیات ادبی آن لهجه را مقارن با این حادثه بزرگ تاریخی دانست چه از این پس تا دیرگاه هنوز لهجه پهلوی در شمار لهجات زنده و دارای آثار متعدد پهلوی و تاریخی و دینی بوده و حتی باید گفت غالب کتبی که اکنون بخط و لهجه پهلوی در دست داریم متعلق ببعد از دوره ساسانی است.
تا قسمتی از قرن سوم هجری کتابهای معتبری بخط و زبان پهلوی تألیف شده و تا حدود قرن پنجم هجری روایاتی راجع بآشنایی برخی از ایرانیان با ادبیات این لهجه در دست است و مثلاً منظومه ویس و رامین که در اواسط قرن پنجم هجری بنظم درآمده مستقیماً از پهلوی بشعر فارسی ترجمه شده و حتی در قرن هفتم «زرتشت بهرام پژدو» ارداویرفنامه پهلوی را بنظم فارسی درآورد.
در سه چهار قرن اول هجری بسیاری از کتب پهلوی در مسائل مختلف از قبیل منطق، طب، تاریخ، نجوم، ریاضیات، داستانهای ملی، قصص و روایات و نظایر آنها بزبان عربی ترجمه شد و از آنجمله است: کلیله و دمنه، آیین نامه، خداینامه، زیج شهریار، ترجمه پهلوی منطق ارسطو، گاهنامه، ورزنامه و جز آنها.
در همین اوان کتبی مانند دینکرت، بندهشن، شایست نشایست،ارداویرافنامنه، گجستک ابالش، یوشت فریان، اندرز بزرگمهر بختکان، مادیگان شترنگ، شکند گمانیک و یچار و امثال آنها بزبان پهلوی نگاشته شد که بسیاری مطالب مربوط بایران پیش از اسلام و آیین و روایات مزدیسنا و داستانهای ملی در آنها محفوظ مانده است. مؤلفان این کتب غالباً از روحانیون زرتشتی بوده و باین سبب از تاریخ و روایات ملی و دینی ایران قدیم اطلاعات کافی داشته‏اند. از این گذشته در تمام دیوانهای حکام عرب در عراق و ایران و ماوراءالنهر تا مدتی از خط و لهجه پهلوی استفاده میشده است.
با همه این احوال پیداست که غلبه عرب و رواج زبان دینی و سیاسی عربی بتدریج از رواج و انتشار لهجه پهلوی میکاست تا آنجا که پس از چند قرن فراموش شد و جای خود را بلهجات دیگر ایرانی داد.
خط پهلوی هم بر اثر صعوبت بسیار و نقص فراوان خود بسرعت فراموش گردید و بجای آن خط عربی معمول شد که با همه نقصهایی که برای فارسی زبانان داشت و با همه نارسایی بمراتب از خط پهلوی آسانتر است.
بهمان نسبت که لهجه پهلوی رسمیت و رواج خود را از دست میداد زبان عربی در مراکز سیاسی و دینی نفوذ می‏یافت و برخی از ایرانیان در فراگرفتن و تدوین قواعد آن کوشش میکردند اما هیچگاه زبان عربی مانند یک زبان عمومی در ایران رائج نبود و بهیچ روی بر لهجات عمومی و ادب ایرانی شکستی وارد نیاورد و عبارت دیگر از میان همه ملل مطیع عرب تنها ملتی که زبان خود را نگاه داشت و از استقلال ادبی محروم نماند ملت ایرانست.

از انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری --> نفوذ لغات عربی در لهجات ایرانی

پیداست که این نفوذ سیاسی و دینی و همچنین مهاجرت برخی از قبایل عرب بداخله ایران و آمیزش با ایرانیان و عواملی از این قبیل باعث شد که لغاتی از زبان عربی در لهجات ایرانی نفوذ کند. این نفوذ تا چند قرن اول هجری بکندی صورت میگرفت و بیشتر ببرخی از اصطلاحات دینی (مانند: زکوة، حج، قصاص...) واداری(مانند: حاکم، عامل، امیر، قاضی، خراج...) و دسته‏یی از لغات ساده که گشایشی در زبان ایجاد میکرد یا بر مترادفات میافزود(مانند: غم، راحت، بل، اول، آخر...) منحصر بود و حتی ایرانیان پاره‏ای از اصطلاحات دینی و اداری عربی را ترجمه کردند مثلاً بجای «صلوة» معادل پارسی آن «نماز» و بجای «صوم» روزه بکار بردند.
در این میان بسیاری اصطلاحات اداری(دیوان، دفتر، وزیر...) و علمی(فرجار، هندسه، استوانه، جوارشنات، زیج، کدخداه...) و لغات عادی لهجات ایرانی بسرعت در زبان عربی نفوذ کرد و تقریباً بهمان نسبت که لغات عربی در لهجات ایرانی وارد شد از کلمات ایرانی هم در زبان تازیان راه یافت.
باید بیاد داشت که نفوذ زبان عربی بعد از قرن چهارم هجری و خصوصاً از قرن ششم و هفتم ببعد در لهجات ایرانی سرعت و شدت بیشتری یافت.
نخستین علت این امر اشتداد نفوذ دین اسلام است که هر چه از عمر آن در ایران بیشتر گذشت نفوذ آن بیشتر شد و بهمان نسبت که جریانهای دینی در این کشور فزونی یافت بر درجه محبوبیت متعلقات آن که زبان عربی نیز یکی از آنهاست، افزوده شد.
دومین سبب نفوذ زبان عربی در لهجات عربی در لهجات ایرانی خاصه لهجه دری، تفنن و اظهار علم و ادب بسیاری از نویسندگانست از اواخر قرن پنجم به بعد.
جنبه علمی زبان تازی نیز که در قرن دوم و سوم قوت یافت از علل نفوذ آن در زبان فارسی باید شمرده شد.
این نفوذ از حیث قواعد دستوری بهیچروی(بجز در بعض موارد معدود بی اهمیت) در زبان فارسی صورت نگرفته و تنها از طریق مفردات بوده است و حتی در مفردات لغات عربی هم که در زبان ما راه جست براههای گوناگون از قبیل تلفظ و معنی آنها دخالتهای صریح شد تا آنجا که مثلاً بعضی از افعال معنی و وصفی گرفت (مانند:لاابالی= بی‏باک. لایعقل= بی‏عقل، لایشعر= بی‏شعور، نافهم...) و برخی از جمعها بمعنی مفرد معمول شده و علامت جمع فارسی را بر آنها افزودند مانند: ملوکان، ابدالان، حوران، الحانها، منازلها، معانیها، عجایبها، موالیان، اواینها...
چنانکه در شواهد ذیل می‏بینیم:
ببوستان ملوکان هزار گشتم بیش گل شکفته برخسارکان تو ماند
(دقیقی)
وگر بهمت گویی دعای ابدالان نبود هرگز با پای همتش همبر
(عنصری)
گر چنین حور در بهشت آید همه حوران شوند غلمانش
(سعدی)
زنان دشمنان در پیش ضربت بیاموزند الحانهای شیون
(منوچهری)
بیابان درنورد و کوه بگذار منازلها بکوب و راه بگسل
(منوچهری)
من معانیهای آنرا یاور دانش کنم گر کند طبع تو شاها خاطرم را یاوری
(ازرقی)
گذشته از این نزدیک تمام اسمها و صفتهای عربی را که بفارسی آوردند با علامتهای جمع فارسی بکار بردند(مانند: شاعران، حکیمان، زائران، امامان، عالمان. نکتها، نسخها، کتابها...)
بدین جهات باید گفت لغات عربی که در زبان فارسی آمده بتمام معنی تابع زبان فارسی شده و اصولاً تا اواخر قرن پنجم جمعهای عربی نیز بنحوی که امروز میان ما معمول است تقریباً مورد استعمالی نداشته است.

از انقراض حکومت ساسانی تا پایان قرن سوم هجری --> آغاز ادب فارسی

اگر چه ادبیات پهلوی در برابر نفوذ و رسمیت زبان عربی اندک اندک راه ضعف و فراموشی می‏پیمود لیکن لهجات محلی دیگر ایران با آمیزش با زبان عربی آماده ایجاد ادبیات کامل و وسیعی میگردید و از آنجمله بود لهجه آذری، لهجه کردی، لهجه فارسی(معمول در فارس)، لهجات مرکزی ایران، لهجه طبری، لهجه گیلی و دیلمانی، لهجه سگزی، لهجه خراسانی، لهجه سغدی، لهجه خوارزمی و جز آن.
لهجه عمومی مشرق ایران و شعب آن از این میان ثروتمندترین لهجه‏های ایرانی بود و چون بازمانده لهجه‏های ادبی مهمی مانند پهلوی اشکانی (پهلوی شمالی)، سغدی قدیم، تخاری و خوارزمی قدیم بود بزودی و با کوچکترین رسمیت سیاسی می‏توانست بهترین وسیله ایجاد ادبیات جدیدی در ایران گردد و این امر خوشبختانه بیاری یعقوب سر لیث صفار(254ـ265) مؤسس سلسله مشهور صفاری در اواسط قرن سوم هجری بشرحی که در تاریخ سیستان بتفصیل آمده است صورت گرفت و با ظهور شاعرانی مانند محمد بن وصیف سگزی دبیر یعقوب و بسام کورد(کرد) از خوارج سیستان که بصلح نزد یعقوب رفته بود و محمد بن مخلد سگزی از فاضلان عهد یعقوب نخستین اشعار عروضی پارسی سروده شد .